Marlies Göhr

wschodnioniemiecka lekkoatletka, sprinterka
(Przekierowano z Marlies Oelsner)

Marlies Göhr, z domu Oelsner (ur. 21 marca 1958 w Gerze) – niemiecka lekkoatletka startująca w reprezentacji NRD, specjalizująca się w biegu na 100 m oraz biegach sztafetowych.

Marlies Göhr
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 marca 1958
Gera

Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD
Igrzyska olimpijskie
złoto Montreal 1976 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
złoto Moskwa 1980 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
srebro Moskwa 1980 lekkoatletyka
(bieg na 100 m)
srebro Seul 1988 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
Mistrzostwa świata
złoto Helsinki 1983 bieg na 100 m
złoto Helsinki 1983 sztafeta 4 × 100 m
srebro Rzym 1987 sztafeta 4 × 100 m
Mistrzostwa Europy
złoto Praga 1978 bieg na 100 m
złoto Ateny 1982 bieg na 100 m
złoto Ateny 1982 sztafeta 4 × 100 m
złoto Stuttgart 1986 bieg na 100 m
złoto Stuttgart 1986 sztafeta 4 × 100 m
srebro Praga 1978 bieg na 200 m
brąz Praga 1978 sztafeta 4 × 100 m
Halowe mistrzostwa Europy
złoto San Sebastián 1977 bieg na 60 m
złoto Mediolan 1978 bieg na 60 m
złoto Wiedeń 1979 bieg na 60 m
złoto Mediolan 1982 bieg na 60 m
złoto Budapeszt 1983 bieg na 60 m
srebro Pireus 1985 bieg na 60 m
srebro Madryt 1986 bieg na 60 m
brąz Liévin 1987 bieg na 60 m
brąz Budapeszt 1988 bieg na 60 m
Przyjaźń-84
złoto Praga 1984 bieg na 100 m
Uniwersjada
złoto Meksyk 1979 bieg na 100 m
Mistrzostwa Europy juniorów
złoto Ateny 1975 sztafeta 4 × 100 m
srebro Ateny 1975 bieg na 100 m
Odznaczenia
Złota Gwiazda Przyjaźni między Narodami (NRD) Złoty Order Zasługi dla Ojczyzny (NRD) Złoty Order Zasługi dla Ojczyzny (NRD) Złoty Order Zasługi dla Ojczyzny (NRD)

W latach 1977-1984 była rekordzistką świata w biegu na 100 m. Podczas zawodów w Dreźnie 1 lipca 1977 czasem 10,88 s ustanowiła swój pierwszy rekord świata. Do dziś jest to rekord świata w kategorii juniorek. Pomimo tego wyniku nie udało jej się zdobyć złotego medalu na olimpiadzie w Moskwie w 1980. W finale przegrała z zawodniczką gospodarzy Ludmiłą Kondratjewą. To niepowodzenie powetowała sobie zdobywając złoto w sztafecie 4 × 100 m. Dorobek olimpijskich medali Göhr byłby najprawdopodobniej znacznie bogatszy gdyby nie fakt, iż NRD (podobnie jak większość państw bloku komunistycznego) zbojkotowało igrzyska w Los Angeles (1984).

W swojej karierze była mistrzynią Europy na 100 m aż trzy razy z rzędu: w 1978 w Pradze, 1982 w Atenach i w 1986 w Stuttgarcie. Nie udało się to żadnej innej europejskiej sprinterce. W 1983 poprawiła swój rekord na 10,81 s, ale w 1984 straciła go na rzecz Amerykanki Evelyn Ashford. Do 1994 była rekordzistką Europy. W 1983 zdobyła złoty medal mistrzostwach świata w Helsinkach. Göhr pięć razy z rzędu triumfowała w biegu na 100 metrów podczas Pucharu Europy w Lekkoatletyce (19791987). W 1985 była w składzie (biegła na ostatniej zmianie) wschodnioniemieckiej sztafety (razem z Silke Gladisch, Sabine Rieger i Ingrid Auerswald), która ustanowiła czasem 41,37 s rekord świata, poprawiony 11 sierpnia 2012 przez sztafetę Stanów Zjednoczonych. Była halowa rekordzistka świata w biegu na 60 metrów. Marlies Göhr jest pierwszą sprinterką w historii która przebiegła 100 metrów w czasie poniżej 11 s.

Rekordy życiowe

edytuj

Bibliografia

edytuj
  NODES
Intern 1
multimedia 1
os 20