Linia zabudowy

Linia zabudowy – w projektowaniu urbanistycznym linia określająca obszar dopuszczalnego lub wymaganego położenia budynków. Rodzaj linii regulacyjnej stosowany w urbanistyce.

Przy sporządzaniu planów miejscowych do 2021 r., stosowało się^[1] oznaczenia graficzne dotyczące granic i linii regulacyjnych, określone w normie PN-B-01027^[2]. Należy jednak zaznaczyć, że od 1 stycznia 2003 r. stosowanie Polskich Norm jest dobrowolne^[3]. Powszechnie stosowanym oznaczeniem linii zabudowy jest ciągła linia, z umieszczonymi stycznie trójkątami.

Linie zabudowy w planach miejscowych

Przykład zastosowania różnych rodzajów linii zabudowy w planie miejscowym: dwa rodzaje linii nieprzekraczalnej dotyczące różnych kondygnacji.

Linia zabudowy należy do grupy parametrów i wskaźników kształtowania zabudowy, określanych obowiązkowo w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego^[4]. Mimo obowiązku stosowania, brak jest definicji legalnej linii zabudowy. W tym przypadku, zgodnie z zasadami techniki prawodawczej^[5], dokładne znaczenie tego pojęcia jest każdorazowo ustalane w danym akcie prawnym (planie miejscowym), zazwyczaj na początku.

Najczęściej stosowanymi w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego rodzajami linii zabudowy są:

obowiązująca linia zabudowy (czasem określana jako nakazana lub obligatoryjna) – linia wyznaczająca położenie lica ściany frontowej budynków,
nieprzekraczalna linia zabudowy (czasem określana jako maksymalna nieprzekraczalna) – linia ograniczająca obszar, na którym dopuszcza się wznoszenie budynków.

Powyższe definicje są uproszczone i służą jedynie rozróżnieniu między dwoma podstawowymi rodzajami linii zabudowy. Dokładne znaczenie poszczególnych rodzajów linii (w tym rodzaje obiektów których dotyczą oraz wyjątki), należy zawsze odczytywać z planu miejscowego w którym pojęcia te są użyte, jeśli tylko są tam zdefiniowane. Stosuje się na przykład linie zabudowy dotyczące tylko określonych kondygnacji.

Linie zabudowy w decyzjach o warunkach zabudowy

Linia zabudowy wyznaczana jest również w decyzji o warunkach zabudowy^[6], wydawanej w przypadku braku planu miejscowego, przy czym rozporządzenie posługuje się pojęciem obowiązująca linia nowej zabudowy^[7]. Jest ona co do zasady kontynuacją linii istniejącej zabudowy na działkach sąsiednich, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z innych przepisów. W przypadku gdy linie na działkach sąsiednich mają różne odległości od pasa drogowego, kontynuowana jest linia dalsza^[8].

Pojęcie obowiązująca linia nowej zabudowy często interpretowane jest jako linia wyznaczająca dokładne położenie budynku (jak linia obowiązująca lub nakazana w planie miejscowym), jednak w orzecznictwie NSA występuje również pogląd, iż ma ona charakter linii nieprzekraczalnej^[9].

Zobacz też

Przypisy

↑ § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
↑ Polska Norma PN-B-01027 z dnia 11 lipca 2002 r. Oznaczenia graficznestosowane w projektach zagospodarowania działki lub terenu
↑ Art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 12 września 2002 r. o normalizacji
↑ Art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 27 marca o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz § 7 pkt 9 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 17 grudnia 2021 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
↑ § 146 ust. 1 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej"
↑ Art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
↑ § 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
↑ § 4 ust. 4 rozporządzenia dopuszcza również inny przebieg linii, jeśli wynika on z przeprowadzonej analizy
↑ Wyrok NSA II OSK 779/07: Linia zabudowy (linia regulacyjna) w rozumieniu § 1 pkt 1 w zw z § 4 ust. 1 i 3 rozporządzenia z 2003 r. (...) określa nieprzekraczalną granicę terenu potencjalnych inwestycji, znajdującego się po przeciwnej stronie linii zabudowy niż pas drogowy. Jest to zaledwie granica obszaru, ale niekoniecznie linia, do której budynki muszą przylegać

Bibliografia

Ustawa z dnia 27 marca 2003 o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2022 r. poz. 503)
Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 17 grudnia 2021 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. z 2021 r. poz. 2404)
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. z 2003 r. nr 164, poz. 1588)

Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.

[1] § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

[2] Polska Norma PN-B-01027 z dnia 11 lipca 2002 r. Oznaczenia graficznestosowane w projektach zagospodarowania działki lub terenu

[3] Art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 12 września 2002 r. o normalizacji

[4] Art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 27 marca o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz § 7 pkt 9 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 17 grudnia 2021 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

[5] § 146 ust. 1 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej"

[6] Art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym

[7] § 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

[8] § 4 ust. 4 rozporządzenia dopuszcza również inny przebieg linii, jeśli wynika on z przeprowadzonej analizy

[9] Wyrok NSA II OSK 779/07: Linia zabudowy (linia regulacyjna) w rozumieniu § 1 pkt 1 w zw z § 4 ust. 1 i 3 rozporządzenia z 2003 r. (...) określa nieprzekraczalną granicę terenu potencjalnych inwestycji, znajdującego się po przeciwnej stronie linii zabudowy niż pas drogowy. Jest to zaledwie granica obszaru, ale niekoniecznie linia, do której budynki muszą przylegać

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]