Konstanty Górski (historyk)
Konstanty Górski (ur. 1826 w Górskich, zm. 2 stycznia 1898 w Warszawie) – polski pisarz wojskowy, pułkownik piechoty Armii Imperium Rosyjskiego, jeden z czołowych historyków wojskowości polskiej.
| |
 Pułkownik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1826 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 stycznia 1898 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1849–1885 |
| Siły zbrojne | |
| Późniejsza praca |
autor, historyk polskiej wojskowości |
Życiorys
edytujKształcił się u Pijarów w Drohiczynie. Studiował filologię na uniwersytecie w Kijowie. W 1849 roku wstąpił do wojska rosyjskiego. Ukończył Akademię Sztabu Generalnego w Petersburgu w 1855 roku. W wojsku rosyjskim służył od 1849 do 1885 roku z przerwą w latach 1866–1877. Prowadził badania z zakresu organizacji i taktyki dawnego wojska polskiego. Był właściwym twórcą współczesnej historii wojskowości polskiej. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 24, rząd 5, grób 20)[1].
Dzieła
edytujNapisał szereg studiów z historii wojen polskich oraz dzieła:
- Historya Artylerii Polskiej. Warszawa: 1902.
- Historya piechoty polskiej. Kraków: 1893.
- Historya jazdy polskiej. Kraków: 1894.
Przypisy
edytuj- ↑ Cmentarz Stare Powązki: GÓRSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-08-05].
Bibliografia
edytuj- Wielka encyklopedia powszechna PWN (1962–1969)
- Książki Konstantego Górskiego dostępne w internecie
Linki zewnętrzne
edytuj- Prace konstantego Górskiego w bibliotece Polona