Marie Laforêt
Marie Laforêt, właśc. Maïtène Marie Brigitte Doumenach (ur. 5 października 1939 w Soulac-sur-Mer, zm. 2 listopada 2019 w Genolier[1][2]) – francuska piosenkarka i aktorka.
 Marie Laforêt (1989) | |
| Imię i nazwisko |
Maïtène Marie Brigitte Doumenach |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
5 października 1939 |
| Data i miejsce śmierci |
2 listopada 2019 |
| Zawód |
piosenkarka, aktorka |
| Lata aktywności |
1959–2008 |
Życiorys
edytujJej kariera rozpoczęła się w 1959, przez przypadek, kiedy to zupełnie bez przygotowania zastąpiła swoją nieobecną siostrę w konkursie wokalnym Naissance d’une Étoile (Narodziny gwiazdy). Jej występ został nagrodzony możliwością zagrania u boku Alaina Delona w głośnym filmie W pełni słońca.
Po udanym debiucie poślubiła reżysera Jeana-Gabriela Albicocco, który obsadził ją w kilku swoich produkcjach, w tym szczególnie cenionej adaptacji powieści Balzaca z cyklu Komedii ludzkiej – Fille aux yeux d’or (Złotooka dziewczyna). W 1963 zdecydowała się na karierę muzyczną. Zadebiutowała słynną piosenką „Les vendanges de l’amour”. W początkowym okresie jej twórczości estradowej powstały popularne we Francji przeboje nurtu yéyé: „Viens sur la montagne”, „Katie cruelle”, „La tendresse”. Zapamiętano zwłaszcza jej francuskojęzyczną przeróbkę przeboju grupy The Rolling Stones – „Paint it black” i duetu Simon & Garfunkel – „Sound of Silence”. W 1967 ukazały się jej kolejne utwory: „Ivan Boris et moi”, „Que calor la vida” oraz „Mon amour, mon ami”. Ta ostatnia doczekała się coveru w wykonaniu Virginie Ledoyen w powstałym w 2002 musicalu François Ozona – 8 kobiet.
Koniec lat 60 XX w. to chwilowy zastój w komercyjnej twórczości Marie Laforêt z powodu jej konfliktu z wytwórnią fonograficzną CBS, która odmówiła wydania proponowanych przez wokalistkę kołysanek jugosłowiańskich, określając je jako trudne i mało przystępne dla odbiorcy.
Po tym, jak artystka wznowiła współpracę z wytwórnią w 1973 powstał jeden z najpopularniejszych w jej dorobku przebój „Viens viens”. Treść utworu nawiązuje do dzieciństwa Marie Laforêt, kiedy to ojciec wokalistki porzucił jej matkę dla innej kobiety. Po dużym sukcesie „Viens viens” i „Il a neigé sur yesterday” Marie Laforêt stopniowo wycofywała się z kariery estradowej. Osiedliła się w Genewie i powtórnie wyszła za mąż – tym razem za agenta giełdowego Erica van Lavandeyra.
W latach 80 XX w. Marie Laforêt powróciła do kariery aktorskiej. Wystąpiła w kilku francuskich i włoskich, dość mało znanych produkcjach oraz na deskach teatralnych. Była stałym gościem w radiowym talk-show Laurenta Ruquiera On va s’gêner na antenie Europe 1.
Piosenki
edytuj- „Les vendanges de l’amour” (1964)
- „Warszawa” (1964)[3]
- „Manchester et Liverpool” (1966)
- „Mon amour, mon ami...” (1967)
- „Ivan, Boris et moi” (1967)
- „L’amour comme à 16 ans” (1973)
- „Viens, viens” (1973)
- „Cadeau” (1974)
- „Il a neigé sur Yesterday” (1977)
Przypisy
edytuj- ↑ Marie Laforêt, la « Fille aux yeux d’or », est morte. lemonde.fr, 2019-11-04. [dostęp 2019-11-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-07)]. (fr.).
- ↑ Anita Gates: Marie Laforêt, French Actress and Singer, Is Dead at 80. nytimes.com, 2019-11-06. [dostęp 2019-11-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-07)]. (ang.).
- ↑ Marie Laforêt – „Tant Qu’Il Y Aura Des Chevaux” / „Warszawa”. Discogs. [dostęp 2010-07-16]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Marie Laforêt w bazie IMDb (ang.)
- Marie Laforêt w bazie Filmweb
- Marie Laforêt w bazie Discogs.com (ang.)
- Marie Laforêt w bazie AllMusic (ang.)