Merynosy

Merynosy, owce merynosowe – rasa owiec bardzo cenionych ze względu na runo. Wywodzi się ona z Azji. W XII w. owce te dotarły na Półwysep Iberyjski. Stamtąd dopiero w XVIII w. zostały sprowadzone do innych krajów Europy. Umaszczone biało, wełna silnie karbikowana, cienka. W Europie występują przeważnie formy bezrogie, poza Europą również rogate przy czym rogate są barany, ale nie maciorki. Wysokość w kłębie: 80–90 cm; masa ciała: 120–140 kg. (tryk), 80–90 kg. (maciorka).

Baran owcy domowej na zdjęciu z 1905.

Łeb barana owcy domowej

Najliczniejsze pogłowie występuje w Australii:

• merynos australijski,
• merynos saksoński,
• merynos południowoaustralijski,
• peppin,
• Booroola;

a w Argentynie, Urugwaju, Republice Południowej Afryki:

• dohne,
• letelle,
• afrino;

oraz Stanach Zjednoczonych:

• merynos północnoamerykański
• rambouillet amerykański;

a także w Europie.

Bibliografia

H. H. Sambraus, Zwierzęta Gospodarskie. Rasy świata, Warszawa 1998, s. 49.

Linki zewnętrzne

• Historia rozwoju rasy Merynos Australijski - The Australian Association of Stud Merino Breeders Ltd. merinos.com.au. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-27)]. (ang.)