Niko Kytösaho

fiński skoczek narciarski

Niko Oskari Kytösaho (ur. 18 grudnia 1999 w Paimio[1]) – fiński skoczek narciarski, reprezentant klubu Lahden Hiihtoseura. Złoty i srebrny medalista zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy z 2015. Uczestnik mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym (2021 i 2023), mistrzostw świata w lotach narciarskich (2020, 2022 i 2024), igrzysk europejskich (2023) oraz mistrzostw świata juniorów (2016, 2017 i 2019). Medalista mistrzostw kraju.

Niko Kytösaho
Ilustracja
Niko Kytösaho podczas konkursu PŚ w Innsbrucku (2020)
Data i miejsce urodzenia

18 grudnia 1999
Paimio

Klub

Lahden Hiihtoseura

Wzrost

182 cm[1]

Debiut w PŚ

19 lutego 2016 w Lahti (48. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

30 listopada 2019 w Ruce (21. miejsce)

Rekord życiowy

233,0 m na Letalnicy w Planicy[2] (25 marca 2022[1])

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
złoto Tschagguns 2015 indywidualnie
srebro Tschagguns 2015 drużynowo

Życie prywatne

edytuj

Choruje na cukrzycę[3]. Jest synem skoczka narciarskiego i trenera tej dyscypliny sportu Pasiego Kytösaho[4].

Przebieg kariery

edytuj

27 lutego 2014 po raz pierwszy wziął udział w konkursie FIS Cup. Zawody na Wielkiej Krokwi w Zakopanem ukończył na 63. miejscu[5]. Pierwsze punkty tego cyklu zdobył 10 sierpnia 2014 po zajęciu 19. lokaty w zawodach w Hinterzarten. W sezonie 2014/2015 zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym. W swoim pierwszym konkursie, 12 grudnia 2014 w Renie był 34., natomiast 14 grudnia zajął 22. miejsce i zdobył pierwsze w karierze punkty do klasyfikacji generalnej cyklu[6].

27 stycznia 2015 zdobył złoty medal w konkursie indywidualnym na skoczni w Tschagguns w ramach Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2015, wyprzedzając bezpośrednio Domena Prevca oraz Dawida Jarząbka[7]. Dzień później w rywalizacji zespołowej zdobył srebrny medal[8]. Po tym sukcesie w krótkim czasie urósł 7 centymetrów i przytył około 10 kilogramów, co spowodowało u niego problemy z techniką, a w konsekwencji słabsze wyniki niż przed zmianami. Ponowne osiągnięcie pożądanej wagi i jej ustabilizowanie, za sprawą cukrzycy, na którą choruje, zajęło mu około 2 lat[3].

19 lutego 2016 zadebiutował w Pucharze Świata, w zawodach w Lahti zajmując 48. miejsce. Następnie wziął udział w Mistrzostwach Świata Juniorów 2016 w Râșnovie, gdzie był 37. indywidualnie i 8. drużynowo[9]. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2017 w Park City zajął 36. pozycję indywidualnie i 6. w drużynie, w 2018 nie wystąpił, a na Mistrzostwach Świata Juniorów 2019 w Lahti zajął 33. miejsce indywidalnie i 10. w drużynie[10].

23 sierpnia 2019 w Hakubie zdobył pierwsze punkty Letniego Grand Prix, zajmując 29. miejsce. 28 września 2019 konkurs Letniego Pucharu Kontynentalnego w Klingenthal ukończył na 7. lokacie – pierwszej w najlepszej dziesiątce w zawodach tej rangi. 30 listopada 2019 zdobył pierwsze w karierze punkty Pucharu Świata po zajęciu 21. pozycji w Ruce. W dalszej części sezonu 2019/2020 w pięciu występach w konkursie głównym Pucharu Świata najwyżej sklasyfikowany był na 32. miejscu, a w Pucharze Kontynentalnym najwyżej znalazł się na 10. pozycji[11].

