Luca Signorelli
Luca Signorelli (ur. ok. 1450, zm. 1523) – włoski malarz epoki quattrocenta. W swojej twórczości podejmował tematy religijne i mitologiczne. Lubił poruszać problematykę nagiego ciała. Charakterystyczny dla jego stylu jest rzeźbiarski modelunek i postaci o masywnej, atletycznej budowie. Poprzez ujęcia anatomiczne i nagromadzenie postaci jego malarstwo zbliżone jest do formy prac Michała Anioła.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Dziedzina sztuki |
malarstwo |
Epoka |
włoski renesans quattrocenta |
Koncert Pana
edytujTo monumentalna kompozycja mitologiczna zrealizowana na zamówienie Wawrzyńca Wspaniałego ok. 1490 r. Na obrazie została przedstawiona nimfa Syrinks, która według legendy miała się zamienić w krzak róży. W postaci Pana André Chastel, francuski historyk sztuki, dopatrywał się personifikacji samego władcy Florencji. Z lewej strony, w głębi obrazu, widoczna była personifikacja melancholii. Szczególny nastrój dzieła tworzyła czerwień zachodzącego słońca i długie cienie postaci, przybierających wyważone i spokojne pozy. Uwagę zwracała duża różnorodność aktów – kobiecych, męskich, młodzieńców i starców, a także różnice karnacji – od bieli ciał kobiecych po ciemny brąz ciał męskich. Koncert Pana uległ zniszczeniu podczas II wojny światowej.
Freski z Orvieto
edytujW latach 1499–1504 Signorelli stworzył cykl fresków w kaplicy San Brizio w Orvieto. Przedstawił w nich Historię Antychrysta, Raj, Piekło oraz Zmartwychwstanie ciał. Artysta zawarł w tym dziele jeszcze bogatszy zbiór klasycznego aktu. W Zmartwychwstaniu ciał głębiej badał problemy anatomiczne, w znaczeniu dosłownym, gdyż przedstawił szkielety ludzkie w różnych pozach. Dolną cześć wysokich ścian kaplicy wypełniają freski z wizerunkami: Wergiliusza, Owidiusza, Tibullusa, Kaudiana, Dantego i Empedoklesa. Wokół ich portretów Signorelli przedstawił wybrane sceny z ich utworów (w kwadratowych polach), np. Czyścieć z Boskiej Komedii Dantego, sceny z Metamorfoz wokół portretu Owidiusza. Wszyscy sportretowani to poeci, łącznie z Empedoklesem, który choć zasłynął głównie jako filozof - autor teorii o czterech żywiołach - pisał też poezję{{fakt}}.
Dzieła malarza
edytuj- Kłamstwa Antychrysta – 1500 – 1504, Kaplica San Brizio
- Biczowanie – ok. 1475 – 1480, tempera na desce 84 × 60 cm, Pinakoteka Brera
Bibliografia
edytuj- Zygmunt Waźbiński, Malarstwo quattrocenta, Wyd. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1972.
- ISNI: 0000000122794647
- VIAF: 46769209
- ULAN: 500003947
- LCCN: n84012710
- GND: 118765361
- NDL: 00516212
- LIBRIS: vs68bf5d347sxn1
- BnF: 11944883c
- SUDOC: 027397912
- SBN: CFIV114227
- NLA: 36561751
- NKC: xx0059142
- DBNL: sign004
- BNE: XX1254829
- NTA: 071281134
- BIBSYS: 90617509
- CiNii: DA0903301X
- Open Library: OL662049A
- PLWABN: 9810629174005606
- NUKAT: n02048080
- J9U: 987007436842205171
- PTBNP: 260210
- LNB: 000081540
- CONOR: 90999395
- LIH: LNB:B863;=nw