Marco Mengoni
Marco Mengoni (ur. 25 grudnia 1988 w Ronciglione) – włoski piosenkarz.
Marco Mengoni (2023) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Gatunki | |
Zawód | |
Aktywność |
od 2009 |
Wydawnictwo | |
Strona internetowa |
Zwycięzca trzeciej edycji programu The X Factor (2009), zdobywca Europejskiej Nagrody Muzycznej MTV dla najlepszego europejskiego wykonawcy (2010 i 2015). Dwukrotny zwycięzca Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo (w 2013 i 2023) oraz dwukrotny reprezentant Włoch podczas Konkursu Piosenki Eurowizji (w 2013 i 2023).
Życiorys
edytujUrodził się w 25 grudnia 1988 w Ronciglione, gdzie się również wychowywał[1]. Jest jedynym dzieckiem pary Nadi i Maurizio Mengoniego[1]. W wieku 14 lat, ucząc się w szkole średniej, zaczął pobierać lekcje śpiewu, aby następnie wstąpić do pięcio osobowej grupy wokalnej[2]. Po ukończeniu szkoły wyprowadził się do Rzymu, gdzie studiował filologię. Podczas studiów regularnie pracował jako barman i występował zarówno w barach, jak i na weselach[3]. W tym samym czasie po raz pierwszy wszedł do branży nagrań muzycznych, pracując jako mikser dźwięku i programista muzyczny.
W 2009 wziął udział w przesłuchaniach do trzeciej edycji programu The X Factor. Po udanym występie na castingu (z coverem piosenki Eduardo De Crescenzo „Uomini semplici”)[4] trafił do drużyny „16-24” prowadzonej przez Morgana i ostatecznie dotarł do odcinków na żywo[5]. W trakcie udziału w programie otrzymywał słowa uznania i gratulacje od wielu włoskich artystów, takich jak Mina, Giorgia, Elisa czy Adriano Celentano[6][7]. 2 grudnia 2009 zwyciężył w finale programu, za co odebrał główną nagrodę w postaci kontraktu muzycznego, czek o wartości 300 tys. euro oraz zapewnionego miejsca w gronie uczestników Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo[8]. W tym czasie wydał również swój debiutancki singiel, „Dove si vola”, z którym zadebiutował na pierwszym miejscu włoskiej listy przebojów[9], a także minialbum o tej samej nazwie[10] zawierający m.in. zapis dźwiękowy jego występów z X-Factora[11]. Z minialbumem dotarł do ósmego miejsca na liście najczęściej kupowanych płyt w kraju[12].
W lutym 2010 zajął trzecie miejsce z piosenką „Credimi ancora” wziął udział na 60. Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo[13][14]. Z singlem dotarł do trzeciego miejsca list przebojów we Włoszech, a za osiągnięcie wysokich wyników sprzedaży otrzymał status platynowej płyty od FIMI[15]. 17 lutego 2010 wydał EP-kę pt. Re matto, z którą przez kolejne cztery tygodnie plasował się na pierwszym miejscu włoskiej listy najczęściej kupowanych płyt[16]. Minialbum promował singlami: „Stanco (Deeper Inside)” i „In un giorno qualunque”[17][18], a także trasą koncertową Re matto live obejmującą 56 dwugodzinnych występów we Włoszech[19][20]; choreografię na koncerty ułożył mu Luca Tommassini[21][22][23]. Zapis z koncertu wydał 19 października 2010 w formie albumu koncertowego pt. Re matto live, który zadebiutował na pierwszym miejscu włoskiej listy najlepszych albumów i otrzymał status platynowej płyty od FIMI[18][24][25]. Również w 2010 otrzymał Nagrodę TRL dla mężczyzny roku[26] oraz Europejską Nagrodę Muzyczną MTV dla najlepszego włoskiego i europejskiego wykonawcy, zostając pierwszym Włochem, który tego dokonał[27][28].
