Wikipedia

Maciej Gostomski

polski piłkarz

Maciej Gostomski (ur. 27 września 1988 w Kartuzach) – polski piłkarz występujący na pozycji bramkarza, od 2024 w polskim klubie Wisła Płock[1]. Wcześniej zawodnik klubów: Sokół Pniewy, Legia Warszawa, Zagłębie Sosnowiec, Odra Wodzisław Śląski, Bałtyk Gdynia, Bytovia Bytów, Lech Poznań, Rangers, Korona Kielce, Chojniczanka Chojnice, Cracovia, Haugesund, Bytovia Bytów, Górnik Łęczna.

Maciej Gostomski
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 września 1988
Kartuzy

Wzrost

196 cm

Pozycja

bramkarz

Informacje klubowe
Klub

Wisła Płock

Numer w klubie

33

Kariera juniorska
Lata Klub
Cartusia Kartuzy
2003 Kaszubia Kościerzyna
2004 MSP Szamotuły
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2004–2005 Uran Trzebicz
2005 Sokół Pniewy
2006–2010 Legia Warszawa 0 (0)
2008–2009 → Zagłębie Sosnowiec (wyp.) 32 (0)
2010 Odra Wodzisław Śląski 0 (0)
2011 Bałtyk Gdynia 6 (0)
2011–2013 Bytovia Bytów 53 (0)
2013–2015 Lech Poznań 44 (0)
2016 Rangers 0 (0)
2016–2018 Korona Kielce 20 (0)
2017 → Chojniczanka Chojnice (wyp.) 3 (0)
2018 Cracovia 11 (0)
2019 Haugesund 0 (0)
2020 Bytovia Bytów 14 (0)
2020–2024 Górnik Łęczna 129 (0)
2024– Wisła Płock 17 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2006–2007  Polska U-19 3 (0)
  1. ↑ Aktualne na: 8 grudnia 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Kariera klubowa

edytuj

Początki kariery

edytuj

Gostomski rozpoczął swoją karierę w Cartusii Kartuzy. Następnie występował także w Kaszubii Kościerzyna oraz MSP Szamotuły. Podczas pobytu w Szamotułach odbywał staże w Manchesterze City, Boltonie Wanderers, Southampton oraz Fulham, które złożyło zawodnikowi propozycję transferu[2]. Ostatecznie latem 2004 roku Gostomski trafił do Urana Trzebicz, który rok później zmienił na zespół Sokoła Pniewy.

Legia Warszawa i Zagłębie Sosnowiec

edytuj

Na początku 2006 roku Gostomski został zawodnikiem Legii Warszawa[3]. Konkurując z Łukaszem Fabiańskim i Jánem Muchą, nie był jednak w stanie wywalczyć sobie miejsca w bramce[4]. Z tego też powodu w lipcu 2008 roku został wypożyczony do drugoligowego wówczas Zagłębia Sosnowiec[5], w którego barwach zadebiutował 2 sierpnia w wygranym 1:0 meczu ligowym z Jarotą Jarocin[6]. Ostatecznie w barwach Zagłębia rozegrał 32 spotkania ligowe, a po zakończeniu sezonu 2008/09 powrócił do Legii[7].

W kolejnych rozgrywkach rywalizował z Kostiantynem Machnowskim o pozycję bramkarza numer dwa[4]. W październiku 2009 roku Gostomski, wraz z Machnowskim oraz Adrianem Paluchowskim, zostali ukarani przez zarząd klubu za zachowanie po spotkaniu z Jagiellonią Białystok[8]. Po zatrudnieniu przez Legię Stefana Białasa, który zastąpił zwolnionego Jana Urbana, Gostomski przesunięty został do zespołu Młodej Ekstraklasy[4].

