Maciej Prauziński
Maciej Prauziński (ur. 12 maja 1928 w Poznaniu[1], zm. 9 listopada 2012 w Szczecinie) – polski architekt, urbanista, wykładowca Politechniki Szczecińskiej, nauczyciel akademicki.
doc. mgr inż. arch. Maciej Prauziński (1928–2012) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość |
polska |
Alma Mater |
Szkoła Inżynierska (późniejsza Politechnika Szczecińska), Politechnika Gdańska |
Uczelnia | |
Nagrody |
status twórcy Min. Kult. Szt. za całokształt pracy twórczej (1983); Mister Szczecina'68 |
Praca | |
Projekty |
Mister Szczecina’68, |
Odznaczenia | |
|
Życiorys
edytujMaciej Prauziński urodził się w rodzinie artysty malarza Leona Prauzińskiego i Ireny z d. Masuth[2]. Podczas okupacji niemieckiej przebywał na terenie Generalnej Guberni. Był żołnierzem Armii Krajowej w Radomsku, brał udział w walkach partyzanckich oddziału „Kruka” 27 pp AK okręg „Jodła”[1]. Studiował w latach 1947-1951 na Wydziale Architektury Szkoły Inżynierskiej w Szczecinie, otrzymując dyplom inżyniera architekta. Studia magisterskie kontynuował na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej (1957-1959). Status architekta twórcy uzyskał w 1983. Na emeryturę przeszedł w 1993[3].
Został pochowany 16 listopada 2012 na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie (kw. 58A-16-13)[4]. Pozostawił żonę Irenę z d. Otap, absolwentką I LO w Szczecinie oraz Wydziału Elektrycznego Szkoły Inżynierskiej[2].
Praca zawodowa
edytujW latach 1951-1955 był zatrudniony jako projektant w Biurze Badawczo-Projektowym Budownictwa Ogólnego „Miastoprojekt” w Szczecinie[5]. Od 1955 do 1962 był projektantem w Wojewódzkiej Pracowni Urbanistycznej w Szczecinie. W 1965 powrócił do „Miastoprojektu”, gdzie pracował do 1973. Należał do grona najbardziej aktywnych architektów szczecińskich. Był autorem licznych prac z zakresu urbanistyki i architektury, m.in. opracowywał plany zagospodarowania kilku miast Pomorza Zachodniego. Realizował koncepcje architektoniczne budownictwa użyteczności publicznej (m.in. budownictwo mieszkaniowe, sakralne, handlowo-użytkowe). Był członkiem zespołu opracowującego plan zagospodarowania przestrzennego wybrzeża w ówczesnym woj. szczecińskim. Poza Pomorzem Zachodnim zaprojektował pomnik Grób Nieznanego Żołnierza w Radomsku. Od 1951 należał do Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP) Oddział w Szczecinie. W latach 1961-1963 był członkiem Prezydium ZO SARP. Przewodniczył Oddziałowej Komisji Kwalifikacyjno-Artystycznej. Był członkiem Kolegium Sędziów Konkursowych SARP. Należał także do Zachodniopomorskiej Okręgowej Izby Architektów RP[5].
Praca dydaktyczna
edytujOd końca lat sześćdziesiątych był wykładowcą na Politechnice Szczecińskiej, od 1972 pracował na stanowisku docenta kontraktowego w Instytucie Architektury i Planowania Przestrzennego, którego był jednym z współtwórców. W latach 1969-1993 kierował Zakładem Malarstwa, Rysunku i Rzeźby tego Instytutu. Prowadził zajęcia z rysunku odręcznego. Był autorem programu nauczania i wychowawcą wielu pokoleń szczecińskich architektów, promotorem ponad 70 prac dyplomowych. W 1978 po raz pierwszy w historii Instytutu jego dyplomanci otrzymali wyróżnienie w prestiżowym konkursie SARP o nagrodę im. architektów Stanisława Skrypija i Stanisława Nowickiego na najlepszy dyplom roku 1978[3].
