Oreo – ciastko typu markiza, złożone z dwóch okrągłych czekoladowych herbatników przełożonych słodkim kremem. Ciastka Oreo zostały po raz pierwszy wyprodukowane przez National Biscuit Company w 1912 roku[1][2] w Nowym Jorku[3].

Oreo
{{{alt grafiki}}}
Rodzaj

markiza

Data i miejsce wprowadzenia

1912
Nowy Jork, Stany Zjednoczone

Producent Mondelēz International
Strona internetowa

Oreo są najlepiej sprzedającymi się ciasteczkami w Stanach Zjednoczonych[4]. Od 1912 do 2015 roku sprzedano ich 362 miliardy sztuk[5].

Wygląd i odmiany

edytuj
 
Różne wielkości ciastek Oreo

Oryginalny wygląd ciastka charakteryzuje się umieszczonym pośrodku napisem „OREO” otoczonym ozdobnym wianuszkiem. Istnieje wiele odmian ciastek Oreo: produkowane są w różnych kształtach[6], wielkościach, smakach, z większą bądź mniejszą zawartością nadzienia, z podwójnym nadzieniem, z różnymi kolorami herbatników i nadzienia, z polewami. Pojawiają się także edycje sezonowe (np. świąteczne)[7].

Pochodzenie nazwy Oreo jest nieznane, jednak istnieje wiele przypuszczeń co do jej etymologii. Jedno z nich zakłada, że nazwa została zaczerpnięta od francuskiego słowa orzłoto, co miałoby nawiązywać do początkowego koloru opakowania ciastek[5]. Według innego inspiracją nazwy było greckie słowo oreo, oznaczające piękne, przyjemne lub dopracowane[8]. Kolejna hipoteza nie dopatruje się językowych źródeł nazwy, a jedynie wskazuje, że miała być krótka i prosta do wymówienia[5].

Historia

edytuj
 
Znak towarowy ciastek Oreo
 
Logo ciastek Oreo (1995-2001)

Oreo Biscuit było najpierw produkowane przez National Biscuit Company (dzisiaj pod nazwą Nabisco) w 1912 roku[1][2] w Nowym Jorku.

Pierwsze ciastko zostało sprzedane w Hoboken w New Jersey[3].

W 1921 roku nazwa Oreo Biscuit została zmieniona na Oreo Sandwich[8]. Nowy wygląd ciastka został wprowadzony w 1924 roku[9].  W 1948 roku nazwę zmieniono na Oreo Creme’ Sandwich, a ta z kolei została zastąpiona w 1974 roku przez Oreo Chocolate Sandwich Cookie[8]. Obecny wygląd ciastka został zaprojektowany w 1952 roku przez Williama A. Turniera, jednak wówczas w centrum powierzchni ciastka znajdowało się logo producenta, firmy Nabisco, później zastąpione przez nazwę ciastek[10].

W maju 2003 kalifornijski prawnik Stephen L. Joseph złożył w sądzie pozew przeciwko firmie Kraft Foods, właścicielowi marki Oreo, z żądaniem zakazu ich dystrybucji w Kalifornii, ze względu na zawarte w nich szkodliwe dla zdrowia tłuszcze trans. Z powodów prawnych pozew opierał się na argumencie, że konsumenci, do których kierowana była oferta ciasteczek i ich kampania marketingowa, między innymi dzieci w szkołach, nie byli dostatecznie świadomi ryzyka zdrowotnego związanego ze spożywaniem tłuszczów trans. Po nagłośnieniu sprawy w mediach, w tym przez Agencję Reutera, Kraft Foods dobrowolnie zadeklarował podjęcie działań w celu obniżenia zawartości tłuszczów trans w swoich produktach, a także zaprzestanie działań marketingowych w szkołach. W tej sytuacji pozew został wycofany. Producent istotnie wywiązał się ze swoich deklaracji, co zostało ogłoszone publicznie w grudniu 2005[11][12].

Powstało wiele przepisów kulinarnych na ciasta, napoje i desery, wykorzystujące ciastka Oreo[5][13]. Nazwa Oreo została również wykorzystana 21 sierpnia 2017 roku podczas premiery nowej wersji systemu operacyjnego Android – 8.0, właśnie pod nazwą Oreo[14].

Przypisy

edytuj
  1. a b Largest Brands: Oreo. Kraft Foods. [dostęp 2015-09-23]. (ang.).
  2. a b The Food Timeline: history notes--cookies, crackers & biscuits. The Food Timeline. [dostęp 2015-09-23]. (ang.).
  3. a b Samantha Grossman: 100 Years of Oreos: 9 Things You Didn’t Know About the Iconic Cookie. NY Times, 2012-03-06. [dostęp 2015-09-23]. (ang.).
  4. Wojciech Moskal: Oreo, najsłynniejsze ciasteczka Ameryki, uzależniają jak kokaina?. Gazeta Wyborcza, 2013-10-18. [dostęp 2015-09-23]. (pol.).
  5. a b c d History of the Oreo Cookie. About Education. [dostęp 2015-09-23]. (ang.).
  6. Carey Jones: We Try 25 Kinds of Oreo. Serious Eats. [dostęp 2015-09-23]. (ang.).
  7. How many kinds of OREOS are there?. IHeart Radio. [dostęp 2015-09-23]. (ang.).
  8. a b c David Feldman: Why do clocks run clockwise? and other Imponderables. New York City: Harper & Row Publishers, 1987, s. 173–174. ISBN 0-06-095463-9.
  9. Hailey Eber: The Big O. NY Post, 2012-02-26. [dostęp 2015-09-23]. (ang.).
  10. Emilly Wallace: The story of William A. Turnier, the man who designed the Oreo cookie. Indy Week, 2011-08-24. [dostęp 2015-09-23]. (ang.).
  11. Marian Burros. A Suit Seeks to Bar Oreos as a Health Risk. „The New York Times”, 2003-05-14. (ang.). 
  12. The Campaign to Ban Partially Hydrogenated Oils. Ban Trans Fats. [dostęp 2015-09-23]. (ang.).
  13. Oreo Recipes. Oreo. [dostęp 2015-09-23]. (ang.).
  14. Android 8.0 Oreo oficjalnie. Czytelnicy Komórkomanii mieli nosa, „Komórkomania.pl” [dostęp 2017-09-10] (pol.).
  NODES
INTERN 2
Note 1