Michał Carvalho
Michał Carvalho SJ, port. Miguel de Carvalho (ur. 1577 w Bradze, zm. 25 sierpnia 1624 w Shimabarze) − błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik, portugalski prezbiter, jezuita, ofiara prześladowań antykatolickich w Japonii[1][2].
prezbiter i męczennik | |
Data i miejsce urodzenia |
1577 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
25 sierpnia 1624 |
Czczony przez | |
Beatyfikacja | |
Wspomnienie |
25 sierpnia |
Życiorys
edytujPochodził z zamożnej szlacheckiej rodziny z Bragi[3]. W 1597 roku wstąpił do Towarzystwa Jezusowego w Coimbrze[4][5]. Od 1602 roku studiował w Indiach[6]. Po ukończeniu studiów filozoficznych i teologicznych w Kolegium św. Pawła w Goa otrzymał sakrament święceń kapłańskich[1][4][5]. Przez kilkanaście lat powołanie realizował jako wykładowca teologii w macierzystej uczelni[1]. 21 sierpnia 1621 roku[5] przez Malakkę, Makau[7] i Manilę[6] dotarł do Japonii, by móc realizować pragnienie ewangelizacji tamtejszej ludności[7]. Sytuacja w tym kraju była wynikiem działań mających na celu ograniczenie wpływu rosnącej grupy katolików na życie społeczne[8]. Po okresie wzmożonej działalności misyjnej Kościoła katolickiego, gdy w 1613 roku siogun Hidetada Tokugawa wydał dekret, na mocy którego zakazano praktykowania i nauki religii, a pod groźbą utraty życia wszyscy misjonarze mieli opuścić Japonię, rozpoczęły się trwające kilka dziesięcioleci krwawe prześladowania chrześcijan[9].
Na Amakusa Michał Carvalho, ukrywając się przebrany za żołnierza, przez dwa lata przyswajał język i zasady inkulturacji[7]. Gdy miejscowemu gubernatorowi otwarcie wyznał, że jest misjonarzem[1], a prawdziwym celem pobytu jest głoszenie Ewangelii i nawracanie na chrześcijaństwo, wydalono go z wyspy[6]. Dzięki pomocy współwyznawców dotarł do Nagasaki, gdzie prowincjał ojciec Franciszek Pacheco doradzał mu roztropność w realizacji apostolatu i skierował go do opieki małej grupy zamieszkującej podmiejskie tereny[1]. 22 lipca[4] 1623 roku, gdy wracał z posługi duszpasterskiej w Ōmurze, został aresztowany za sprawą donosu[7]. W tamtejszym więzieniu dołączył do Piotra Vázqueza OP, Ludwika Sotelo OFM i dwóch japońskich franciszkanów Ludwika Sasadę oraz tercjarza Ludwika Babę[10][7]. Czas pobytu w niewoli Michał Carvalho dzielił między celebrowanie codziennych mszy i modlitwy[7]. Zachowały się listy świadczące o harcie ducha wykazywanym w obliczu chorób, głodu i chłodu[7][4]. 24 sierpnia wydano wyrok śmierci, który wykonano następnego dnia w Shimabarze[4][1]. Na wolnym ogniu stosów spalono wszystkich wymienionych[10][1].
Grupa, która nie podporządkowała się dekretowi Hidetady Tokugawy, a do której należał Michał Carvalho, padła ofiarą nienawiści skierowanej przeciw wierze katolickiej[9].
Znaczenie
edytujNiezłomność i radość, jaką wykazali skazańcy w obliczu męczeńskiej śmierci za wiarę, wzbudziła podziw współczesnych[4][7].
7 lipca 1867 papież Pius IX beatyfikował Alfonsa z Navarrete i 204 towarzyszy, zabitych za wyznawanie wiary w krajach misyjnych, wśród których był Michał Carvalho i współtowarzysze[2]. Śmierć męczenników upamiętnia obelisk wystawiony w Ōmurze[11].
W Kościele katolickim wspomnienie liturgiczne błogosławionego obchodzone jest w Dies natalis (25 sierpnia)[4], a także 10 września w rocznicę masakry 205 męczenników japońskich w Nagasaki zaś jezuici wspominają go również 4 lutego[5].
Błogosławiony Michał Carvalho jest patronem wydziału filozofii Katolickiego Uniwersytetu Portugalskiego w Bradze[12].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 437. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ a b Martiri dichiarati Santi della Compagnia di Gesu'. [dostęp 2015-06-13]. (wł.).
- ↑ José Leite SJ: Beato Miguel de Carvalho. Evangelizo.org. [dostęp 2015-06-13]. (port.).
- ↑ a b c d e f g Antonio Borrelli: Beato Michele Carvalho Gesuita, martire. 2005-02-22. [dostęp 2015-06-13]. (wł.).
- ↑ a b c d Den salige Mikael Carvalho. [dostęp 2015-06-13]. (norw.).
- ↑ a b c Tom Rochford, SJ: Blessed Miguel Carvalho. Society of Jesus. [dostęp 2015-06-13]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Fros Henryk: Święci i błogosławieni Towarzystwa Jezusowego. Kraków: Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy, 1992, s. 109. ISBN 83-85304-50-9.
- ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 423. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ a b Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 427. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ a b Fros Henryk: Święci i błogosławieni Towarzystwa Jezusowego. Kraków: Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy, 1992, s. 108. ISBN 83-85304-50-9.
- ↑ 放虎原(ホウコバル)殉教地. [dostęp 2015-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-14)]. (jap.).
- ↑ Universidade Católica Portuguesa – Faculdade de Filosofia de Braga. História. [dostęp 2015-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-25)]. (port.).