Elizabeth Louise Kendall (ur. 11 czerwca 1971 w Abbots Langley[1]) – brytyjska polityczka, członkini Partii Pracy. Od 2024 minister pracy i emerytur. Od 2010 posłanka do Izby Gmin.

Liz Kendall
Ilustracja
(2024)
Pełne imię i nazwisko

Elizabeth Louise Kendall

Data i miejsce urodzenia

11 czerwca 1971
Abbots Langley

Minister pracy i emerytur
Okres

od 5 lipca 2024

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

Mel Stride

Poseł do Izby Gmin
z okręgu Leicester West
Okres

od 6 maja 2010

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

Patricia Hewitt

Życiorys

edytuj

Młodość, wykształcenie i kariera zawodowa

edytuj

Urodziła się i wychowała we wsi Abbots Langley, w hrabstwie Hertfordshire. Jest córką pracownika bankowego (zatrudnionego m.in. w Banku Anglii) i nauczycielki szkoły podstawowej. W 1979 jej ojciec został wybrany radnym z ramienia Liberalnych Demokratów[2]. W 1993 ukończyła z wyróżnieniem studia z zakresu historii w Queens’ College na Uniwersytecie w Cambridge[3][4]. Pracowała m.in. w związanym z Partią Pracy progresywnym think tanku IPPR(inne języki), pełniąc w nim funkcję zastępcy dyrektora ds. zdrowia, opieki społecznej i małych dzieci[5]. Kierowała również siecią pogotowia ratunkowego (Ambulance Service Network) oraz Maternity Alliance (organizacją dobroczynną udzielającą pomocy kobietom w ciąży)[6][7].

Działalność polityczna

edytuj

Wstąpiła do Partii Pracy w 1992, wkrótce po przegranych przez tę partię wyborach parlamentarnych. W latach 1996–1998 była asystentką posłanki, a od 1997 również minister zabezpieczenia socjalnego, Harriet Harman[2]. Bez powodzenia ubiegała się o partyjną nominację przed wyborami w 2001 (zamierzała kandydować do Izby Gmin z okręgu wyborczego Chesterfield)[4]. W tym samym roku została asystentką posłanki Patricii Hewitt, wówczas minister handlu i przemysłu oraz przewodniczącej Zarządu Handlu, zaś od 2005 do 2007 – minister zdrowia[6]. Odegrała wówczas istotną rolę w pracach nad ustawą (Health Act 2006)[8], zakazującą palenia wyrobów tytoniowych w niektórych miejscach publicznych[2].

W 2010 po raz pierwszy została wybrana do Izby Gmin w okręgu Leicester West[9]. Uzyskiwała w nim reelekcje poselskie w latach: 2015, 2017, 2019 i 2024[10].

W latach 2010–2015 pełniła funkcję rzeczniczki ds. zdrowia (oficjalnie wiceminister zdrowia) w gabinecie cieni Eda Milibanda[5]. Po przegranych przez Partię Pracy wyborach parlamentarnych w 2015, kandydowała na stanowisko jej lidera. W wewnątrzpartyjnym głosowaniu uzyskała 4,5% głosów i zajęła ostatnie miejsce – za Jeremym Corbynem, Andym Burnhamem i Yvette Cooper[11]. W kolejnych wyborach lidera laburzystów popierała kandydaturę Owena Smitha przeciw Corbynowi (w 2016), zaś w 2020 – Jess Phillips[5]. Po zwycięstwie w tych wyborach Keira Starmera, objęła funkcję zastępcy ministra zdrowia i opieki społecznej w gabinecie cieni (Jonathana Reynoldsa, a od listopada 2021 – Wesa Streetinga)[10]. 4 września 2023 weszła w skład gabinetu cieni, jako minister pracy i emerytur[12].

5 lipca 2024 objęła to samo stanowisko w gabinecie Keira Starmera, utworzonym bezpośrednio po wygranych przez Partię Pracy wyborach parlamentarnych[13].