W 2011 kontynuował pracę nad materiałem na swój debiutancki album studyjny. 2 września wydał singiel „Solo (Vuelta al ruedo)”, a pod koniec miesiąca cały album, Solo 2.0[29]. Współtworzył większość piosenek na płytę[30], w trakcie tworzenia współpracował także z kompozytorami, takimi jak Neffa czy Dente[31]. Album zawierał utwory zachowane w klimacie elektroniczno-rockowym[32][33]. Wśród piosenek znalazły się te nagrane z orkiestrą pod batutą Fabio Guriana oraz przez włoski zespół a cappella Cluster[32]. Z albumem zadebiutował na pierwszym miejscu listy sprzedaży we Włoszech[34]. Pozostałymi singlami z płyty były piosenki „Tanto il resto cambia” i „Dall’inferno”[35]. Również w 2011 nagrał duety na dwie płyty innych wykonawców: Questo amore Lucio Dallą (w piosence „Meri Luis”)[36] i Sei Zero Renato Zero (w utworze „Per non essere così”)[37]. Pod koniec roku wyruszył w trasę koncertową pt. Solo tour 2.0, którą rozpoczął występem w Mediolanie[38]. W kwietniu 2012 zorganizował drugą część trasy, podczas której towarzyszyły mu na scenie Andrea Rigonat oraz Elisa[39].
W lutym 2013 z utworem „L’essenziale” brał udział w 63. Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo (do konkursu zgłosił się również z „Bellissimo”)[40] i ostatecznie zwyciężył w koncercie finałowym[41]. Tego samego wieczoru został wytypowany przez komisję sędziowską do reprezentowania Włoch podczas 58. Konkursu Piosenki Eurowizji w Malmö[42]. Przed udziałem w konkursie nagrał nową, krótszą wersję piosenki „L’essenziale”[43]. 18 maja zajął siódme miejsce w finale Eurowizji 2013[44]. Z utworem „L’essenziale” zadebiutował na pierwszym miejscu notowania Italian Digital Downloads i utrzymał się na szczycie listy przez kolejne siedem tygodni[45]. Utwory „L’essenziale” i „Bellissimo” umieścił na swoim drugim albumie pt. #Prontoacorrere, który wydał 19 marca 2013 i który współtworzył m.in. z Markiem Owenem, Gianną Nannini, Ivano Fossatim i Cesare Cremoninim oraz Michele Canovą jako producentem[46]. Za wysokie wyniki sprzedaży albumu otrzymał certyfikat platynowej płyty[47]. Płytę promował również singlami: „Pronto a correre”[48] i „Non passerai”[49], które dotarły do pierwszej dziesiątki zestawienia przebojów we Włoszech[50], a także „Non me ne accorgo” i „La valle dei re”. W listopadzie otrzymał nominację do Europejskiej Nagrody Muzycznej MTV dla najlepszego europejskiego wykonawcy[51]. Również w 2013 odbył trasę koncertową pt. L’Essenziale Anteprima Tour – L’Essenziale Tour[52].
W 2014 zaczął pracę nad materiałem na nowy album. W listopadzie wydał singiel „Guerriero”[53][54], a w styczniu 2015 cały album pt. Parole in circolo[55], z którym dotarł do pierwszego miejsca włoskiej listy sprzedaży[56]. Album promował singlami: „Esseri umani” i „Io ti aspetto”[57]. Za wydawnictwo odebrał certyfikat podwójnej platynowej płyty za sprzedaż w ponad 100 tys. egzemplarzy we Włoszech[58]. Również w 2015 po raz drugi zdobył Europejską Nagrodę Muzyczną MTV dla najlepszego włoskiego wykonawcy[59], a 25 października odebrał nagrodę MTV dla najlepszego europejskiego wykonawcy[60]. 4 grudnia wydał album pt. Le cose che non ho, który promował singlami: „Ti ho voluto bene veramente”, „Parole in circolo” i „Solo due satelliti”. W międzyczasie odbył ogólnokrajową trasę koncertową pt. Mengoni Live 2016. Zapis audiowizualny z jednego z koncertów wydał 25 listopada 2016 na albumie pt. Marco Mengoni Live, z którym zadebiutował na pierwszym miejscu krajowej listy sprzedaży oraz uzyskał za niego status platynowej płyty. W 2017 wydał epkę pt. Onde[61] i singiel „Come neve”, który nagrał w duecie z Giorgią[62]. W listopadzie 2018 wydał album pt. Atlantico[63], który promował singlami: „Buona vita”[64] i „Voglio”[65]. 18 stycznia 2019 premierę miał jego pierwszy hiszpańskojęzyczny album pt. Atlantico[66], na którym umieścił singiel „Quiero”[67].
