Pałac Lubomirskich we Lwowie
pałac we Lwowie
Pałac Lubomirskich we Lwowie – barokowy pałac przy lwowskim Rynku z 1763[1] wybudowany dla Stanisława Lubomirskiego według projektu Jana de Witte; od 1975 mieści Muzeum Etnografii i Przemysłu Artystycznego we Lwowie.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Miejscowość | |
| Adres |
Rynek 10 |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt | |
| Kondygnacje |
3 |
| Pierwszy właściciel | |
Położenie na mapie Lwowa  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
 49°50′30″N 24°01′59″E/49,841667 24,033056
| |
W miejscu pałacu znajdowały się wcześniej dwie kamienice należące do Sapiehów; w jedej z nich mieszkał Szymon Szymonowic. Kamienice te wraz z pięcioma domami przy ul. Ruskiej i ul. Blacharskiej zakupił w 1763 Stanisław Lubomirski i polecił przebudować na okazały pałac, zajmujący całą głębokość bloku przyrynkowego[2].
Po I rozbiorze Polski, w latach 1772–1826, pałac Lubomirskich zajmowali gubernatorzy Galicji. W 1895 pałac kupiło ukraińske Towarzystwo Proswita.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Adam Dylewski, Ukraina, Pascal Bielsko-Biała 2003
- ↑ Przemysław Włodek, Adam Kulewski, Lwów : przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006, s. 72, ISBN 83-89188-53-8, OCLC 169981507.