- budynek mieszkalny z częścią usługową przy al. Wyzwolenia 30-44 w Szczecinie (1968) - „Mister Szczecina” ’68, „Wicemister Szczecina” 25-lecia PRL (wsp. Henryk Nardy, Tadeusz Ostrowski)
- budynek mieszkalny przy al. Wyzwolenia 30-36 w Szczecinie (1969) (wsp. Tadeusz Ostrowski i Henryk Nardy) - „Wicemister Szczecina” ’69
- Dom Kultury Kolejarza „Hetman” (1971) w Szczecinie (wsp. Jan Zdzisław Kasprzak)
- konkursowy projekt zintegrowanego kompleksu dworców PKP i PKS w Szczecinie (1977) (wsp. Romuald Cerebież-Tarabicki, Ryszard Daniło, Grzegorz Ferber, Andrzej Morawski, Anna Zaniewska i Piotr Zaniewski)
- Dom Redemptorystów przy ul. Księdza Popiełuszki 10A w Szczecinie (2003)
- Pomnik Armii Krajowej na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie (2004)[6]
- pawilon handlowy, ul. Słoneczna w Policach
- budynki mieszkalne z usługami w Łobzie (wsp. Teresa Zimnicka)
- plan zagospodarowania przestrzennego wybrzeża w woj. szczecińskim (1960) - (wsp. Romuald Cerebież-Tarabicki, Antoni Aniśkowicz, Stanisław Raciborski, Jerzy Kowalewski, Edward Leszczyszyn, Witold Adamczyk, Tadeusz Rotkiewicz, Mieczysław Rzewuski, Witold Sobótka, Stanisław Więcek, Tadeusz Ząbek, Bohdan Zienkowicz - Nagroda KBUA II stopnia zespołowa
- plany ogólne: Świnoujście, Lipiany, Recz, Płoty, Pyrzyce, Gryfino
- plany szczegółowe: Dzielnica Nadmorska w Świnoujściu, Dzielnica Południowa w Świnoujściu, Dzielnica Świnoujście-Warszów, Lipiany, Gryfino, Wolin
- I nagroda za projekt pomnika Grobu Nieznanego Żołnierza w Radomsku
- II nagroda w konkursie na rozwiązanie pl. Żołnierza w Szczecinie (wsp. Witold Adamczyk, Romuald Cerebież-Tarabicki, Stanisław Raciborski)
- wyróżnienie w konkursie na polski pawilon EXPO w Brukseli (1955) (wsp. Ryszard Jaroszek)
- nagroda zespołowa II st. Komitetu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury za plan zagosp. przestrzennego wybrzeża w woj. szczecińskim (1960)
- III nagroda w konkursie na zespół dworców PKP i PKS w Szczecinie (1977) (wsp. Romuald Cerebież-Tarabicki, Ryszard Daniło, Grzegorz Ferber, Andrzej Morawski, Anna Zaniewska i Piotr Zaniewski)
- III nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (1977)
Odznaczenia
edytuj- Medal Wojska (Londyn) (1948)
- Odznaka Honorowa „Gryf Pomorski” (1960)
- Brązowa Odznaka SARP (1977)
- Krzyż Armii Krajowej (Londyn) (1986)
- Złota Odznaka SARP (1988)
- Złoty Krzyż Zasługi (1990)
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (1993)
- Odznaka Pamiątkowa „Akcji Burza” (1995)
- odznaka „50 lat członkostwa w PZŁ” (1995)
- Krzyż Partyzancki (1997)
- Odznaka „Zasłużony dla Budownictwa” (2012)
- Odznaka 27 Pułku Piechoty Armii Krajowej
- Odznaka żołnierzy Armii Krajowej b. Okręgu Radomsko-Kieleckiego
Linki zewnętrzne
edytujAndrzej Androchowicz. Maciej Prauziński – biogram w Encyklopedii Pomorza Zachodniego pomeranica.pl (dostęp 14.11.2024)
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Encyklopedia Szczecina. T. II. Red. Tadeusz Białecki. Uniwersytet Szczeciński Szczecin 2000, s.188. ISBN 83-7241-089-5.
- ↑ a b c d Andrzej Androchowicz. Maciej Prauziński – biogram w Encyklopedii Pomorza Zachodniego pomeranica.pl (dostęp 13.11.2024)
- ↑ a b Księga jubileuszowa 50-lecia Wydziału Budownictwa i Architektury Politechniki Szczecińskiej. Szczecin 1996, s. 545-546. ISBN 83-906847-2-1
- ↑ Maciej Prauziński – lokalizacja grobu na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie (dostęp 13.11.2024)
- ↑ a b c d Doc. arch. Maciej Prauziński w dziale „In memoriam” Stowarzyszenia Architektów Rzeczpospolitej Polskiej (dostęp 13.11.2024)
- ↑ Pomniki i tablice w Szczecinie (dostęp 13.11.2024)