Park Hibiya

Park Hibiya
	; Fontanna w parku, w głębi Imperial Hotel
Państwo	Japonia
Miejscowość	Tokio
Dzielnica	Chiyoda (Tokio)
Powierzchnia	16,16 ha
Data założenia	1903
	Położenie na mapie Tokio Park Hibiya
	Położenie na mapie Japonii Park Hibiya
	Położenie na mapie prefektury Tokio Park Hibiya
	35°40′25″N 139°45′22″E/35,673611 139,756111
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Park Hibiya (jap. 日比谷公園 Hibiya Kōen) – tokijski park miejski, położony w dzielnicy Chiyoda, graniczący z południową fosą cesarskiego kompleksu pałacowego (Kōkyo).

Historia

Do końca okresu Tokugawa teren ten był siedzibą różnych daimyō. W okresie Meiji został przeznaczony do musztry i parad wojskowych, a następnie stworzono pierwszy nowoczesny park miejski w Japonii w stylu zachodnim, otwarty w 1903 roku^[1].

Od tego czasu park stał się miejscem wielu wydarzeń różnego rodzaju, często o wielkim znaczeniu dla kraju.

W 1905 roku na terenie parku miał miejsce 30-tysięczny agresywny protest przeciwko postanowieniom traktatu z Portsmouth, wynegocjowanego z pośrednictwem Stanów Zjednoczonych pomiędzy pokonaną Rosją a zwycięską Japonią. Organizacje: Stowarzyszenie Mrocznego Oceanu (Gen’yōsha) i Stowarzyszenie Czarnego Smoka (Kokuryūkai), potępiając warunki traktatu jako „haniebne dla honoru narodowego Japonii” doprowadziły do zamieszek, które rozszerzyły się na całe miasto. Byli zabici i setki rannych, zniszczono dziesiątki policyjnych posterunków (kōban), podpalono 13 kościołów (jako sanktuariów nie-japońskiej religii)^[2]^[3].

W listopadzie 1943 roku odbyła się w Tokio konferencja Wielkiej Azji Wschodniej (Greater East Asia Conference, Dai Tōa Kaigi). Na zakończenie wydano pięciopunktową deklarację. Następnego dnia po jej przyjęciu w Parku Hibiya odbył się wielotysięczny wiec z udziałem delegacji państw azjatyckich uczestniczących w konferencji. Goście wyrazili wdzięczność Japonii za wypędzenie brytyjskich i amerykańskich imperialistów z Azji. Wszyscy już jednak wiedzieli wówczas, że losy wojny obróciły się przeciwko Japonii^[4].

Opis

Entuzjazm projektanta parku o powierzchni 16 ha jako pioniera kultury widoczny jest w małej sali muzycznej, pierwszym kwietniku i drodze wysadzanej drzewami miłorzębu. Klomby wypełnione są kwiatami czterech pór roku, co tworzy miejsce relaksu dla osób pracujących w tej dzielnicy biznesu i administracji rządowej. W parku znajduje się zewnętrzny amfiteatr wykorzystywany m.in. do koncertów muzycznych. Jest też kilka restauracji i małe muzeum parkowe, biblioteka, pięć kortów tenisowych i kilka sklepów. Jednym z najważniejszych punktów, rodzajem symbolu, jest fontanna^[1].

W parku znajduje się popiersie bohatera narodowego Filipin, José Rizala (1861–1896), który poświęcił swoje życie filipińskiemu ruchowi niepodległościowemu. Japońscy wolontariusze ustawili je w 1961 roku, upamiętniając jego pobyt w pobliskim hotelu w 1888 roku^[1].

Otoczenie parku

Galeria

Popiersie José Rizala
Scena na wolnym powietrzu
Matsumoto-rō^[5], restauracje, sale bankietowe, wesela
Park jesienią
Koncert

Przypisy

↑ ^a ^b ^c TOKYO Hibiya Park in Japan. Magazine Pro Theme On Genesis Framework, 2021. [dostęp 2021-10-03]. (ang.).
↑ Hibiya Park. Japan Tourist Info, 2021. [dostęp 2021-10-03]. (ang.).
↑ Ewa Pałasz-Rutkowska, Katarzyna Starecka: Japonia. Warszawa: TRIO, 2004, s. 393. ISBN 83-88542-84-2.
↑ Fifty Years of Light and Dark. Tokyo: Mainichi Newspapers, 1976, s. 112-115.
↑ Hibiya Matsumotoro. matsumotoro.. [dostęp 2021-10-03]. (ang. • jap.).

Linki zewnętrzne

[hibiya-1] TOKYO Hibiya Park in Japan. Magazine Pro Theme On Genesis Framework, 2021. [dostęp 2021-10-03]. (ang.).

[visitor-2] Hibiya Park. Japan Tourist Info, 2021. [dostęp 2021-10-03]. (ang.).

[pałasz-3] Ewa Pałasz-Rutkowska, Katarzyna Starecka: Japonia. Warszawa: TRIO, 2004, s. 393. ISBN 83-88542-84-2.

[showa-4] Fifty Years of Light and Dark. Tokyo: Mainichi Newspapers, 1976, s. 112-115.

[ro-5] Hibiya Matsumotoro. matsumotoro.. [dostęp 2021-10-03]. (ang. • jap.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]