W lutym 2023 z utworem „Due vite” zwyciężył w 73. Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo[68], a po koncercie finałowym potwierdzono, że zostanie reprezentantem Włoch podczas 67. Konkursu Piosenki Eurowizji w Liverpoolu. 13 maja wystąpił jako jedenasty w kolejności w finale konkursu i zajął w nim 4. miejsce po zdobyciu 350 punktów, w tym 174 pkt od telewidzów (6. miejsce) i 176 pkt od jurorów (3. miejsce).
Dyskografia
edytuj- Solo 2.0 (2011)
- Prontoacorrere (2013)
- Parole in circolo (2015)
- Le cose che non ho (2015)
- Atlantico (2018)
- Atlántico (2019)
Trasy koncertowe
edytuj- Re matto tour (2010)
- Solo tour 2.0 (2011)
- L’Essenziale Anteprima Tour – L’Essenziale Tour (2013)
- #MengoniLive (2015–2016, 2019, 2022)
- Marco negli stadi (2022–2023)
Nagrody i nominacje
edytujRok | Nagroda | Kategoria | Wynik |
---|---|---|---|
2010 | TRL Awards | Mężczyzna roku[26] | Wygrana |
MTV Europe Music Awards | Najlepszy włoski występ[69] | Wygrana | |
Najlepszy europejski występ[27] | Wygrana | ||
Wind Music Awards | Nagroda za Platynowy Album (Dove si vola)[70] | Wygrana | |
Nagroda za platynowy album (Re matto)[70] | Wygrana | ||
2011 | TRL Awards | Najlepszy artysta z talent-show[71] | Nominacja |
Wind Music Awards | Nagroda za Platynowy Album (Re matto live)[72] | Wygrana | |
Nagroda za platynowy singiel cyfrowy („Credimi ancora”)[72] | Wygrana | ||
Nagroda za platynowy singiel cyfrowy („In un giorno qualunque”)[72] | Wygrana | ||
2012 | TRL Awards | Najlepszy wygląd[73] | Nominacja |
Nagroda dla Supermana[74] | Wygrana | ||
2013 | Wind Music Awards | Nagroda za multiplatynowy singiel cyfrowy („L’essenziale”)[75][76] | Wygrana |
Nagroda za platynowy album (#prontoacorrere)[75][76] | Wygrana | ||
MTV Awards | Nagroda Supermana[77] | Wygrana | |
Artist Saga[77] | Wygrana | ||
2015 | MTV Europe Music Awards | Najlepszy włoski występ | Wygrana |
Najlepszy europejski występ | Wygrana |
Filmografia
edytujRok | Tytuł | Rola | Uwagi |
---|---|---|---|
2012 | Lorax – Il guardiano della foresta | Once-ler[78] | Dubbing Zdobywca nagrody Leggio d’oro[79] |
2019 | Król Lew | Simba[80][81] | Dubbing |
Klaus | Jesper[81] | Dubbing |
Przypisy
edytuj- ↑ a b Archivio Corriere della Sera [online], archivio.corriere.it [dostęp 2023-03-26] .
- ↑ Marco Mengoni in – la Repubblica.it [online], Archivio - la Repubblica.it [dostęp 2023-03-26] (wł.).
- ↑ La doppia vita di Marco Mengoni. La rivelazione di X Factor a Tgcom – spettacolo -Tgcom – pagina 1 [online], web.archive.org, 2 marca 2013 [dostęp 2023-03-26] [zarchiwizowane z adresu 2013-03-02] .
- ↑ Marco Mengoni: i video delle sue esibizioni più belle. www.musicroom.it, 2010-11-11. [dostęp 2013-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-01)]. (wł.).
- ↑ Il vincitore di XFactor a Sanremo. [w:] TGCOM [on-line]. www.thcom24.mediaset.it, 2009-09-09. [dostęp 2013-05-24]. (wł.).
