Luigi Vannicelli Casoni
Luigi Vannicelli Casoni (ur. 16 kwietnia 1801 w Amelii, zm. 21 kwietnia 1877 w Rzymie[1]) – włoski kardynał.
Kardynał prezbiter | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
16 kwietnia 1801 |
Data i miejsce śmierci |
21 kwietnia 1877 |
Arcybiskup Ferrary | |
Okres sprawowania |
1850-1877 |
Prodatariusz apostolski | |
Okres sprawowania |
1870-1877 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
18 grudnia 1829 |
Sakra biskupia |
26 maja 1850 |
Kreacja kardynalska |
23 grudnia 1839 |
Kościół tytularny |
Data konsekracji |
26 maja 1850 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||
Współkonsekratorzy |
Domenico Lucciardi | ||||||
|
Życiorys
edytujPochodził ze szlacheckiej rodziny, był synem hrabiów Giovanniego Vannicelli i Marii Casoni[1]. Studiował w seminarium w Terni, a następnie filozofię i teologię w Rzymie[1]. Po przyjęciu święceń kapłańskich 18 grudnia 1829, rozpoczął pracę w Kurii Rzymskiej i został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, konsultorem Kongregacji ds. Biskupów i Zakonników i protonotariuszem apostolskim[1]. Następnie był wicelegatem w Rawennie (1836) i Bolonii (1838). 13 września 1838 został gubernatorem Rzymu i wicekamerlingiem[1].
23 grudnia 1839 został kreowany kardynałem in pectore[2]. Jego promocja została ogłoszona 24 stycznia 1842 i otrzymał on tytuł prezbitera S. Callisto[2]. Następnie ponownie został legatem, najpierw w Forli (1839-1842), a potem w Bolonii (1844-1845). Wraz z kardynałami Gabrielem della Genga Sermattei i Lodovico Altierim sprawował rządy w Rzymie, podczas pobytu Piusa IX w Gaecie, od lipca 1849 do kwietnia 1850[1]. 20 maja 1850 został wybrany arcybiskupem Ferrary[2]. Sześć dni później przyjął sakrę[1]. W latach 1870 do 1877 był prodatariuszem apostolskim[1].