Jest zaliczana do umiarkowanego, centrolewicowego skrzydła partii. Opowiadała się m.in za utrzymaniem wydatków wojskowych na poziomie co najmniej 2% PKB[6] i szerszym dopuszczeniem prywatnych podmiotów leczniczych do świadczenia usług w ramach NHS[14], a także za integracją systemów ochrony zdrowia i opieki społecznej[15][16]. Postulowała modyfikację polityki imigracyjnej poprzez przyjęcie, stosowanego m.in. w Australii, systemu punktowego dla pożądanych imingrantów[17]. Krytykował też Eda Milibanda i Jemy'ego Corbyna za wrogie nastawienie do prywatnej przedsiębiorczości[18] i ich propozycje w zakresie polityki podatkowej[3]. Należy do Towarzystwa Fabińskiego[15].

Życie prywatne

edytuj

Przez wiele lat była związana z aktorem i komikiem Gregiem Daviesem(inne języki)[19]. W styczniu 2022 została matką, korzystając z pomocy matki zastępczej – jako pierwsza w historii brytyjska parlamentarzystka[20].

Przypisy

edytuj
  1. Robert Booth, Liz Kendall profile: 'I don’t want to protest. I want to get into power', „The Guardian”, www.theguardian.com, 10 sierpnia 2015, ISSN 0261-3077 [dostęp 2024-08-26] (ang.).
  2. a b c Liz Kendall: full story of the outsider who became the Labour leadership candidate with the ‘mo’ [online], The Telegraph, 27 maja 2015 [dostęp 2024-08-29] (ang.).
  3. a b What You Need To Know About Liz Kendall [online], Sky News [dostęp 2024-08-27] (ang.).
  4. a b The Week Staff, Liz Kendall: the would-be Labour leader who's happiest when dancing [online], theweek, 22 maja 2015 [dostęp 2024-08-29] (ang.).
  5. a b c Liz Kendall MP - Who is she? [online], Politics.co.uk [dostęp 2024-08-29] (ang.).
  6. a b c Who is Liz Kendall? Labour leadership contender guide, „BBC News”, 30 lipca 2015 [dostęp 2024-08-29] (ang.).
  7. About me [online], Liz Kendall [dostęp 2024-08-29] (ang.).
  8. Health Act 2006 [online], legislation.gov.uk, 19 lipca 2006 [dostęp 2024-08-29] (ang.).
  9. BBC News | Election 2010 | Constituency | Leicester West [online], news.bbc.co.uk [dostęp 2024-08-29].
  10. a b Liz Kendall MP. Parliamentary career [online], www.parliament.uk [dostęp 2024-08-29] (ang.).
  11. Rowena Mason, Rowena Mason Political, Labour leadership: Jeremy Corbyn elected with huge mandate [online], www.theguardian.com, 12 września 2015 [dostęp 2024-08-29] (ang.).
  12. Isabella McRae, What to expect from Liz Kendall as Labour's shadow work and pensions secretary [online], Big Issue, 6 września 2023 [dostęp 2024-08-29] (ang.).
  13. Sophie Smith, Liz Kendall appointed as Secretary of State for Work and Pensions [online], Pensions Age Magazine, 7 maja 2024 [dostęp 2024-08-29] (ang.).
  14. Jane Merrick, Labour party leadership: Blairite Liz Kendall emerges as a fresh rival to Ed Miliband [online], www.independent.co.uk, 25 stycznia 2015 [dostęp 2024-08-30] (ang.).
  15. a b Denis Campbell, Liz Kendall: ‘The hospital of the future will start in people’s homes’ [online], www.theguardian.com, 28 kwietnia 2015 [dostęp 2024-08-30] (ang.).
  16. The Liz Kendall interview: “I don’t want to go back to 1997, let alone 1945” [online], Politics Home, 14 lipca 2023 [dostęp 2024-08-30] (ang.).
  17. Jon Stone, Liz Kendall says she wants an Australian-style points-based immigration system [online], www.independent.co.uk, 18 czerwca 2015 [dostęp 2024-08-30] (ang.).
  18. Nicholas Watt, Patrick Wintour, Liz Kendall interview: ‘We have got to face up to the catastrophe’ [online], www.theguardian.com, 15 maja 2015 [dostęp 2024-08-30] (ang.).
  19. Robbie Purves, Comedian Greg Davies had long term relationship with Leicester MP [online], Leicestershire Live, 24 marca 2023 [dostęp 2024-08-30] (ang.).
  20. Leicester West MP celebrates birth of baby boy [online], 23 stycznia 2022 [dostęp 2024-08-30] (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj
  NODES