Medard Cibicki
Medard Ludwik Cibicki (ur. 3 lutego 1895 w Krakowie, zm. w czerwcu 1942 w Wołominie) – major dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego.
Medard Cibicki (przed 1929) | |
major dyplomowany kawalerii | |
Data i miejsce urodzenia |
3 lutego 1895 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
czerwiec 1942 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
do 1931 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
2 Pułk Szwoleżerów |
Stanowiska |
szef sztabu brygady |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUrodził się 3 lutego 1895 w Krakowie, jako syn Wojciecha[1]. 19 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w 3 Dywizji Legionów[2]. 16 lutego 1921 roku został przeniesiony „na skutek wniesionego podania z etatu oficerów piechoty na etat oficerów jazdy”[3]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w V Brygadzie Jazdy, a jego oddziałem macierzystym był 2 pułk Ułanów Grochowskich[4]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 128. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 roku – kawalerii). Jego oddziałem macierzystym był 2 pułk Szwoleżerów Rokitniańskich. W tym czasie przysługiwał mu tytuł adiutanta sztabowego[5]. Do jesieni 1923 roku był szefem sztabu V Brygady Jazdy w Krakowie, pozostając oficerem nadetatowym 2 pułku Szwoleżerów Rokitniańskich w Bielsku[6]. Z dniem 2 listopada 1923 roku został przydzielony do 2 pułku szwoleżerów z jednoczesnym odkomenderowaniem na jednoroczny kurs doszkolenia w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie[7]. Z dniem 15 października 1924 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do dowództwa 9 Samodzielnej Brygady Kawalerii w Baranowiczach na stanowisko szefa sztabu[8][9]. 3 maja 1926 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 roku i 19. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[10]. 11 października 1926 roku został przeniesiony do 3 pułku Ułanów Śląskich w Tarnowskich Górach na stanowisko dowódcy szwadronu[11]. 31 października 1927 roku został przeniesiony do kadry oficerów kawalerii z równoczesnym przydziałem do dowództwa 16 Pomorskiej Dywizji Piechoty w Grudziądzu na stanowisko szefa sztabu[12][13]. 23 sierpnia 1929 roku został przeniesiony do 8 pułku strzelców konnych w Chełmnie[14], a 31 marca 1930 roku wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy tego oddziału[15][16][17]. Z dniem 30 września 1931 roku został przeniesiony w stan spoczynku[18].
W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Małkinia. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr I”[19].
W 1936 roku był komendantem „Strzelca” w Wołominie. W czasie okupacji niemieckiej został pierwszym komendantem Obwodu Służby Zwycięstwu Polski, a następnie Związku Walki Zbrojnej. W lipcu 1940 roku został zatrzymany i przewieziony na Pawiak, lecz wkrótce zwolniony. 25 kwietnia 1941 roku został ponownie zatrzymany w łapance. 17 września 1941 roku został zwolniony jako jedyny z zatrzymanych z kwietniowej obławy. Podjął pracę na Poczcie Głównej na Placu Napoleona w Warszawie. Po jego zatrudnieniu na poczcie doszło do aresztowań członków ruchu oporu. Podejrzenia zostały skierowane na jego osobę. W czerwcu 1942 roku na skrzyżowaniu ulicy Przejazd (obecnie Mieczysława Sasina) z ulicą Gdyńską został zastrzelony przez nieznanych sprawców. Został pochowany na cmentarzu w Kobyłce[20].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Walecznych (trzykrotnie – „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918–1921”)[21]
- Srebrny Krzyż Zasługi (16 marca 1928)[22][23]
- Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa, 1929)[24]
Przypisy
edytuj- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-08-27] .
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, s. 777.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 5 marca 1921 roku, s. 377.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 244, 583.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 161.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 96, 597, 679.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 69 z 1 listopada 1923 roku, s. 732.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 84, 539, 601.
- ↑ Lista oficerów SG 1925 ↓, s. 16.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926 roku, s. 126.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 11 października 1926 roku, s. 335.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 304.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 329, 341.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 sierpnia 1929 roku, s. 295.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 100.
- ↑ Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 48, 73.
- ↑ Lista oficerów dyplomowanych 1931 ↓, s. 18.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 347.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 336, 848.
- ↑ Bublewski 2015 ↓, s. 44, 48-49.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 96.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 65, poz. 89 „za zasługi, położone w akcji przeciwdywersyjnej na terenie województw wschodnich”.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 329.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 6 sierpnia 1929 roku, s. 239.
Bibliografia
edytuj- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik oficerów kawalerii. Warszawa: Przegląd Kawaleryjski, 1930.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Lista oficerów Sztabu Generalnego (stan z dnia 31 grudnia 1925 roku). Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1926.
- Lista oficerów dyplomowanych (stan z dnia 15 kwietnia 1931 roku). Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1931. [dostęp 2016-06-11].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Janusz Bublewski. Wołominek. „Rocznik Wołomiński”. XI, 2015. Wołomin: Miejska Biblioteka Publiczna im. Zofii Nałkowskiej. ISSN 1734-7815.