Olaf Scholz
Olaf Scholz (ur. 14 czerwca 1958 w Osnabrück) – niemiecki polityk i prawnik. Działacz Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SPD), jej sekretarz generalny w latach 2002–2004, wiceprzewodniczący w latach 2009–2019 oraz p.o. przewodniczącego w 2018. Deputowany do Bundestagu, minister pracy i spraw społecznych (2007–2009), burmistrz Hamburga (2011–2018), wicekanclerz oraz minister finansów (2018–2021), od 2021 kanclerz Niemiec.
Olaf Scholz (2024) | |
Data i miejsce urodzenia |
14 czerwca 1958 |
---|---|
Kanclerz Niemiec | |
Okres |
od 8 grudnia 2021 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Wicekanclerz Niemiec | |
Okres |
od 14 marca 2018 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister finansów Niemiec | |
Okres |
od 14 marca 2018 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
Peter Altmaier (p.o.) |
Następca | |
Burmistrz Hamburga | |
Okres |
od 7 marca 2011 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister pracy i spraw społecznych Niemiec | |
Okres |
od 21 listopada 2007 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Życiorys
edytujWykształcenie i działalność zawodowa
edytujUrodził się w rodzinie od pokoleń związanej z Hamburgiem, jego rodzice byli kupcami tekstylnymi, mieszkali w dzielnicy Altona. Po uzyskaniu matury w Gymnasium Heegen studiował prawo na Uniwersytecie Hamburskim. W 1985 podjął praktykę w zawodzie adwokata w ramach kancelarii prawniczej Zimmermann, Scholz und Partner w Hamburgu, specjalizował się w prawie pracy. W latach 1990–1998 pracował także w Zentralverband deutscher Konsumgenossenschaften, organizacji zrzeszającej spółdzielnie konsumenckie.
Działalność polityczna do 2021
edytujW 1975 przystąpił do SPD, angażując się również w działalność w jej młodzieżówce Jusos, w której w latach 1982–1988 pełnił obowiązki wiceprzewodniczącego. Od 1987 do 1989 pełnił również obowiązki wiceprezesa IUSY. Od 1994 do 2000 stał na czele organizacji partyjnej w dzielnicy Altona, a w latach 2000–2004 był przewodniczącym SPD w Hamburgu. W 2001 wybrano go do zarządu federalnego partii, a od 2002 do 2004 sprawował funkcję jej sekretarza generalnego (ustąpił po tym, jak z przywództwa w partii zrezygnował Gerhard Schröder). W latach 1998–2001 i 2002–2011 zasiadał w Bundestagu, uzyskując mandat w okręgu jednomandatowym Hamburg-Altona. Był przewodniczącym frakcji SPD w komisji ds. zbadania tzw. afery wizowej. W 2001 przez krótki okres pełnił obowiązki senatora ds. wewnętrznych w administracji Hamburga.
Po wyborach w 2005 objął funkcję przewodniczącego klubu parlamentarnego SPD. W listopadzie 2007 otrzymał nominację na urząd ministra pracy i spraw społecznych w rządzie Angeli Merkel, zastąpił na tym stanowisku Franza Münteferinga. Po porażce wyborczej SPD w wyborach w 2009 objął ponownie obowiązki przewodniczącego partii w Hamburgu[1], a w listopadzie tegoż roku zakończył pełnienie funkcji ministra.
Od 2011 był wybierany na posła do hamburskiego parlamentu. 7 marca 2011 został burmistrzem Hamburga[2]. Utrzymał to stanowisko również po wyborach regionalnych w 2015. W lutym 2018, po rezygnacji złożonej przez Martina Schulza, został komisarycznym przewodniczącym SPD[3]. Pełnił tę funkcję do kwietnia 2018, gdy na czele partii stanęła Andrea Nahles.
W marcu 2018 został wicekanclerzem oraz ministrem finansów w czwartym rządzie Angeli Merkel[4], pełnił te funkcje przez cały okres działania tego gabinetu (do grudnia 2021). W 2019 ubiegał się o przywództwo w SPD (w parze z Klarą Geywitz), przegrywając jednak w drugiej turze partyjnych wyborów[5].