W sezonie 2020/2021 Puchar Świata regularnie awansował do pierwszej serii. Punkty zdobył pięciokrotnie, a w najlepszym występie, 20 grudnia 2020 w Engelbergu, zajął 18. miejsce. W trakcie sezonu wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020 w Planicy, gdzie odpadł w kwalifikacjach do konkursu indywidualnego, a zawodach drużynowych zajął 8. lokatę. Wystartował też na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021, na których indywidualnie był 26. na skoczni normalnej i 30. na dużej, a w drużynie, zarówno mieszanej, jak i męskiej, zajął 9. miejsce[12].

W otwierającym Puchar Świata 2021/2022 konkursie w Niżnym Tagile zajął 18. pozycję – najwyższą w sezonie, w którym łącznie sześciokrotnie zdobył punkty cyklu. Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich 2022 ukończył na 27. miejscu w zawodach indywidualnych oraz na 7. w drużynie[13].

23 lipca 2022 zajął 10. lokatę w zawodach Letniego Grand Prix w Wiśle. W Pucharze Świata 2022/2023 punkty zdobył dwunastokrotnie, głównie w drugiej połowie sezonu. Najwyżej sklasyfikowany był na 16. miejscu, które zajął 12 lutego 2023 w Lake Placid. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023. Indywidualnie zajął 27. pozycję na skoczni normalnej i 28. na dużej, w drużynie mieszanej był 6., a w zespole męskim zajął 9. miejsce[14].

Na Igrzyskach Europejskich 2023 zajął 26. lokatę na skoczni normalnej i 21. na dużej indywidualnie. Sezon 2023/2024 Pucharu Świata rozpoczął od trzech punktowanych konkursów, ale we wszystkich kolejnych rozgrywanych do końca stycznia 2024 zajmował miejsca poza najlepszą trzydziestką[15]. Wobec słabych wyników sportowych zadecydował się na zatrudnienie swojego wuja, Pekki Kytösaho, jako trenera personalnego. Dało to szybki efekt w postaci uznanego za sensację 7. miejsca w konkursie indywidualnym Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2024[16]. 7. lokatę zajął również w zawodach drużynowych, a po mistrzostwach w konkursie Pucharu Świata rozgrywanym 3 lutego w Willingen zajął 9. pozycję, pierwszą w karierze w najlepszej dziesiątce. W dalszej części sezonu regularnie zdobywał punkty cyklu, a najwyżej sklasyfikowany został na 7. miejscu, które zajął 10 marca w konkursie Raw Air 2024 w Oslo[15]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata na koniec sezonu znalazł się na 30. pozycji ze 189 punktami[17].

Mistrzostwa Finlandii

edytuj

Wielokrotnie stawał na podium mistrzostw Finlandii. Indywidualnie na skoczni normalnej zdobył złoty medal w 2016[18], 2022[19] i 2023[20] oraz srebrny w 2024[21], na skoczni dużej zdobył złoto w 2018[22], 2023[23] i 2024[24], a w letnich mistrzostwach kraju wywalczył złoty medal w 2019[25], 2020[26] i 2023[27]. W rozgrywanych latem drużynowych mistrzostwach kraju początkowo reprezentował klub Ounasvaaran Hiihtoseura, zdobywając z nim srebro w 2016[28] i 2017[29]. Następnie, jako reprezentant Lahden Hiihtoseura, zdobył srebrny medal w 2019[30] i złoty w 2020[26].

Indywidualnie

edytuj
2021   Oberstdorf 26. miejsce (K-95), 30. miejsce (K-120)
2023   Planica 27. miejsce (K-95), 28. miejsce (K-125)

Drużynowo

edytuj
2021   Oberstdorf 9. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[a], 9. miejsce (K-120)[b]
2023   Planica 6. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[c], 9. miejsce (K-125)[d]