Odra Wodzisław, Bałtyk Gdynia i Bytovia Bytów

edytuj

Pod koniec czerwca 2010 roku Gostomski trafił na testy do pierwszoligowej Arki Gdynia[9], by ostatecznie w sierpniu podpisać kontrakt z Odrą Wodzisław[10]. Szybko jednak okazało się, że klub nie ma pieniędzy i już po pół roku, nie rozegrawszy ani jednego spotkania, Gostomski rozwiązał umowę z Odrą[4].

Po odejściu z Odry został zawodnikiem Bałtyku Gdynia[4]. Grę w drugoligowej wówczas drużynie łączył z pracą w firmie budowlanej ojca[4]. Po sezonie 2011/12 Gostomski odszedł do Bytovii Bytów[4], z którą rok później włączył się do walki o awans do I ligi[4]. Po zakończeniu rozgrywek nie zdecydował się przedłużyć wygasającej umowy i opuścił Bytovię na zasadzie wolnego transferu[11].

Lech Poznań

edytuj

Latem 2013 roku Gostomski trafił na testy do Lechii Gdańsk[11]. Wtedy jednak z zawodnikiem skontaktował się Lech Poznań, z którym ostatecznie 28 czerwca podpisał roczny kontrakt[11]. 23 września Gostomski zadebiutował w nowych barwach podczas spotkania z Piastem Gliwice[12], w którym zachował czyste konto[13]. W sezonie 2014/15 zdobył z Lechem Mistrzostwo Polski, a także Superpuchar Polski. W barwach Lecha Poznań rozegrał łącznie 52 spotkania, w 16 z nich zachowując czyste konto.

Rangers

edytuj

3 stycznia 2016 został zawodnikiem szkockiego klubu Rangers. Bramkarz związał ze szkockim drugoligowcem półroczną umową[14]. Gostomski nie zdołał jednak przebić się do składu wielokrotnego mistrza Szkocji i 16 marca 2016 rozwiązał za porozumieniem stron swój kontrakt z klubem, w wyniku czego stał się wolnym zawodnikiem.

Korona Kielce, Chojniczanka i Cracovia

edytuj

Latem 2016 przeszedł do Korony Kielce. Po czwartej porażce z rzędu (0:4 z Ruchem Chorzów) został odsunięty od pierwszego zespołu[15]. 27 lutego 2017 został wypożyczony do końca sezonu do Chojniczanki Chojnice[16]. W sezonie 2017/2018 ponownie stał się kluczowym zawodnikiem Korony[15].

Zimą 2018 zainteresowanie Gostomskim wyraziła Cracovia. Piłkarz porozumiał się z drużyną, miał do niej dołączyć od następnego sezonu. O sprawie nic nie wiedziały władze Korony, przez to ponownie został odsunięty od pierwszego zespołu drużyny z Kielc[17]. W maju 2018 powrócił do pierwszej drużyny Korony[18], miesiąc później został jednak zawodnikiem Cracovii[19].

W sezonie 2018/2019 był podstawowym bramkarzem Cracovii do przegranych 0:2 derbów Krakowa. Od tego spotkania stracił miejsce w pierwszej jedenastce[20]. Zimą 2019 rozwiązał kontrakt z klubem za porozumieniem stron[21].

Haugesund

edytuj

23 marca 2019 został piłkarzem FK Haugesund, z którym związał się roczną umową[22]. Nie zagrał w Eliteserien ani jednego spotkania, w związku z tym nie przedłużył kontraktu z norweskim klubem[23].

Powrót do Bytovii i Górnik Łęczna

edytuj

28 stycznia 2020 powrócił do Bytovii[24]. 11 sierpnia 2020 przeszedł do Górnika Łęczna[25]. 20 czerwca 2021 awansował z Górnikiem do Ekstraklasy, po wygranym finale baraży z ŁKS-em Łódź[26]. Łącznie w barwach Górnika wystąpił w 141 meczach, zachowując w nich 50 razy czyste konto[27].

Kariera reprezentacyjna

edytuj

Gostomski ma za sobą grę w reprezentacji Polski do lat 19, w której barwach rozegrał trzy spotkania[28][29][30].

