Mongolskie Siły Powietrzne

Mongolskie siły powietrzne składają się głównie z samolotów produkcji radzieckiej. Ich dowództwo znajduje się w stolicy kraju Ułan Bator.

Znak rozpoznawczy Sił Powietrznych Mongolskiej Republiki Ludowej (przed 1992).
Czerwone Sojombo – znak rozpoznawczy Sił Powietrznych Mongolii (maszyny bojowe).	Złote Sojombo – znak rozpoznawczy Sił Powietrznych Mongolii (maszyny dyspozycyjne).

Głównym wyposażeniem są samoloty radzieckie. W przeszłości między innymi 44 samoloty typu MiG-21 Fishbed, a także pociski ziemia-powietrze S-75 (SA-2 Guideline). W 2010 Mongolia otrzymała dwie baterie S-125 Peczora-2M.

Do transportu wykorzystuje się radzieckie samoloty An-2 Colt, An-26 Curl, An-32 Cline. Mongolia dysponuje także radzieckimi śmigłowcami Mi-8/171. Funkcję czysto przeciwpancerną pełnią rosyjskie śmigłowce typu Mi-24.

W 1989 roku Mongolię opuścili radzieccy żołnierze, którzy posiadali bazę obrony przeciwlotniczej w mieście Czojr.

Wyposażenie

Samolot	Kraj pochodzenia	Typ	Wersje	W służbie	Uwagi
An-26 „Curl”	ZSRR	samolot transportowy	An-26	3
An-32 „Cline”	ZSRR	samolot transportowy	An-32B	1
Airbus A310-304	Francja	pasażerski	A310-304	1	ex-MIAT
Boeing 737	Stany Zjednoczone	pasażerski	737-300	1
An-2 „Colt”	Polska	samolot wielozadaniowy	An-2	10	nieoperacyjne
MiG-21	ZSRR	myśliwiec	MiG-21PFM/US	10	nieoperacyjne
Mi-24	ZSRR	śmigłowiec szturmowy	Mi-24V	10
Mi-8	ZSRR	śmigłowiec transportowy	Mi-8	11
Mi-17	Rosja	śmigłowiec transportowy	Mi-171	2

Wycofane

• An-24 „Coke”
• An-30 „Clank”

Bibliografia

• Lindsday Peacock: Lotnictwo wojskowe świata. OTiK, 1994. ISBN 83-900902-2-8. Brak numerów stron w książce