Starty N. Kytösaho na mistrzostwach świata – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
26. 27 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 98,5 m 91,0 m 225,4 pkt 43,4 pkt Piotr Żyła
9. 28 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż. miesz.[a] 90,0 m 332,0 pkt (98,1 pkt) 668,8 pkt Niemcy
30. 5 marca 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 116,5 m 120,5 m 193,9 pkt 82,6 pkt Stefan Kraft
9. 6 marca 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 druż.[b] 118,0 m 344,6 pkt (92,1 pkt) 702,0 pkt Niemcy
27. 25 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 96,5 m 91,0 m 226,6 pkt 35,2 pkt Piotr Żyła
6. 26 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. miesz.[c] 91,0 m 95,0 m 885,5 pkt (232,0 pkt) 131,7 pkt Niemcy
28. 3 marca 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 123,0 m 128,0 m 234,9 pkt 52,6 pkt Timi Zajc
9. 4 marca 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 druż.[d] 124,5 m 483,7 pkt (131,7 pkt) 740,2 pkt Słowenia

Indywidualnie

edytuj
2020   Planica nie zakwalifikował się
2022   Vikersund 27. miejsce
2024   Tauplitz 7. miejsce

Drużynowo

edytuj
2020   Planica 8. miejsce[e]
2022   Vikersund 7. miejsce[f]
2024   Tauplitz 7. miejsce[g]

Starty N. Kytösaho na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
NQ 11–12 grudnia 2020   Planica Letalnica K-200 HS-240 indywid. 184,0 m 149,5 pkt Nie zakwalifikował się.
8. 13 grudnia 2020   Planica Letalnica K-200 HS-240 druż.[e] 192,0 m 205,0 m 1284,8 pkt (340,0 pkt) 442,9 pkt Norwegia
27. 11–12 marca 2022   Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 indywid. 192,5 m 199,0 m 162,0 m 191,5 m 605,0 pkt 249,2 pkt Marius Lindvik
7. 13 marca 2022   Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 druż.[f] 196,5 m 179,5 m 1182,8 pkt (319,4 pkt) 528,7 pkt Słowenia
7. 26–27 stycznia 2024   Tauplitz Kulm K-200 HS-235 indywid. 232,5 m 218,5 m 215,0 m [h] 613,9 pkt 33,5 pkt Stefan Kraft
7. 28 stycznia 2024   Tauplitz Kulm K-200 HS-235 druż.[g] 215,5 m 198,5 m 1300,4 pkt (375,3 pkt) 315,0 pkt Słowenia

Indywidualnie

edytuj
2016   Râșnov 37. miejsce
2017   Park City 36. miejsce
2019   Lahti 33. miejsce

Drużynowo

edytuj
2016   Râșnov 8. miejsce[i]
2017   Park City 6. miejsce[j]
2019   Lahti 10. miejsce[k]

Starty N. Kytösaho na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
37. 23 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 indywid. 87,5 m 98,4 pkt 150,6 pkt David Siegel
8. 24 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż.[i] 88,5 m 83,5 m 707,9 pkt (182,4 pkt) 158,8 pkt Niemcy
36. 1 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 indywid. 83,5 m 103,7 pkt 159,5 pkt Viktor Polášek
6. 3 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[j] 81,0 m 73,0 m 802,1 pkt (173,4 pkt) 130,2 pkt Słowenia
33. 24 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 84,5 m 97,3 pkt 154,8 pkt Thomas Aasen Markeng
10. 26 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[k] 85,0 m 430,8 pkt (111,9 pkt) 548,9 pkt Niemcy

Indywidualnie

edytuj
2023   Kraków/Zakopane[l] 26. miejsce (K-95), 21. miejsce (K-125)

Starty N. Kytösaho na igrzyskach europejskich – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
26. 29 czerwca 2023   Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 95,0 m 93,0 m 215,3 pkt 55,0 pkt Daniel Tschofenig
21. 1 lipca 2023   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 125,5 m 133,0 m 232,9 pkt 46,2 pkt Dawid Kubacki

Indywidualnie

edytuj
2015   Tschagguns złoty medal

Drużynowo

edytuj
2015   Tschagguns srebrny medal[m]

Starty N. Kytösaho na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
1.  27 stycznia 2015   Tschagguns Montafoner Schanzenzentrum K-97 HS-108 indywid. 102,0 m 102,5 m 271,3 pkt
2.  29 stycznia 2015   Tschagguns Montafoner Schanzenzentrum K-97 HS-108 druż.[m] 103,0 m 104,0 m 1000,7 pkt (273,3 pkt) 29,7 pkt Słowenia