- ↑ Andrea Conti: Mengoni è sempre più Re Matto. 2010-03-03. [dostęp 2013-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-16)]. (wł.).
- ↑ Elisa: „Vi svelo il mio sogno live”. www.tgcom.mediaset.it, 2010-04-19. [dostęp 2013-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-16)]. (wł.).
- ↑ Andrea Laffranchi: X Factor, vince Marco e va a Sanremo. [w:] Corriere della Sera [on-line]. 2009-12-02. [dostęp 2013-05-24]. (wł.).
- ↑ Italian Charts – Marco Mengoni – Dove si vola (song). www.Italiancharts.com. Hung Medien. [dostęp 2013-05-24].
- ↑ Dove si vola? Con Marco di X Factor molto in alto!. www.mag.sky.it, 2009-04-04. [dostęp 2013-05-24]. (wł.).
- ↑ Laura Gorini: Marco Mengoni – Dove si vola (SonyMusic), l’ep di debutto della nuova stella della musica italiana. www.Musicalnews.com, 2010-01-07. [dostęp 2013-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-07)]. (wł.).
- ↑ MARCO MENGONI – DOVE SI VOLA (ALBUM). www.italiancharts.com. [dostęp 2013-05-24].
- ↑ Valerio Scanu è il vincitore di Sanremo. Pubblico in rivolta per gli eliminati. [w:] Corriere della Sera [on-line]. 2010-02-20. [dostęp 2013-05-24]. (wł.).
- ↑ Marco Mengoni. MTV. [dostęp 2013-05-24].
- ↑ Italian Charts – Marco Mengoni – Credimi ancora (song). www.italiancharts.com. [dostęp 2013-05-24]. (wł.).
- ↑ Italian Charts – Marco Mengoni – Re matto (album). www.Italiancharts.com. Hung Medien. [dostęp 2013-05-24].
- ↑ Valentina Ierrobino: Marco Mengoni: in uscita Stanco (Deeper Insider), il nuovo singolo. www.newnotizie.it. [dostęp 2013-05-24]. (wł.).
- ↑ a b Re Matto Live. In arrivo il primo CD+DVD live di Marco Mengoni. [w:] MTV [on-line]. www.MTV.it, 2010-10-05. [dostęp 2013-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-14)]. (wł.).
- ↑ Marco Mengoni presenta il Re Matto Tour, al via stasera da Milano. [w:] TV Sorrisi e Canzoni [on-line]. www.sorrisi.com, 2010-05-03. [dostęp 2013-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-21)]. (wł.).
- ↑ MusicVideos: Marco Mengoni racconta ‘Re matto live’ – video. [w:] Rockol [on-line]. www.rockol.it, 2010-10-25. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ Pippo Augliera: Grande fibrillazione per il Re Matto Tour di Marco Mengoni. Ecco le date!. www.musicalnews.com, 2010-04-26. [dostęp 2013-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-07)]. (wł.).
- ↑ Giovanni Ansaldo: Live Report: Marco Mengoni @ Alcatraz Milano 04/05/10. www.rockol.it, 2010-05-04. [dostęp 2013-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-22)]. (wł.).
- ↑ Francesco Pintore: Cagliari, le mille voci di Mengoni. www.unionesarda.it, 2010-09-10. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ Certificazioni Artisti – Dalla settimana 1 del 2009 alla settimana 5 del 2011. [w:] FIMI [on-line]. www.fimi.it, 2011-05. [dostęp 2013-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-04)]. (wł.).
- ↑ Hung Medien: Italian Charts – Marco Mengoni – Re matto live (album). www.italiancharts.com. [dostęp 2013-07-17].
- ↑ a b Malika Ayane e Mengoni vincono i Trl Awards 2010. [w:] Corriere della Sera [on-line]. www.corriere.it, 2010-05-09. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ a b Pamela Rolfe: Lady Gaga Tops MTV European Music Awards. [w:] Billboard [on-line]. www.billboard.com, 2010-11-07. [dostęp 2013-07-17]. (ang.).
