Leon Kulczyński
Leon Kulczyński (ur. 5 sierpnia 1847 w Krakowie, zm. 8 lub 9 października 1932 tamże) – polski nauczyciel.
 Leon Kulczyński (1931) | |
| Data i miejsce urodzenia |
5 sierpnia 1847 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
8 lub 9 października 1932 |
| Miejsce spoczynku |
cmentarz Rakowicki w Krakowie |
| Zawód, zajęcie |
nauczyciel |
| Narodowość |
polska |
| Tytuł naukowy | |
| Rodzice |
Leon, Joanna |
| Małżeństwo |
Jadwiga |
| Krewni i powinowaci |
Władysław, Jan, Franciszek, Józef (bracia), Stanisław, Władysław (bratankowie) |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys
edytujUrodził się 5 sierpnia 1847 w Krakowie[1][2]. Pochodził z rodziny mieszczańskiej. Był synem Leona (prowadził jadłodajnię prywatną dla studentów i pracowników umysłowych) i Joanny z domu Frech. Miał cztery siostry oraz czterech braci, którymi byli: Władysław (1854–1919, nauczyciel, naukowiec), Jan (lekarz), Franciszek (adwokat) i Józef (kupiec).
W 1867 ukończył Gimnazjum św. Anny w Krakowie[3][2], potem studia wyższe na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego[2], uzyskując stopień doktora filozofii[1]. Podjął pracę nauczyciela od 12 kwietnia 1872[1]. Egzamin zawodowy złożył 11 czerwca 1873[1]. Został mianowany nauczycielem rzeczywistym 6 września 1873[1]. Otrzymał VI rangę w zawodzie od 1 stycznia 1900[1]. Był docentem prywatnym pedagogii na UJ[2].
Od początku pracy nauczycielskiej był zatrudniony w macierzystym Gimnazjum św. Anny z trzyletnią przerwę na pracę w krakowskim III Gimnazjum, skąd ze stanowiska nauczyciela tamże został awansowany na stanowisko dyrektora Gimnazjum św. Anny w Krakowie decyzją z 27 października 1887[2]. 22 listopada tego też roku objął kierownictwo szkoły[4]. Funkcję pełnił przez kolejne lata[1][5][6][7]. Był członkiem komisji Akademii Umiejętności do badań historii literatury i oświaty w Polsce[8]. Rozporządzeniem Ministra Wyznań i Oświecenia został pozostawiony na stanowisku dyrektora mimo 70 lat[9]. W szkole uczył języka greckiego[10]. Otrzymał tytuł c.k. radcy rządu[1]. 12 grudnia 1922 urządzono jego pożegnanie w macierzystym gimnazjum[2].
Zmarł 8[11] lub 9[12][13] października 1932 w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim (pas 44; w tym samym miejscu spoczął inny profesor gimnazjalny Andrzej Wyka)[14].
Ożenił się z Jadwigą (1859–1946), najstarszą córką Karola Estreichera (st.). Ich dziećmi byli: Maria (1880–1908, żona Teodora Hoffmana), Bronisława (1882–1965, żona Ignacego Steina), Jadwiga (1886–1943, żona Teodora Hoffmana), Zofia (1888–1944) oraz bliźniaki: Leon (1894–1915, absolwent Gimnazjum św. Anny, legionista poległy podczas I wojny światowej[15][16][17]) i Teresa (1894–1992).
Publikacje
edytuj- Kilka słów o M. K. Sarbiewskim szczególnie w stosunku do Horacyusza (1875)
- Wykształcenie nauczycieli gimnazyalnych (1883)
- Konferencya dyrektorów szkół średnich galicyjskich (1893)
- Wystawa we Lwowie w 1894 r. Szkoły (1894)
- Obrady w sprawie reformy szkół średnich we Lwowie w październiku r. 1898 (1899)
- Praktyczny kurs kształcenia nauczycieli szkół średnich (1906)
- Sprawozdania szkolne Gimnazjum św. Anny
Odznaczenia
edytujaustro-węgierskie
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i Henryk Kopia: Spis nauczycieli szkół średnich w Galicyi oraz polskiego gimnazyum w Cieszynie. Lwów: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, 1909, s. 2.
- ↑ a b c d e f Uczczenie zasłużonego pedagoga. „Nowości Illustrowane”. Nr 1, s. 9, 6 stycznia 1923.
- ↑ Kronika. Zjazd koleżeński. „Kurjer Lwowski”. 167, s. 3, 16 czerwca 1892.
- ↑ Sprawozdanie Dyrektora c. k. Gimnazyum Nowodworskiego czyli Św. Anny w Krakowie za rok szkolny 1888. Kraków: 1888, s. 54-55.
- ↑ Najjaśniejszy Pan w Galicyi. W Krakowie. „Gazeta Lwowska”. Nr 208, s. 1, 12 września 1900.
- ↑ Henryk Kopia: Spis nauczycieli szkół średnich w Galicyi oraz polskiego gimnazyum w Cieszynie. Lwów: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, 1909, s. 9, 147.
- ↑ a b c d Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 1019.
- ↑ Sprawozdanie Dyrektora c. k. Gimnazyum Nowodworskiego czyli Św. Anny w Krakowie za rok szkolny 1906. Kraków: 1906, s. 15.
- ↑ Sprawozdanie Dyrektora c. k. Gimnazyum Nowodworskiego czyli Św. Anny w Krakowie za rok szkolny 1918. Kraków: 1918, s. 6.
- ↑ Sprawozdanie Dyrektora c. k. Gimnazyum Nowodworskiego czyli Św. Anny w Krakowie za rok szkolny 1888. Kraków: 1888, s. 28.
- ↑ Sprawozdanie Dyrektora Państwowego Gimnazjum I. imienia Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie za rok szkolny 1932/33. Kraków: 1933, s. 83.
- ↑ Leon Kulczyński. sejm-wielki.pl. [dostęp 2016-05-21].
- ↑ Leon Kulczyński. geni.com. [dostęp 2016-05-21].
- ↑ Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939). W: Karolina Grodziska–Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 120. ISBN 83-08-01428-3.
- ↑ Sprawozdanie Dyrektora c. k. Gimnazyum Nowodworskiego czyli Św. Anny w Krakowie za rok szkolny 1916. Kraków: 1916, s. 66.
- ↑ Z żałobnej karty Legionów. „Nowości Illustrowane”. Nr 23, s. 10, 3 czerwca 1916.
- ↑ Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Leon Kulczyński. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2016-05-21].
- ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 183.
- ↑ Sprawozdanie Dyrektora c. k. Gimnazyum Nowodworskiego czyli Św. Anny w Krakowie za rok szkolny 1918. Kraków: 1918, s. 3.
Bibliografia
edytuj- Leon Kulczyński. sejm-wielki.pl. [dostęp 2016-05-21].
- Leon Kulczyński. geni.com. [dostęp 2016-05-21].
Linki zewnętrzne
edytuj- Leon Kulczyński – dzieła w bibliotece Polona