Parataksa

Parataksa (z gr. parataxis „postawienie obok siebie”) – współrzędne połączenie kilku zdań w jedno złożone. Jest charakterystyczna dla języka mówionego, występuje również w języku osób o ubogiej edukacji. Zastosowanie parataksy bądź hipotaksy jest cechą stylistyczną, a nie gramatyczną; nie istnieją treści, które mogą wystąpić jedynie w konstrukcji parataktycznej bądź hipotaktycznej.

Spójniki

Spójnikami charakterystycznymi dla parataksy są: jak, i, ani, oraz, zaś, albo, więc

Przykłady

• zobaczyła przed sobą nieznanego mężczyznę, przystanęła, zapytała o drogę.

Zobacz też

• polisyndeton
• spójnik
• hipotaksa

Bibliografia

• Alicja Nagórko: Zarys gramatyki polskiej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2007. ISBN 978-83-01-15390-8.