Mark Esper
Mark Thomas Esper (ur. 26 kwietnia 1964 w Uniontown) – amerykański lobbysta i polityk Partii Republikańskiej, emerytowany oficer United States Army w stopniu podpułkownika. Sekretarz obrony Stanów Zjednoczonych od 23 lipca 2019 do 9 listopada 2020.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| 27. sekretarz obrony Stanów Zjednoczonych | |
| Okres |
od 23 lipca 2019 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca |
Christopher Miller (p.o.) |
| |
| Odznaczenia | |
| |
 podpułkownik
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1986–2007 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
sekretarz obrony Stanów Zjednoczonych |
Życiorys
edytujMark Thomas Esper urodził się 26 kwietnia 1964 w Uniontown w Pensylwanii[2]. W 1986 uzyskał tytuł Bachelor of Science z inżynierii na Akademii Wojskowej Stanów Zjednoczonych w West Point, po czym wstąpił do United States Army[2]. Brał udział w I wojnie w Zatoce Perskiej[2]. Następnie służył w Europie (Vicenza)[3][2]. Czynną służbę zakończył w 1996, następnie do 2007 służył w Gwardii Narodowej i w rezerwie United States Army[3][2]. Doszedł do stopnia podpułkownika[2].
W 1995 uzyskał tytuł Master of Public Administration na Uniwersytecie Harvarda, a w 2008 doktorat z nauk politycznych na Uniwersytecie George'a Washingtona[3].
W latach 1996–1998 był szefem sztabu konserwatywnego think tanku The Heritage Foundation[2]. W latach 1998–2002 pełnił w Kongresie szereg funkcji związanych m.in. z obronnością; był m.in. doradcą senatora Chucka Hagela, a także pracował dla senackich komisji spraw zagranicznych i spraw rządowych oraz komisji sił zbrojnych Izby Reprezentantów[3].
W latach 2002–2004 był zastępcą asystenta sekretarza obrony do spraw polityki negocjacyjnej w administracji prezydenta George'a W. Busha[2]. W latach 2004–2006 był dyrektorem do spraw bezpieczeństwa narodowego w biurze lidera większości w Senacie Billa Frista[3].
W latach 2006–2007 był wiceprzewodniczącym Aerospacial Industries Association[2]. W latach 2007–2008 pracował przy kampanii wyborczej republikańskiego kandydata na prezydenta Freda Thompsona jako dyrektor do spraw polityki krajowej[3]. W latach 2008–2010 pracował w Izbie Handlowej Stanów Zjednoczonych[3], a następnie do 2017 w przedsiębiorstwie Raytheon[2].
Od 20 listopada 2017 do 24 czerwca 2019 i ponownie od 15 do 23 lipca 2019 pełnił funkcję sekretarza armii[4]. 18 czerwca 2019 prezydent Donald Trump powierzył Esperowi pełnienie obowiązków sekretarza obrony w miejsce Patricka Shanahana (który został p.o. sekretarza 1 stycznia, wskutek rezygnacji Jamesa Mattisa 20 grudnia 2018[5][6])[7]. Esper objął obowiązki 24 czerwca i pełnił je do 15 lipca, zastąpiony przez sekretarza marynarki Richarda V. Spencera[7][8]. 21 czerwca prezydent mianował Espera na stanowisko sekretarza obrony[7], a 23 lipca nominacja została zatwierdzona przez Senat stosunkiem głosów 90:8 i tego samego dnia Esper oficjalnie został 27. sekretarzem obrony[8][4]. Został odwołany z tego stanowiska przez prezydenta Donalda Trumpa 9 listopada 2020[9][10].
Rodzina
edytujW 1989 poślubił Leah Lacy[3][11]. Para ma trójkę dorosłych dzieci: Luke'a, Johna i Kate[4][1].
Odznaczenia
edytuj- Krzyż Komandorski Orderu „Za Zasługi dla Litwy” (Litwa, 2022)[12]
Przypisy
edytuj- ↑ a b Mark Esper. TheHill. [dostęp 2020-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-11)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j Mark T. Esper (2019- ). Miller Center. [dostęp 2020-06-11]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Matt Bewig: Secretary of the Army: Who Is Mark Esper?. AllGov, 2017-08-17. [dostęp 2020-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-03)]. (ang.).
- ↑ a b c Dr. Mark T. Esper. U.S. DEPARTMENT OF DEFENSE. [dostęp 2020-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-28)]. (ang.).
- ↑ January 2019. rulers.org. [dostęp 2020-06-12]. (ang.).
- ↑ December 2018. rulers.org. [dostęp 2020-06-12]. (ang.).
- ↑ a b c June 2019. rulers.org. [dostęp 2020-06-12]. (ang.).
- ↑ a b July 2019. rulers.org. [dostęp 2020-06-12]. (ang.).
- ↑ USA: Donald Trump wyrzuca szefa Pentagonu [online], wydarzenia.interia.pl [dostęp 2020-11-10] (pol.).
- ↑ Helene Cooper, Eric Schmitt, Maggie Haberman, Trump Fires Mark Esper, Defense Secretary Who Opposed Use of Troops on U.S. Streets, „The New York Times”, 9 listopada 2020, ISSN 0362-4331 [dostęp 2020-11-10] (ang.).
- ↑ Mark Esper, Secretary of Defense. The Presidential Prayer Team, 2020-04-23. [dostęp 2020-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-11)]. (ang.).
- ↑ Lithuanian president awards ex-US defense secretary, Portugal's defense chief [online], www.baltictimes.com [dostęp 2023-09-28].