Monastycyzm

Monastycyzm (z łac. monasticus, od gr. monastērion – cela pustelnika, z monachos – samotny) – forma życia religijnego, której podstawą jest życie zgodne z regułą zakonną, we wspólnocie zakonnej (klasztor); w chrześcijaństwie, a także m.in. w religiach pogańskich (westalki), w judaizmie (qumrańczycy), w buddyzmie (sangha) i in.

Monastycyzm ma na celu kult religijny – służbę Bogu czy dążenie do samorealizacji przez czystość duchową, ubóstwo, umartwianie się, modlitwę, kontemplację lub medytację.

Zobacz też

• monastycyzm chrześcijański
• monastycyzm buddyjski
• cenobityzm