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[17]
2019/2020 58.
2020/2021 50.
2021/2022 50.
2022/2023 37.
2023/2024 30.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

edytuj

stan na 1 stycznia 2025

Źródło[31][32]
Sezon 2015/2016
                                                          punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - 48 q - - - - q - - - 0
Sezon 2016/2017
                                                    punkty
q q - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2017/2018
                                            punkty
- q - - - - - - - - - - - - - q - - - - - - 0
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- 61 q - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2019/2020
                                                      punkty
q 21 - - q 45 60 q q q q - - - - - - - - - - - - 39 57 q 32 10
Sezon 2020/2021
                                                  punkty
- 40 43 - - 46 18 31 49 21 33 20 25 35 24 48 49 43 40 - - - q 43 - 47
Sezon 2021/2022
                                                        punkty
18 39 36 35 44 27 47 39 26 43 42 34 38 35 - 30 41 - - 41 28 32 35 31 22 32 35 - 35
Sezon 2022/2023
                                                                punkty
q 33 48 25 26 39 33 23 q q q 33 33 - - - 25 28 37 38 33 16 - 27 25 24 27 31 27 50 22 - 77
Sezon 2023/2024
                                                                punkty
19 27 30 31 39 35 dq 43 42 48 41 q - q 9 39 30 30 32 13 25 19 18 31 17 7 25 26 20 22 27 26 189
Sezon 2024/2025
                                                          punkty
50 - q 13 30 30 41 49 31 49 31 39 22
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

edytuj

stan na 13 grudnia 2024

Źródło[31][32]
Sezon
2019/2020
         
8 9 - 8 -
Sezon
2020/2021
         
- 7 8 - 8
Sezon
2021/2022
             
- - - - 6 6 7
Sezon
2022/2023
             
8 6 - 7 - 8 -
Sezon
2023/2024
           
- 10 9 9 6 -
Sezon
2024/2025
             
- 9
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[17]
2021/2022 35.
2022/2023 29.
2023/2024 24.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[17]
2020/2021 39.
2021/2022 43.
2022/2023 57.
2023/2024 44.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[17]
2020 48.
2022 36.
2023 19.
2024 19.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[32]
2021 47.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[32]
2021 40.
2022 28.
2023 42.
2024 24.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[33]
2019 71.
2021 91.
2022 30.
2024 57.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

edytuj

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[31][32]
2016
                    punkty
- - - dq - - - - - - 0
2018
                  punkty
- q - - - - - - - 0
2019
                punkty
q - - - 29 34 - q 2
2021
                punkty
43 34 30 - - - 42 31 1
2022
            punkty
10 12 - - 43 29 50
2023
                  punkty
- - - - - - - - 41 0
2024
                  punkty
20 23 - - - - 29 33 43 21
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

edytuj

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[31][32]
2019      
10 - -
2022      
- - 7
2023  
6
2024  
11
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[34]
2014/2015 66.
2015/2016 80.
2016/2017 128.
2017/2018 111.
2019/2020 66.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[31][32]
Sezon 2014/2015
                                                    punkty
34 22 16 42 15 34 28 - - - - - - - 28 27 20 - - - - - - - - - 61
Sezon 2015/2016
                                                      punkty
- - - 33 13 dq 42 58 54 24 26 - - - - - - - - - - - - - - - - 32
Sezon 2016/2017
                                                            punkty
- - - 36 23 35 42 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 8
Sezon 2017/2018
                                                        punkty
- - 24 32 51 47 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 7
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - 40 43 - - - - - - - - - - - - - - - - - - 38 36 - - - - 0
Sezon 2019/2020
                                          punkty
10 19 - - - - 38 42 - - 37 42 - - - - - - - - - 38
Sezon 2020/2021
                                      punkty
- - - - - - - - - - - - - - - 31 47 - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[34]
2016 86.
2017 66.
2019 49.
2022 29.
2023 53.
2024 30.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj

stan po zakończeniu LPK 2024

Źródło[31][32]
2015
                            punkty
34 59 - - 46 33 - - - - - - - - 0
2016
                            punkty
36 47 43 32 - - 21 45 - - - - - - 10
2017
                          punkty
- - - - - - - - - 22 11 - - 33
2018
                          punkty
- - 53 45 - - - - - - - 66 52 0
2019
                                punkty
30 22 - - - - - - - - 36 32 - - 7 14 64
2022
                  punkty
- - 9 5 - - - - - 74
2023
                  punkty
- - - - 32 20 - - - 11
2024
                punkty
21 6 - - 32 35 - - 50
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[35]
2014/2015 110.
2015/2016 107.
2016/2017 41.
2017/2018 19.
2018/2019 94.
2021/2022 73.
2022/2023 61.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[31][32]
Sezon 2013/2014
                                                punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 63 44 0
Sezon 2014/2015
                                                    punkty
- - 53 19 28 37 26 11 - - - - - - - - - - - - - - - - - - 44
Sezon 2015/2016
                                                punkty
- - - - - - 37 26 - - 16 13 - - - - - - - - - - - - 40
Sezon 2016/2017
                                        punkty
- 10 6 18 21 32 - - - - - - - - 32 36 18 20 - - 113
Sezon 2017/2018
                                          punkty
- - 10 12 15 5 4 5 - - - - - - 51 16 - - 34 31 - 219
Sezon 2018/2019
                                    punkty
12 70 - - - - - - - - 27 27 - - - - - - 30
Sezon 2021/2022
                                              punkty
- - - - - - - - 10 12 - - - - - - - - - - - - - 48
Sezon 2022/2023
                                        punkty
- - - - - - 12 8 - - - - - - - - - - - - 54
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

  1. a b Skład zespołu: Jenny Rautionaho, Eetu Nousiainen, Julia Kykkänen i Niko Kytösaho
  2. a b Skład zespołu: Niko Kytösaho, Antti Aalto, Arttu Pohjola i Eetu Nousiainen
  3. a b Skład zespołu: Jenny Rautionaho, Antti Aalto, Julia Kykkänen i Niko Kytösaho
  4. a b Skład zespołu: Eetu Nousiainen, Vilho Palosaari, Antti Aalto i Niko Kytösaho
  5. a b Skład zespołu: Niko Kytösaho, Jarkko Määttä, Eetu Nousiainen i Antti Aalto
  6. a b Skład zespołu: Antti Aalto, Eetu Nousiainen, Kalle Heikkinen i Niko Kytösaho
  7. a b Skład zespołu: Eetu Nousiainen, Kasperi Valto, Antti Aalto i Niko Kytösaho
  8. Seria konkursowa została odwołana.
  9. a b Skład zespołu: Niko Kytösaho, Aapo Lehtinen, Eetu Nousiainen i Andreas Alamommo
  10. a b Skład zespołu: Niko Kytösaho, Eetu Nousiainen, Kalle Heikkinen i Andreas Alamommo
  11. a b Skład zespołu: Kalle Heikkinen, Mico Ahonen, Niko Kytösaho i Jonne Veteläinen
  12. Gospodarzem Igrzyskach Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
  13. a b Skład zespołu: Andreas Alamommo, Niko Löytäinen, Joni Markkanen i Niko Kytösaho