W grudniu 2007 roku został przez Leo Beenhakkera powołany do składającej się wyłącznie z zawodników Ekstraklasy reprezentacji Polski, która przygotowywała się do towarzyskiego meczu z Bośnią i Hercegowiną[31]. W kadrze zastąpił kontuzjowanego Bartosza Fabiniaka[31].

Statystyki kariery

edytuj
(aktualne na dzień 1 lipca 2024)
Klub Sezon Liga Liga Puchary krajowe Puchary europejskie Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Legia Warszawa 2005/06 I liga 0 0 0 0 0 0 0 0
2006/07 I liga 0 0 0 0 0 0 0 0
2007/08 I liga 0 0 0 0 0 0 0 0
Zagłębie Sosnowiec (wyp.) 2008/09 II liga 32 0 2 0 – 34 0
Legia Warszawa 2009/10 Ekstraklasa 0 0 0 0 – 0 0
Odra Wodzisław Śląski 2010/11 I liga 0 0 0 0 – 0 0
Bałtyk Gdynia 2010/11 II liga 6 0 0 0 – 6 0
Bytovia Bytów 2011/12 II liga 20 0 0 0 – 20 0
2012/13 II liga 33 0 1 0 – 34 0
Lech Poznań 2013/14 Ekstraklasa 21 0 1 0 0 0 22 0
2014/15 Ekstraklasa 21 0 4 0 0 0 25 0
2015/16 Ekstraklasa 2 0 2 0 1 0 5 0
Rangers 2015/16 Championship 0 0 0 0 – 0 0
Korona Kielce 2016/17 Ekstraklasa 8 0 1 0 – 9 0
Chojniczanka Chojnice 2016/17 I liga 3 0 0 0 – 3 0
Korona Kielce 2017/18 Ekstraklasa 12 0 2 0 – 14 0
Cracovia 2018/19 Ekstraklasa 11 0 0 0 – 11 0
FK Haugesund 2019 Eliteserien 0 0 2 0 – 2 0
Bytovia Bytów 2019/20 II liga 14 0 1[32] 0 – 15 0
Górnik Łęczna 2020/21 I liga 32 0 4[33] 0 – 36 0
2021/22 Ekstraklasa 32 0 2 0 – 34 0
2022/23 I liga 32 0 5 0 – 37 0
2023/24 I liga 33 0 1[32] 0 – 34 0
Ogólnie w karierze 312 0 28 0 1 0 341 0