Kanclerz Niemiec
edytujW sierpniu 2020 władze SPD ogłosiły go kandydatem na kanclerza w wyborach do Bundestagu w następnym roku[6]. W głosowaniu z września 2021 socjaldemokraci uzyskali najwięcej mandatów w Bundestagu, Olaf Scholz został wybrany na posła z Brandenburgii[7].
SPD podjęła rozmowy koalicyjne z Zielonymi i Wolną Partią Demokratyczną celem utworzenia tzw. koalicji sygnalizacji świetlnej[8] i powołania rządu z Olafem Scholzem na czele. Szczegóły zawartego porozumienia upubliczniono 24 listopada 2021[9][10], a umowa koalicyjna została ostatecznie podpisana 7 grudnia 2021[11]. 8 grudnia 2021 Bundestag zatwierdził powołanie Olafa Scholza na urząd kanclerza; za głosowało 395 członków tej izby, przeciw 303, a 6 wstrzymało się od głosu[12]. Tego samego dnia dokonano zaprzysiężenia członków nowego rządu, który w konsekwencji rozpoczął urzędowanie[13].
W listopadzie 2024 liberałowie opuścili koalicję rządową. 16 grudnia tego samego roku Bundestag nie udzielił kanclerzowi wotum zaufania[14].
Życie prywatne
edytujŻonaty z Brittą Ernst, polityk SPD z Hamburga. Para mieszkała w Altonie, w 2018 przeprowadziła się do Poczdamu[15].
Przypisy
edytuj- ↑ Frank Pergande: Scholz und die Hamburg-SPD. Zurück zu den Wurzeln. faz.net, 29 września 2009. [dostęp 2016-11-27]. (niem.).
- ↑ Olaf Scholz ist neuer Bürgermeister. spiegel.de, 7 marca 2011. [dostęp 2016-11-27]. (niem.).
- ↑ Olaf Scholz soll die SPD kommissarisch führen. faz.net, 13 lutego 2018. [dostęp 2018-02-13]. (niem.).
- ↑ Minister und Ministerinnen der neuen Bundesregierung vereidigt. bundestag.de, 14 marca 2018. [dostęp 2018-03-14]. (niem.).
- ↑ SPD-Basis entscheidet sich für das ganz große Experiment. sueddeutsche.de, 30 listopada 2019. [dostęp 2019-12-01]. (niem.).
- ↑ Scholz wird SPD-Kanzlerkandidat. tagesschau.de, 10 sierpnia 2020. [dostęp 2020-08-10]. (niem.).
- ↑ Bundestagswahl 2021: Gewählte in Landeslisten und Wahlkreisen. bundeswahlleiter.de. [dostęp 2021-09-27]. (niem.).
- ↑ Niemcy: Zieloni za podjęciem rozmów koalicyjnych z SPD i FDP. dw.com, 17 października 2021. [dostęp 2021-12-08].
- ↑ Nowa koalicja rządowa. Jest porozumienie. dw.com, 24 listopada 2021. [dostęp 2021-12-08].
- ↑ Ein Superministerium für die Grünen. tagesschau.de, 24 listopada 2021. [dostęp 2021-12-08]. (niem.).
- ↑ Koalitionsvertrag unterzeichnet. tagesschau.de, 7 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-08]. (niem.).
- ↑ Scholz zum Bundeskanzler gewählt. tagesschau.de, 8 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-08]. (niem.).
- ↑ Neue Bundesministerinnen und Bundesminister vereidigt. bundestag.de, 8 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-08]. (niem.).
- ↑ Wojciech Szymański: Olaf Scholz bez wotum zaufania. Droga do wyborów otwarta. dw.com, 16 grudnia 2024. [dostęp 2024-12-16].
- ↑ Vizekanzler ist Neu-Potsdamer. maz-online.de, 22 czerwca 2018. [dostęp 2021-09-24]. (niem.).
Bibliografia
edytuj- Olaf Scholz. bundestag.de. [dostęp 2016-11-27]. (niem.).
- Lebenslauf – Olaf Scholz. olafscholz.de. [dostęp 2016-11-27]. (niem.).