Przypisy

edytuj
  1. a b c Niko KYTOSAHO - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-07-21].
  2. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-07-21].
  3. a b SANTTU SILVENNOINEN: Suomen mäkihypyn superlupaus lihoi 10 kiloa sairauden takia - näin 17-vuotiaan elämä on nyt muuttunut. iltalehti.fi, 2017-11-22. [dostęp 2017-11-30]. (fiń.).
  4. Dominik Formela: Zmienne nastroje w fińskiej kadrze. skijumping.pl, 2014-06-03. [dostęp 2015-02-18].
  5. KYTOSAHO Niko - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-29]. (ang.).
  6. KYTOSAHO Niko - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-30]. (ang.).
  7. Dominik Formela: EYOF 2015: Dawid Jarząbek z brązowym medalem!. skijumping.pl, 2015-01-27. [dostęp 2015-02-15].
  8. Dominik Formela: EYOF 2015: Złoto dla Słoweńców, Polska szósta. skijumping.pl, 2015-01-28. [dostęp 2015-02-15].
  9. KYTOSAHO Niko - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-29]. (ang.).
  10. KYTOSAHO Niko - Athlete Information; FIS Junior World Ski Championships. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-30]. (ang.).
  11. KYTOSAHO Niko - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-30]. (ang.).
  12. KYTOSAHO Niko - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-30]. (ang.).
  13. KYTOSAHO Niko - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-30]. (ang.).
  14. KYTOSAHO Niko - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-30]. (ang.).
  15. a b KYTOSAHO Niko - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-30]. (ang.).
  16. Adrian Dworakowski: Niko Kytoesaho opuszcza fińską kadrę. skijumping.pl, 2024-03-28. [dostęp 2024-06-30].
  17. a b c d e KYTOSAHO Niko - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-30]. (ang.).
  18. Adam Bucholz: Kytoesaho mistrzem Finlandii na normalnej skoczni, powrót Nieminena. skijumping.pl, 2016-01-30. [dostęp 2024-06-30].
  19. Adrian Dworakowski: Kytösaho mistrzem Finlandii, skoczkowie wystartują w kombinacji norweskiej. skijumping.pl, 2022-04-02. [dostęp 2024-06-30].
  20. Dominik Formela: Kytosaho mistrzem Finlandii, Janne Ahonen jedenasty. skijumping.pl, 2023-04-14. [dostęp 2024-06-30].
  21. Adam Bucholz: Rautionaho i Valto mistrzami Finlandii w Rovaniemi. skijumping.pl, 2024-04-05. [dostęp 2024-06-30].
  22. Dominik Formela: Kytoesaho mistrzem Finlandii. skijumping.pl, 2018-01-17. [dostęp 2024-06-30].
  23. Weronika Brodowska: Niko Kytösaho zdeklasował rywali w mistrzostwach Finlandii w Kuopio. skokipolska.pl, 2023-02-18. [dostęp 2024-06-30].
  24. Karol Cześnik: Mistrzostwa Finlandii: Niko Kytösaho i Jenny Rautionaho ze złotymi medalami w Lahti. skokipolska.pl, 2024-03-04. [dostęp 2024-06-30].
  25. Kuopio: Mäkihypyn ja yhdistetyn Kesä-SM – Miehet Yleinen. kilipa.com, 2019-09-22. [dostęp 2024-06-30]. (fiń.).
  26. a b Dominik Formela: Kytosaho letnim mistrzem Finlandii, weteran sensacyjnym medalistą. skijumping.pl, 2020-10-04. [dostęp 2024-06-30].
  27. Dominik Formela: Kytosaho letnim mistrzem Finlandii, zamieszanie w Kuopio. skijumping.pl, 2023-09-09. [dostęp 2024-06-30].
  28. Dominik Formela: Janne Ahonen letnim mistrzem Finlandii. skijumping.pl, 2016-09-25. [dostęp 2024-06-30].
  29. Ville Larinto takes the title in Lahti. fis-ski.com, 2017-10-08. [dostęp 2024-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  30. Joukkue-SM Miehet Yleinen 21.9.2019 Kuopio Puijo. puijonhiihtoseura.fi, 2019-09-21. [dostęp 2024-06-30]. (fiń.).
  31. a b c d e f g KYTOSAHO Niko - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-07-21]. (ang.).
  32. a b c d e f g h i Adam Kwieciński: KYTOESAHO Niko 1999.12.18 FIN. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-07-21].
  33. KYTOSAHO Niko - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-10-09]. (ang.).
  34. a b KYTOSAHO Niko - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com język=en. [dostęp 2023-04-06].
  35. KYTOSAHO Niko - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).

Bibliografia

edytuj
  NODES
chat 4