- ↑ Lady Gaga domina gli Mtv Music Awards. [w:] La Stampa [on-line]. 2010-11-08. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ Solo 2.0 – Marco Mengioni. [w:] Amazon [on-line]. www.amazon.it. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ Andrea Conti: Il Re Matto ora è Solo contro il lato dark. [w:] TGCOM [on-line]. www.tgcom.mediaset.it, 2011-09-26. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ Marco Mengoni è tutto Solo. [w:] SKY [on-line]. www.mag.sky.it, 2011-09-23. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ a b Marco Mengoni, Solo 2.0: Ho messo tutto dentro questo disco. www.rockol.it, 2011-09-23. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ Alessandro Alicandri: Marco Mengoni: „Solo” è una sorpresa rock (ispirata ai Muse). [w:] Panorama [on-line]. www.panorama.it, 2011-09-05. [dostęp 2013-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-03)]. (wł.).
- ↑ Hit parade, Mengoni subito in testa. [w:] ANSA [on-line]. www.ansa.it, 2011-10-07. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ Mengoni: in radio Dall’inferno, nuovo singolo estratto da Solo 2.0. In partenza il Tour Teatrale. [w:] Earone [on-line]. www.earone.it. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ Alessandro Alicandri: Marco Mengoni: su Youtube il nuovo videoclip Tanto il resto cambia. [w:] Panorama [on-line]. www.panorama.it. [dostęp 2013-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-27)]. (wł.).
- ↑ Renato Zero a piazza di Siena, esce il triplo dvd sugli otto concerti. [w:] la Repubblica [on-line]. www.repubblica.it, 2011-05-05. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ Mengoni, annunciate prime date tour. [w:] ANSA [on-line]. www.ansa.it, 2011-09-29. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ Concerti, Marco Mengoni: al via il tour teatrale. www.rockol.it, 2013-04-13. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ Sanremo 2013: la canzone in gara di Marco Mengoni sarà.... www.rockol.it, 2013-02-12. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ Giuseppe Videtti: Mengoni vince il festival. [w:] la Repubblica [on-line]. www.repubblica.it, 2013-02-17. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ Sanremo 2013: vince Marco Mengoni. [w:] Rockol [on-line]. www.rockol.it, 2013-02-17. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ Marco Mengoni taglia 30 secondi della sua L’essenziale per l’Eurovision Song Contest. [w:] TV Sorrisi e Canzoni [on-line]. www.sorrisi.com, 2013-04-24. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ Eurovision Song Contest 2013 Grand Final. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2013-05-18. [dostęp 2013-05-18]. (ang.).
- ↑ Hung Medien: Italian Charts – Marco Mengoni – L’essenziale (song). www.italiancharts.com. [dostęp 2013-07-17]. (ang.).
- ↑ Alessandro Alicandri: Marco Mengoni, #PRONTOACORRERE: la recensione. [w:] Panorama [on-line]. www.panorama.it, 2013-03-19. [dostęp 2013-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-12)]. (wł.).
- ↑ Certificazioni: Prontoacorrere. FIMI. [dostęp 2018-07-15]. (wł.).
- ↑ Marco Mengoni – Pronto a correre (Radio Date: 19-04-2013). www.earone.it, 2013-04-19. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ Victor M. Escudero: Marco Mengoni keeps on running. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2013-09-16. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
- ↑ Archivio – Top Digital Download – Classifica settimanale WK 20 (dal 13-05-2013 al 19-05-2013). [w:] FIMI [on-line]. www.fimi.it, 2013-05-19. [dostęp 2013-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-17)]. (wł.).
- ↑ Jarmo Siim: Lena or Marco? Europe has their say. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2013-11-10. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
- ↑ Graziano Cozzi: Marco Mengoni: L’essenziale Anteprima Tour e L’essenziale Tour 2013, tutte le date e biglietti. www.webl0g.net. [dostęp 2013-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-26)]. (wł.).
- ↑ Marco Mengoni – Guerriero. www.discogs.com. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
- ↑ Sanjay (Sergio) Jiandani: Italy: Marco Mengoni gives it all in Guerriero. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2014-11-21. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
- ↑ Marco Mengoni – Parole In Circolo. www.discogs.com. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
- ↑ Marco Mengoni: il nuovo album “Parole in circolo” uscirà il 13 gennaio!. [w:] MTV [on-line]. www.mtv.it, 2014-12-04. [dostęp 2015-06-23]. (wł.).
