Pałac Karlsruhe
Pałac Karlsruhe (niem. Schloss Karlsruhe) – barokowo-klasycystyczny pałac, znajdujący się w Karlsruhe, wzniesiony przez Karola III Wilhelma w latach 1715–1718, przebudowany w latach 1752–1785 przez Karola Fryderyka Badeńskiego.
Widok z lotu ptaka | |
Państwo | |
---|---|
Kraj związkowy | |
Miejscowość | |
Adres |
Schloßbezirk 10, 76131 Karlsruhe |
Styl architektoniczny | |
Architekt |
Maurizio Pedetti, |
Inwestor | |
Kondygnacje |
3 |
Rozpoczęcie budowy |
1715 |
Ukończenie budowy |
1718 |
Ważniejsze przebudowy |
1752–1785 |
Zniszczono |
27 września 1944 |
Odbudowano |
1952–1966 |
Właściciel | |
Położenie na mapie Badenii-Wirtembergii | |
Położenie na mapie Niemiec | |
49°00′49″N 8°24′16″E/49,013611 8,404444 | |
Strona internetowa |
Historia
edytujOd XII wieku siedzibą margrabiów Badenii było Baden. W 1715 roku Karol III Wilhelm Badeński założył miasto Karlsruhe i przeniósł tu swoją siedzibę[1]. Kamień węgielny wmurowano 17 czerwca 1715[2], a budowę rezydencji ukończono w roku 1718[3]. W 1752 Karol Fryderyk Badeński, następca Karola Wilhelma, rozpoczął przebudowę pałacu. Plany sporządzili Maurizio Pedetti, Leopoldo Retti i Balthasar Neumann, na podstawie ich prac Pierre Louis Philippe de la Guêpière sporządził projekt przebudowy. W 1772 rozpoczęto budowę zachodniego skrzydła autorstwa Wilhelma Jeremiasa Müllera, a w 1785 ukończono budowę wieży z kopułą. Autorem dekoracji szczytu i pawilonów jest Ignaz Lengelacher[4]. Funkcję rezydencjonalną utracił po abdykacji ostatniego wielkiego księcia Fryderyka II w 1918 roku[5]. 24 lipca 1921 w pałacu otwarto siedzibę Muzeum Krajowego Badenii. Po wybuchu II wojny światowej wystawę zamknięto, a wiele eksponatów wywieziono i ukryto, m.in. na terenie kopalni soli w Heilbronn czy w więzieniu w Pfullendorfie. 27 września 1944 rezydencja doszczętnie spłonęła wskutek bombardowania. Eksponaty wróciły do Karlsruhe w latach 1946–1951. W 1952 rozpoczęto odbudowę, a w 1966 muzeum ponownie otwarto[6].
Architektura
edytujBudynek barokowo-klasycystyczny, trójskrzydłowy. Boczne skrzydła pałacu łączą się z korpusem pod kątem rozwartym. Taki układ został wymuszony przez ulice miasta, które rozchodzą się promieniście od rezydencji. Korpus jest wysoki na 3 kondygnacje, pośrodku fasady znajduje się pseudoryzalit udekorowany lizenami[4]. Wnętrza pałacu nie przetrwały II wojny światowej i zostały odbudowane na potrzeby współczesnego muzeum[6]. Na północ od głównej części budynku ustawiono wieżę; na taras widokowy, ulokowany na wysokości 42 metrów, prowadzą 165 stopnie schodów[7]. Na tyłach pałacu ulokowano ogród w stylu angielskim, założony w 1967 roku na potrzeby wystawy Bundesgartenschau[8].
Galeria
edytuj-
Widok na pałac i okolice z lotu ptaka
-
Budynek w trakcie odbudowy, 1960
-
Pomnik Karola Fryderyka
-
Fasada
-
Fronton fasady
-
Widok z północy
-
Widok z wieży na dach pałacu i miasto
-
Sala tronowa w 1925
-
Kaplica pałacowa w 1910
-
Ekspozycja muzealna
Przypisy
edytuj- ↑ Meilensteine: Staatliche Schlösser und Gärten Baden-Württemberg [online], www.grabkapelle-karlsruhe.de [dostęp 2024-06-22] (niem.).
- ↑ Stadt und Schloss Karlsruhe, [w:] katalog.landesmuseum.de [online] [dostęp 2024-06-22] (niem.).
- ↑ Schloss Karlsruhe [online], Karlsruhe Erleben [dostęp 2024-06-22] (niem.).
- ↑ a b Residenzschloss des Markgrafen von Baden, [w:] deu.archinform.net [online] [dostęp 2024-06-22] (niem.).
- ↑ Schloss [online], www.landesmuseum.de [dostęp 2024-06-22] (niem.).
- ↑ a b Geschichte [online], www.landesmuseum.de [dostęp 2024-06-22] (niem.).
- ↑ Turm [online], www.landesmuseum.de [dostęp 2024-06-22] (niem.).
- ↑ Schlossgarten [online], Karlsruhe Erleben [dostęp 2024-06-22] (niem.).