Otton I brandenburski
Otton (Otto) I (ur. ok. 1130, zm. 7 marca 1184) – margrabia brandenburski od 1170, syn i następca Albrechta Niedźwiedzia z dynastii askańskiej.
| |
| margrabia Brandenburgii | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia |
ok. 1130 |
| Data śmierci | |
| Miejsce spoczynku |
klasztor cysterski w Lehninie |
| Ojciec | |
| Matka |
Sophie von Winzenburg |
| Żona |
Judyta Bolesławówna |
| Dzieci |
Albrecht II |
Był najstarszym synem Albrechta Niedźwiedzia, założyciela w 1157 Marchii Brandenburskiej i jego żony, Sophie von Winzenburg. Już za życia Albrechta odgrywał znaczną rolę w rządach. Po śmierci ojca, która nastąpiła 18 listopada 1170, objął rządy w marchii. Fundator klasztoru cysterskiego w Lehninie. Był dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną, poślubioną 6 stycznia 1148 w Kruszwicy, była Judyta, córka Bolesława III Krzywoustego, księcia polskiego. Po jej śmierci, która nastąpiła w pierwszej połowie lat 70. XII wieku (1171-1175), ożenił się, najpóźniej w kwietniu 1176, powtórnie, tym razem z Adą (Adelajdą), córką Florisa III, hrabiego Holandii. Z pierwszego małżeństwa pochodziło na pewno dwóch synów: Otton i Henryk późniejszy hrabia Gardelegen. Adelajda urodziła mu natomiast zapewne trzeciego syna, Albrechta[1]. Margrabia zmarł 7 marca 1184 i został pochowany w klasztorze cysterskim w Lehninie.
Genealogia
edytuj| Otton ur. ? zm. 9 II 1123 |
Eilika ur. ? zm. ? |
Herman I z Winzenburga ur. 1050–1066 zm. 1122 |
NN z rodu Everstein ur. ? zm. ? | ||||||||||
| Albrecht Niedźwiedź ur. ok. 1100 zm. 18 XI 1170 |
Sophie z Winzenburga ur. 1105 zm. 6 lub 7 VII 1160 |
||||||||||||
| 1 Judyta ur. 1130–1135 zm. 8 VII m. 1171 a 1175 OO 6 I 1148 |
Otton I (ur. ok. 1130, zm. 7 III 1184) |
2 Ada ur. ok. 1163 zm. 1205 OO IV 1176 lub wcześniej |
|||||||
| 1 | 1 | 2 | |||||||
| Otto II ur. po 1147 zm. 4 VII 1205 |
Henryk ur. ? zm. 1192 |
Albrecht II ur. 1 I w okr. 1171–1177 zm. 25 II 1220 |
|||||||
Przypisy
edytuj- ↑ K. Jasiński, Rodowód pierwszych Piastów, Poznań 2004, s. 258; z kolei O. Balzer, Genealogia Piastów, Kraków 2005, s. 958 uznaje go jednak za syna Judyty. Z takim stwierdzeniem nie zgadza się jednak większość niemieckiej literatury przedmiotu.
Bibliografia
edytuj- Jasiński K., Rodowód pierwszych Piastów, wyd. 2, Poznań 2004, ISBN 83-7063-409-5, s. 258.