- ↑ Sanjay (Sergio) Jiandani: Italy: Marco Mengoni’s Io ti aspetto released. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2015-05-30. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
- ↑ CATEGORIA CERTIFICAZIONE ALBUM E COMPILATION. [w:] FIMI [on-line]. www.fimi.it. [dostęp 2015-06-23]. (wł.).
- ↑ Mtv Ema 2015: Marco Mengoni vince il Best Italian Act. [w:] =Vanity Fair [on-line]. www.vanityfair.it, 2015-10-15. [dostęp 2015-10-26]. (wł.).
- ↑ Marco Mengoni trionfa agli MTV Europe Music Awards, è lui il miglior artista europeo. [w:] Repubblica [on-line]. www.repubblica.it, 2015-10-25. [dostęp 2015-10-26]. (wł.).
- ↑ Onde – EP – Marco Mengoni. [w:] iTunes [on-line]. itunes.apple.com. [dostęp 2018-12-02]. (ang.).
- ↑ Come neve – Single – Giorgia & Marco Mengoni. [w:] iTunes [on-line]. itunes.apple.com. [dostęp 2018-12-02]. (ang.).
- ↑ Atlantico – Marco Mengoni. [w:] iTunes [on-line]. itunes.apple.com. [dostęp 2018-12-02]. (ang.).
- ↑ Buona Vita – Single – Marco Mengoni. [w:] iTunes [on-line]. itunes.apple.com. [dostęp 2018-12-02]. (ang.).
- ↑ Voglio – Single – Marco Mengoni. [w:] iTunes [on-line]. itunes.apple.com. [dostęp 2018-12-02]. (ang.).
- ↑ Atlantico – Marco Mengoni. [w:] iTunes [on-line]. itunes.apple.com. [dostęp 2018-12-02]. (ang.).
- ↑ Quiero – Single – Marco Mengoni. [w:] iTunes [on-line]. itunes.apple.com. [dostęp 2018-12-02]. (ang.).
- ↑ Italy: Marco Mengoni is awarded the ‘Sanremo’ win [online], eurovision.tv, 12 lutego 2023 [dostęp 2023-02-19] (ang.).
- ↑ A Marco Mengoni il Best Italian Act. [w:] La Stampa [on-line]. 2010-10-18. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ a b Marco Molendini: Notte delle stelle per le star made in Italy. [w:] Il Messaggero [on-line]. 2010-05-29. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ I Trl Awards 2011 sbarcano a Firenze, oggi comincia la sfida. [w:] MTV Italy [on-line]. 2011-02-21. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ a b c Vincitori Wind Music Awards 2011 in tutte le categorie. www.tuttogratis.it. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ MTV conquista Firenze sabato 5 maggio!. [w:] MTV Italy [on-line]. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ Trl Awards 2012, Laura Pausini e Marco Mengoni superstar. [w:] MTV Italy [on-line]. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ a b Francesco Prisco: Mengoni, Ramazzotti e Club Dogo trionfano ai Wind Music Awards. Ma più che la musica vince il format televisivo. [w:] Il Sole 24 Ore [on-line]. 2013-06-04. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ a b Marco Mengoni ritira due Wind Music Awards e ottiene il terzo platino. www.daringtodo.com, 2013-06-05. (wł.).
- ↑ a b MTV Awards: trionfano Mengoni e One Direction. Tutti i vincitori. [w:] MTV Italy [on-line]. 2013-06-16. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ Cinzia Conti: Ecco Lorax, cartoon ecologista e visionario. [w:] ANSA [on-line]. 2012-05-29. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ Premi: a Marco Mengoni il Leggio d’Oro per il doppiaggio. [w:] Adnkronos [on-line]. 2012-07-06. [dostęp 2013-07-17]. (wł.).
- ↑ Marco Mengoni sul red carpet della premiere di „The Lion King”. [dostęp 2023-03-26].
- ↑ a b Klaus, una clip sull’invenzione del Natale dal film Netflix [online], NoSpoiler, 12 listopada 2019 [dostęp 2023-03-26] (wł.).