Grzegorz V (papież)

papież z X wieku
(Przekierowano z Papież Grzegorz V)

Grzegorz V (łac. Gregorius V, właśc. Bruno z Karyntii, ur. w 972 w Karyntii, zm. w 999 w Rzymie) – papież w okresie od 3 maja 996 do 18 lutego 999[1].

Grzegorz V
Gregorius Quintus
Bruno z Karyntii
Papież
Biskup Rzymu
Ilustracja
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

972
Karyntia

Data i miejsce śmierci

999
Rzym

Miejsce pochówku

Groty Watykańskie

Papież
Okres sprawowania

996–999

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

rzymskokatolicki

Pontyfikat

3 maja 996

Życiorys

edytuj

Urodził się w Karyntii jako Bruno, syn księcia Ottona Karynckiego, wnuk brata cesarza Ottona II[1]. Z pochodzenia był Niemcem; został rekomendowany na papieża przez swego kuzyna Ottona III, który przybył do Rzymu na Wielkanoc 996 roku, po śmierci Jana XV[2]. Bruno przybył do Rzymu wraz z arcybiskupem Willigisem, gdzie został konsekrowany jako pierwszy niemiecki papież; imię Grzegorz przybrał na cześć Grzegorza Wielkiego[2].

21 maja 996 roku Otton III został koronowany na cesarza w bazylice św. Piotra, a dzień później skazał na wygnanie dyktatora Krescencjusza II Nomentanusa, który prześladował papieża Jana XV; potem jednak, na prośbę Grzegorza, cofnął swoją decyzję[2]. W czasie pontyfikatu, Grzegorz V podtrzymał decyzję swojego poprzednika w sprawie suspensji arcybiskupa Reims Gerberta z Aurillac, którego nazwał "intruzem na stolicy arcybiskupiej"[2]. Po wyjeździe Ottona (czerwiec 996) z pomocą Krescencjusza II, w Rzymie doszło do przewrotu, w wyniku którego Grzegorz V musiał uciekać z miasta[1]. Schronił się wówczas w Spoleto, z którego bezskutecznie próbował wkroczyć do Rzymu, jednak w styczniu 997 roku przeniósł się do Lombardii[2]. Wkrótce potem odbył synod w Pawii, który obłożył ekskomuniką Krescencujsza[1]. W tym samym miesiącu Krescencjusz, wraz ze swoimi zwolennikami, wprowadził na Stolicę Piotrową arcybiskupa Piacenzy Jana Filagatosa[2].

Papież zwrócił się wówczas o pomoc do cesarza Ottona, który przybył do Rzymu w lutym 998 i usunął uzurpatora z urzędu[2]. Wkrótce potem, przywrócony Grzegorz V uwięził Jana XVI, okrutnie go okaleczył, po czym kazał posadzić na ośle głową do ogona i tak oprowadzić po mieście; następnie wtrącił go do więzienia, a Krescencjusza nakazał ściąć na murach Zamku św. Anioła[2]. Jako pierwszy papież, Grzegorz wydał interdykt, w którym obłożył klątwą całą Francję, za to że król Robert II Pobożny ożenił się ze swoją kuzynką w czwartym pokoleniu, Bertą, bez uzyskania dyspensy[1]. Przywrócił także Arnulfa na stanowisko arcybiskupa Reims, lecz zatwierdził także narzuconą nominację Gerberta z Aurillac jako arcybiskupa Rawenny[2].

 
Grób Grzegorza V w Grotach Watykańskich

Wbrew pogłoskom nie został otruty, lecz zmarł nagle na malarię[2].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 65-66. ISBN 83-7006-437-X.
  2. a b c d e f g h i j John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 188-189. ISBN 83-06-02633-0.

Bibliografia

edytuj
  NODES
INTERN 1