Krwawa niedziela (Dublin 1920)

Krwawa niedziela (irl. Domhnach na Fola, ang. Bloody Sunday) – termin używany na określenie krwawych wydarzeń, jakie zaszły w Dublinie 21 listopada 1920 roku w trakcie wojny o niepodległość Irlandii (1919–1921), w wyniku których zabitych zostało 27 osób, zaś rannych 60–70.

Krwawa niedziela

Brytyjscy żołnierze oraz bliscy ofiar przed szpitalem, do którego trafiały ofiary
Państwo	Wielka Brytania
Miejsce	Dublin
Data	21 listopada 1920
Liczba zabitych	27
Liczba rannych	60–70
Sprawca	Black and Tans
brak współrzędnych

Miejsce wydarzeń krwawej niedzieli współcześnie – widok na obecny stadion Croke Park w Dublinie

Za przyczynę krwawej niedzieli przyjmuje się wydanie przez Michaela Collinsa, przywódcę IRA, rozkazu zabicia brytyjskich agentów wywiadu z tzw. grupy Cairo Gang. Rankiem 21 listopada 1920 roku członkowie IRA dokonali egzekucji na 13 agentach tajnej służby. W odpowiedzi na to, RIC (Royal Irish Constabulary) zastrzeliło dwóch więźniów IRA pod zarzutem „próby ucieczki”. Po południu brytyjskie oddziały pomocnicze RIC – Black and Tans, otoczyły stadion zapełniony kibicami futbolu gaelickiego w Croke Park w Dublinie, na którym odbywał się mecz między zespołami Tipperary i Dublinu. Black and Tans otworzyli ogień w stronę tłumu, zabijając 12 osób, w tym jednego piłkarza, kobietę i dziecko oraz raniąc następne 60.

Bibliografia

• Joseph McCullough: A Pocket History of Ireland. Dublin: Gill & Macmillan Ltd, 2010. ISBN 978-0-7171-4729-8. (ang.). Brak numerów stron w książce