Muzeum Pergamońskie

Muzeum Pergamońskie
Pergamonmuseum
Państwo	Niemcy
Miejscowość	Berlin
Adres	Bodestraße 1-3, 10178 Berlin
Data założenia	1910
	Położenie na mapie Niemiec Muzeum Pergamońskie
	52°31′16″N 13°23′46″E/52,521000 13,396000
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Muzeum Pergamońskie^[1] (niem. Pergamonmuseum) – muzeum znajdujące się w Berlinie, w którym zrekonstruowano Wielki Ołtarz Zeusa (ołtarz pergamoński). Współtworzy berlińską tzw. Wyspę Muzeów (niem. Museumsinsel). Muzeum jest słynne także ze zbiorów starożytnej architektury oraz hellenistycznej rzeźby. Znajduje się tu m.in. brama Isztar.

Historia

Muzeum wybudowane zostało w latach 1910–1930. Projekt Alfreda Messela powstał w 1906 roku, a budynek został wybudowany przez Ludwiga Hoffmanna. Powstał jako ostatni z pięciu gmachów muzealnych na Wyspie Muzeów. Został zaprojektowany jako budowla trójskrzydłowa^[2]. Planowane czwarte skrzydło i portyk przy wejściu nie zostały zrealizowane^[3].

Po otwarciu w 1930 roku w ówczesnym nowym budynku wystawowym umieszczono cztery muzea: Muzeum Niemieckie w północnym skrzydle, Muzeum Pergamońskie w środkowej części oraz Muzeum Bliskiego Wschodu i Islamu w południowym skrzydle. Pod koniec II wojny światowej, w 1945 roku muzeum ucierpiało podczas bombardowania Berlina. Część zbiorów uległa zniszczeniu, a liczne obiekty, w tym Fryz z Ołtarza pergamońskiego został wywieziony do Związku Radzieckiego. W latach 1948 do 1959 roku Muzeum zostało odbudowane. Wtedy też wróciła większość wywiezionych dzieł. Zamiast Muzeum Niemieckiego w północnym skrzydle umieszczono Zbiory Sztuki Starożytnej, Muzeum Sztuki Wschodu i Muzeum Sztuki Islamskiej. W latach 80. XX-wieku został zbudowany pawilon przy wejściu^[3].

Przebudowa

W 2000 roku ogłoszono konkurs na przebudowę Muzeum. Konkurs wygrała kolońska firma OM Ungers^[4]. Po śmierci Oswalda Ungersa w 2007 roku zlecono wykonanie projektu „Werkgemeinschaft Pergamonmuseum”^[4]. Przebudowę postanowiono zrealizować bez zamykania Muzeum. W pierwszej fazie budowy zaplanowane zostało odnowienie północnego skrzydła i środkowej części Muzeum. W drugiej fazie budowy zostanie zbudowane czwarte skrzydło i odnowione skrzydło południowe^[4].

W ramach remontu sala z Ołtarzem pergamońskim będzie zamknięta do co najmniej 2023 roku. Zostało również zamknięte skrzydło północne i sala hellenistyczna. Niedostępne są eksponaty z Uruk i Habuba Kabira oraz sale z zabytkami babilońskimi, asyryjskimi i sumeryjskimi. Z powodu prac w Muzeum Pergamońskim niektóre eksponaty w Muzeum Bliskiego Wschodu ze względów bezpieczeństwa nie są eksponowane^[4].

Można zwiedzać południowe skrzydło Muzeum z Bramą Isztar, drogą procesyjną i Muzeum Sztuki Islamskiej, a także salę z rzymską bramą targową z Miletu^[4].

Tymczasowy budynek wystawienniczy

W 2018 roku Pruska Fundacja Dziedzictwa Kulturowego planuje otwarcie tymczasowego budynku wystawienniczego „Muzeum Pergamonu”, który powstaje naprzeciwko Wyspy Muzeów przy Kupfergraben i obok linii kolejowej. W dwupiętrowym budynku w kształcie rotundy będą sale wystawowe, kawiarnia i sklep. Wystawa „Pergamon” została zaprojektowana przez Antikensammlung ze Staatliche Museen z Berlina. Zostaną na niej pokazane fragmenty Ołtarza Pergamońskiego, w tym Fryz Telephosa, które znajdą się w jej centrum. Projektowana jest też wizualizacja 3D Ołtarza, aby odwiedzający mogli go w tej formie zobaczyć, gdyż będzie niedostępny aż do 2023 roku^[5].

Ekspozycja

Zbiory Sztuki Starożytnej (Antikensammlung)

Zbiory Sztuki Starożytnej wywodzą się z kolekcji należącej do elektorów brandenburskich. Uzyskały one status muzealny w 1698. Dzięki pracom wykopaliskowym i podziałowi znalezisk z Grecji i Azji Mniejszej zbiory te urosły do jednych z najbardziej znaczących na świecie.

