Krystyna saska (duń. Christine af Sachsen) (ur. 24 grudnia 1461 w Torgau, zm. 8 grudnia 1521 w Odense) – królowa Danii, Norwegii i Szwecji.

Krystyna saska
Ilustracja
ilustracja herbu
Królowa Danii
Okres

od 1481
do 1513 (1521)

Jako żona

Jana Oldenburga

Koronacja

1483 katedra w Kopenhadze

Poprzedniczka

Dorota brandenburska

Następczyni

Izabela Habsburg

Dane biograficzne
Dynastia

Wettynowie

Data i miejsce urodzenia

1461
Torgau

Data i miejsce śmierci

1521
Odense

Miejsce spoczynku

Katedra w Odense

Ojciec

Ernest, elektor Saksonii

Matka

Elżbieta bawarska

Mąż

Jan Oldenburg

Dzieci

Jan,
Ernest,
Chrystian II Oldenburg,
Elżbieta,
Franciszek,
prawdopodobnie Jakub,
prawdopodobnie Jan

Życiorys

edytuj

Krystyna była najstarszą córką ks. Saksonii Ernesta (1441–1486) i jego żony księżniczki Elżbiety bawarskiej (1443–1484), córki księcia Albrechta III.

6 września 1478 w Kopenhadze wyszła za mąż za Jana, następcę tronu Danii, późniejszego króla Jana Oldenburga (1455–1513), trzeciego syna Chrystiana I, króla Danii i Norwegii, oraz jego żony królowej Doroty brandenburskiej. Małżonkowie zostali koronowani w 1483 w katedrze kopenhaskiej. Jako królowa Szwecji Krystyna została koronowana w 1499 w katedrze w Sztokholmie. Krystyna była gorliwą katoliczką, zabiegała o większą dyscyplinę w duńskich klasztorach. Sama była fundatorką dwóch klasztorów klarysek i wspierała jałmużnami potrzebujących. Interesowała się również bractwami różańcowymi. Ufundowała kosztowny ołtarz znajdujący się obecnie w katedrze św. Kanuta w Odense, w którym jest sportretowana wraz z mężem i najbliższą rodziną.

Krystyna przebywała wielokrotnie w Szwecji, a w 1501, kiedy w kraju wybuchło powstanie antyduńskie, przez 9 miesięcy kierowała obroną zamku sztokholmskiego, podczas gdy jej mąż udał się do Danii po posiłki. Król Jan powrócił do Sztokholmu w 3 dni po kapitulacji zamku. Królowa była więziona w Szwecji jako zakładniczka do października 1503 r. Bardzo tęskniła za domem i swoim najmłodszym synem, mniej za mężem, który żył z kochanką. Jakkolwiek królowa pozostała lojalna wobec króla do końca swego życia, to jednak z powodu pozamałżeńskich przygód króla pożycie małżonków nigdy nie było bliskie, ani naznaczone uczuciem. Po uwolnieniu Krystyna udała się na pielgrzymkę dziękczynną do Brandenburgii, podczas której miała okazję spotkać się ze swoją córką Elżbietą wydaną za elektora Joachima. Po śmierci męża, w 1513, zamieszkała w swoim majątku w Næsbyhoved koło Odense. Pochowana została obok męża w kościele franciszkanów w Odense. W 1805, podczas rozbiórki kościoła, groby królewskie zostały przeniesione do katedry św. Kanuta w Odense, gdzie znajdują się do dzisiaj.

Potomstwo

edytuj
  • Jan (zmarł w niemowlęctwie),
  • Ernest (zmarł w niemowlęctwie),
  • Chrystian II Oldenburg (1481–1559), król Danii, Norwegii i Szwecji,
  • Elżbieta (1485–1555), żona elektora brandenburskiego Joachima I Nestora,
  • Franciszek (1497–1511),
  • prawdopodobnie Jakub (ok. 1484–ok. 1566),
  • prawdopodobnie Jan (ok. 1479–1480).

Bibliografia

edytuj
  NODES
Intern 1
multimedia 1
os 13