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Maciej Gostomski w Wiśle Płock. 90minut.pl. [dostęp 2024-06-13]. (pol.).
  2. ↑ Maciek Gostomski: Czekam na swoją szansę. Legia Warszawa, 5 lutego 2008. [dostęp 2013-11-10]. (pol.).
  3. ↑ Maciej Gostomski piłkarzem Legii. Polski Związek Piłki Nożnej, 14 grudnia 2005. [dostęp 2013-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 listopada 2013)]. (pol.).
  4. ↑ a b c d e f g h Starcie synów marnotrawnych?. Legia Warszawa, 26 października 2013. [dostęp 2013-11-10]. (pol.).
  5. ↑ Gostomski wypożyczony do Zagłębia Sosnowiec. Legia Warszawa, 3 lipca 2008. [dostęp 2013-11-10]. (pol.).
  6. ↑ Zagłębie Sosnowiec 1 – 0 Jarota Jarocin. Legia Warszawa, 2 sierpnia 2008. [dostęp 2013-11-10]. (pol.).
  7. ↑ Legijne powroty. Legia Warszawa, 29 czerwca 2009. [dostęp 2013-11-10]. (pol.).
  8. ↑ Komunikat Zarządu KP Legia. Legia Warszawa, 21 października 2009. [dostęp 2013-11-10]. (pol.).
  9. ↑ Maciej Gostomski na testach w Arce Gdynia. Legia Warszawa, 23 czerwca 2010. [dostęp 2013-11-10]. (pol.).
  10. ↑ Maciej Gostomski w Odrze Wodzisław. Legia Warszawa, 12 sierpnia 2010. [dostęp 2013-11-10]. (pol.).
  11. ↑ a b c Gostomski zawodnikiem Kolejorza. Lech Poznań, 28 czerwca 2013. [dostęp 2013-11-10]. (pol.).
  12. ↑ Gostomski i Bednarek w podstawowym składzie. Lech Poznań, 23 września 2013. [dostęp 2013-11-10]. (pol.).
  13. ↑ Nowy numer 1?. Lech Poznań, 30 września 2013. [dostęp 2013-11-10]. (pol.).
  14. ↑ Maciej Gostomski wybrał grę w Glasgow Rangers [online], Onet Sport [dostęp 2016-04-04] (pol.).
  15. ↑ a b Gostomski wykorzystał szansę. Nie oddaje miejsca w bramce Korony. Przegląd Sportowy. [dostęp 2020-10-31]. (pol.).
  16. ↑ Duże wzmocnienie Chojniczanki. Lider Nice I ligi sprowadził Gostomskiego [online], Przegląd Sportowy, 27 lutego 2017 [dostęp 2020-10-31] (pol.).
  17. ↑ Korona skreśliła Gostomskiego [online], Transfery.info, 1 lutego 2018 [dostęp 2020-10-31] (pol.).
  18. ↑ Prezes zakończył jego banicję. Gostomski wrócił do treningów z Koroną [online], Przegląd Sportowy, 10 maja 2018 [dostęp 2020-10-31] (pol.).
  19. ↑ Cracovia potwierdziła transfer Gostomskiego [online], Transfery.info, 2 czerwca 2018 [dostęp 2020-10-31] (pol.).
  20. ↑ Ławka parzy Gostomskiego. „Cel na 2019 rok: Chcę wrócić do bramki" [online], Przegląd Sportowy, 3 stycznia 2019 [dostęp 2020-10-31] (pol.).
  21. ↑ Krótka przygoda Macieja Gostomskiego z Cracovią. Bramkarz rozwiązał kontrakt z klubem [online], sportowefakty.wp.pl, 21 stycznia 2019 [dostęp 2020-10-31] (pol.).
  22. ↑ Maciej Gostomski w FK Haugesund [online], www.90minut.pl [dostęp 2020-10-31].
  23. ↑ Maciej Gostomski odchodzi z FK Haugesund [online], www.90minut.pl [dostęp 2020-10-31].
  24. ↑ Transfer: Maciej Gostomski [online], MKS Bytovia Bytów, 28 stycznia 2020 [dostęp 2020-10-31] (pol.).
  25. ↑ Maciej Gostomski piłkarzem Górnika Łęczna [online], www.90minut.pl [dostęp 2020-10-31].
  26. ↑ Górnik Łęczna w Ekstraklasie [online], www.90minut.pl [dostęp 2024-07-30].
  27. ↑ Maciej Gostomski - Podsumowanie występów według klubów [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2024-07-30] (pol.).
  28. ↑ Polska (U-19) – Litwa (U-20) 2:2. Polski Związek Piłki Nożnej, 26 maja 2006. [dostęp 2013-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 listopada 2013)]. (pol.).
  29. ↑ Reprezentacja U-19: Rumunia – Polska 2:0. Polski Związek Piłki Nożnej, 28 marca 2007. [dostęp 2013-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 listopada 2013)]. (pol.).
  30. ↑ Reprezentacja U-19: Polska – Turcja 2:2. Polski Związek Piłki Nożnej, 24 kwietnia 2007. [dostęp 2013-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 listopada 2013)]. (pol.).
  31. ↑ a b Kadra wyleciała na zgrupowanie do Turcji. Polski Związek Piłki Nożnej, 10 grudnia 2007. [dostęp 2013-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 listopada 2013)]. (pol.).
  32. ↑ a b Baraż
  33. ↑ W tym 2 mecze barażowe

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maciej_Gostomski&oldid=75674671”
  NODES