Główną atrakcją jest niewątpliwie Wielki Ołtarz Zeusa (180–160 p.n.e.). Jego rzeźbiony fryz jest jednym z arcydzieł sztuki hellenistycznej. Przedstawia bogów olimpijskich walczących z Gigantami. Natomiast przykładem rzymskiej architektury jest Brama targowa – rekonstrukcja wejścia na targ w rzymskim mieście Milet w Azji Mniejszej z około 100 n.e.^[6]

Muzeum Bliskiego Wschodu (Vorderasiatisches Museum)

Zbiory muzeum obejmują przede wszystkim obiekty sztuki i architektury sumeryjskiej, babilońskiej i asyryjskiej, odkryte przez niemieckich archeologów w trakcie prac wykopaliskowych finansowanych m.in. przez Niemieckie Towarzystwo Orientalne (niem. Deutsche Orient-Gesellschaft).

Do najsłynniejszych eksponatów muzeum należą:

Brama Isztar,
drogą procesyjna do świątyni Marduka z czasów Nabuchodonozora II
Fasada sali tronowej Nabuchodonozora II.

Muzeum Sztuki Islamskiej (Museum für Islamische Kunst)

Zbiory muzeum obejmują dzieła sztuki islamu stworzone na obszarze od Hiszpanii do Indii pomiędzy VIII do XIX w. Większość eksponatów pochodzi z terenów Egiptu, Bliskiego Wschodu oraz Iranu, gdzie niemieccy archeolodzy prowadzili intensywną działalność wykopaliskową. Ponadto muzeum posiada obiekty sztuki kaligraficznej oraz malarstwa miniaturowego z imperium Wielkich Mogołów.

Do najsłynniejszych eksponatów muzeum należą:

Zobacz też

Yadegar Asisi,

Przypisy

↑ Protokół 46. posiedzenia Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
↑ Muzeum Pergamońskie, „Museumsportal Berlin” [dostęp 2018-01-03] (pol.).
↑ ^a ^b Stiftung PreußischerS.P. Kulturbesitz Stiftung PreußischerS.P., Pergamonmuseum: Masterplan Museumsinsel – Projektion Zukunft [online], www.museumsinsel-berlin.de [dostęp 2018-01-03] (niem.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Pergamonmuseum – Stiftung Preußischer Kulturbesitz [online], www.preussischer-kulturbesitz.de [dostęp 2018-01-03] (niem.).
↑ Temporärer Ausstellungsbau für Pergamonmuseum eröffnet 2018 – Stiftung Preußischer Kulturbesitz [online], www.preussischer-kulturbesitz.de [dostęp 2018-01-03] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-04] (niem.).
↑ Staatliche Museen zuS.M. Berlin Staatliche Museen zuS.M., Staatliche Museen zu Berlin: Museums & institutions – Pergamonmuseum – Collections & research – About the collections [online], Staatliche Museen zu Berlin [dostęp 2018-01-03] (ang.).

Linki zewnętrzne

Muzeum Pergamońskie: strona oficjalna. smb.spk-berlin.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-10)]. (niem. • ang.)
Muzeum Pergamońskie – relacja z podróży
Zbiory Sztuki Starożytnej: strona oficjalna. smb.museum. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-18)]. (niem. • ang.)
Muzeum Azji Przedniej: strona oficjalna. smb.spk-berlin.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-10)]. (niem. • ang.)
Muzeum Sztuki Islamskiej: strona oficjalna. smb.spk-berlin.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-17)]. (niem. • ang.)
Der Pergamonaltar Ołtarz Pergamoński. Aplikacja 3D (niem.)

[1] Protokół 46. posiedzenia Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

[2] Muzeum Pergamońskie, „Museumsportal Berlin” [dostęp 2018-01-03] (pol.).

[:0-3] Stiftung PreußischerS.P. Kulturbesitz Stiftung PreußischerS.P., Pergamonmuseum: Masterplan Museumsinsel – Projektion Zukunft [online], www.museumsinsel-berlin.de [dostęp 2018-01-03] (niem.).

[:1-4] Pergamonmuseum – Stiftung Preußischer Kulturbesitz [online], www.preussischer-kulturbesitz.de [dostęp 2018-01-03] (niem.).

[5] Temporärer Ausstellungsbau für Pergamonmuseum eröffnet 2018 – Stiftung Preußischer Kulturbesitz [online], www.preussischer-kulturbesitz.de [dostęp 2018-01-03] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-04] (niem.).

[6] Staatliche Museen zuS.M. Berlin Staatliche Museen zuS.M., Staatliche Museen zu Berlin: Museums & institutions – Pergamonmuseum – Collections & research – About the collections [online], Staatliche Museen zu Berlin [dostęp 2018-01-03] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]