Muchocin
Muchocin (dawniej także Michocin[4]) – wieś sołecka w Polsce w województwie wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, w gminie Międzychód.
| wieś | |
 Zabudowania gospodarcze w Muchocinie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
294[2] |
| Strefa numeracyjna |
95 |
| Kod pocztowy |
64-400[3] |
| Tablice rejestracyjne |
PMI |
| SIMC |
0183727 |
Położenie na mapie gminy Międzychód  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu międzychodzkiego  | |
 52°36′08″N 15°50′34″E/52,602222 15,842778[1]
| |
Położenie
edytujMiejscowość położona jest nad Dormowską Strugą, w pobliżu lewego brzegu Warty, 3,5 km na zachód od Międzychodu. W skład sołectwa wchodzi też Muchocinek oraz dawny młyn Nadolnik.
Części wsi
edytuj| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0183733 | Muchocinek | przysiółek |
Wody powierzchniowe
edytujW obrębie sołectwa Muchocin zlokalizowanych jest 5 jezior[7] różnej wielkości.
| lp | Nazwa | Położenie od centrum wsi (km) |
Powierzchnia (ha) |
Maksymalna głębokość (m) |
Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Winnogóra | 0,8 | 61,62 - 63,98 | 31,0 | IV lokata pod wzgl. pow. w gminie |
| 2 | Tuczno | 0,4 | 50,5 - 60,26 | 37,8 | V lokata pod wzgl. pow. w gminie |
| 3 | Meszyn | 2,25 | 21,11 | w pobliżu Muchocinka (~1,4 km) Inne nazwy: Wielka Maszyna | |
| 4 | Głębokie | 1,60 | 8,83 | inne nazwy: Głęboczek | |
| 5 | Małe Tuczno | 3,29 |
Historia
edytujPierwsze ślady osadnictwa na tym terenie sięgają paleolitu (starszej epoki kamiennej), skąd pochodzą narzędzia krzemienne. W okolicach miejscowości znaleziono toporek z kultury ceramiki sznurowej. W pobliskim jeziorze Tuczno znaleziono łódź - dłubankę wykonaną z jednego pnia. Kilometr od wsi odkryto też wklęsłe, czworoboczne grodzisko, o wymiarach 17x19 metrów, wznoszące się 21 metrów nad poziom Warty. Ma ono średnicę 50 metrów. Z trzech stron posiada wały o wysokości 4-5 metrów. W roku 1925 wykonana została tu autopsja Władysław Kowalenki i Józefa Kostrzewskiego. Badania archeologiczne nie wykazały żadnych pozostałości okresu wczesnośredniowiecznego, co uniemożliwia ustalenie dokładnej chronologii.
Miejscowość pierwotnie związana była z Wielkopolską. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XIV wieku. Wymieniona w dokumencie zapisanym po łacinie z 1378 jako "Mychoczino", 1418 "Michoczini, Michucino", 1419 "Michuczino", 1435 "Myechoczyny", 1464 "Michaczino", 1475 "Miechoczino", 1502 "Myechczino", 1510 "Nychoczyno!", 1532 "Michoczin", 1591 "Michocino"[4].
Miejscowość wspominały historyczne dokumenty prawne, własnościowe i podatkowe. Wieś początkowo była własnością kościelną należącą do Opactwa Cystersów w Zemsku-Bledzewie. Potem stała się własnością szlachecką, współwłasnością po połowie Skórów z rodu Awdańców z Gaju i Ostrorogów herbu Nałęcz. W 1378 Mikołaj z Bytynia, kasztelan starogrodzki oddał klasztorowi w Zemsku swoją dziedzinę Rokitno z prawem patronatu w zamian za dziedziny Muchocin oraz Radgoszcz. W latach 1418-19 Jan Międzychodzki syn Domarata z Pierzchna, toczył proces z Mikołajem Żydowskim o rozgraniczenie Muchocina i Krobielewa. W 1435 Wawrzyniec Brodzki pozwany został przez Sędziwoja Niewierskiego z Wierzbna o potwierdzenie kopców granicznych między Wierzbnem, a Muchocinem. W 1419 Teodoryk herbu Grzymała, syn Mroczka z Iwna i Zajączkowa, dziedzic Międzychodu, Muchocina, Dzięcielina i innych dóbr, pozwany został przez Dobrogosta z Kolna o akty przemocy na drodze królewskiej przy pomocy sześciu równych stanem i 104 niższych stanem. W 1449 wieś leżała w powiecie poznańskim Korony Królestwa Polskiego. W 1508 należała do parafii Międzychód. Odnotowano wówczas pobór podatku z 6 półłanków, a także wiardunek z dwóch młynów o jednym kole. W 1510 odnotowano we wsi 8 półłanków osiadłych oraz 4 półłanki opustoszałe. W 1563 odnotowano pobór z 3 łanów, dwóch komorników, a także karczmę doroczną oraz młyn korzecznik o dwóch kołach. 1521 imiennie wymieniono dwóch kmieci mieszkających we wsi Jakubka Czyrwonkę oraz Stanika. W 1564 miejscowość liczyła 12 łanów. W 1577 płatnik poboru była właścicielka wsi Zofia Tęczyńska, wdowa po Stanisławie Ostrorogu kasztelanie międzyrzeckim. W 1580 odnotowano pobór od 3 zagrodników, 3 komorników, 7 rybaków, karczmy na czwartej części łanu, a także z młyna, trzech kwart roli. W tym roku wymieniono także imiennie mieszkańców wsi Piotra Kowalika, Fabiana Niemca, Łukasza Wrzesza i Bartłomieja Bartka, którzy byli poddanymi Jana Ostroroga oraz jego brata Mikołaja. Pozwali oni o akty przemocy dziedziców Krobielewa[4].
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Międzyrzecz w rejencji poznańskiej[8]. Muchocin należał do okręgu międzychodzkiego tego powiatu i stanowił odrębny majątek, którego właścicielem był wówczas Kalkreuth[8]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 147 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 19 dymów (domostw)[8].
W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonowała placówka Straży Granicznej I linii „Muchocin”[9].
W latach 1975−1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.
Zakład Doświadczalny
edytujWe wsi funkcjonuje Zakład Doświadczalny Technologii Produkcji Pasz i Akwakultury Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu (do listopada 1993 była to Stacja Badawcza Katedry Rybactwa Śródlądowego). Zespół składa się z budynku stacji badawczej z laboratorium hydrochemicznym i hydrobiologicznym oraz halą akwakultury z aparatami wylęgarniczymi, hali półtechniki z laboratorium paszowym, kompleksu stawów doświadczalnych i czterech jezior o łącznej powierzchni 169 hektarów. Placówka prowadzi prace naukowo-badawcze i dydaktyczne w zakresie pasz dla ryb, preparatów odrobaczających lub immunomodulujących, czy utylizacji produktów ubocznych i odpadowych przemysłu rolno-spożywczego i farmaceutycznego w paszach dla ryb[10].
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 84138
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 799 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c Gąsiorowski 1993 ↓.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Wykaz jezior w powiecie międzychodzkim. wrzesień 2008. s. 1/2. [dostęp 2010-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-15)]. Cytat: pozycja 9, 28, 29, 33, 34/46 (gm.Międzychód)
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère) Jana Nepomucena Bobrowicza, 1846, s. 258.
- ↑ Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 22. ISBN 83-87424-77-3.
- ↑ Antoni Przybył, Zakład Doświadczalny Technologii Produkcji Pasz i Akwakultury w Muchocinie, w: Wieści Akademickie, nr 27/1999, s. 12-13
Bibliografia
edytuj- Antoni Gąsiorowski: Słownik historyczno-geograficzny województwa poznańskiego w średniowieczu, cz. III L-Q, zeszyt 1, hasło „Michocin”. Poznań: Wydawnictwo PTPN, 1993, s. 111.
Linki zewnętrzne
edytuj- Muchocin w „Słowniku historyczno-geograficznym województwa poznańskiego w średniowieczu” jako Michocin
- Muchocin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 791.
- Muchocin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 361.