Park im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie
Park im. gen. Józefa Sowińskiego – park miejski znajdujący się u zbiegu ulic Elekcyjnej i Wolskiej w warszawskiej dzielnicy Wola. Graniczy z cmentarzem prawosławnym i parkiem im. Edwarda Szymańskiego.
 Fragment parku, widoczne pomnik gen. Józefa Sowińskiego i amfiteatr | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Dzielnica | |
| Powierzchnia |
8,3[1] ha |
| Data założenia | |
| Projektant | |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°13′48″N 20°56′52″E/52,230000 20,947778
| |
| Strona internetowa | |
Historia
edytuj
Park powstał z inicjatywy Towarzystwa Przyjaciół Woli według projektu Zygmunta Hellwiga i Kazimierza Kozłowskiego, na polecenie prezydenta m.st. Warszawy, Stefana Starzyńskiego. Zlokalizowano go częściowo na terenie reduty Sowińskiego, częściowo na terenie dawnych glinianek i cegielni Merenholca, włączono w jego obręb także fragmenty wałów.
Park został otwarty dla publiczności 3 sierpnia 1936 roku[2]. Poświęcenia dokonał ksiądz Wacław Murawski. Był to pierwszy publiczny park na robotniczej Woli. Powstały też plac zabaw dla dzieci i boiska.
28 listopada 1937 w parku odsłonięto pomnik gen. Józefa Sowińskiego dłuta Tadeusza Breyera[3].
W czasie powstania warszawskiego w pobliżu pomnika patrona parku znajdowało się stanowisko bojowe „Ziu” – niemieckiego samobieżnego moździerza typu Karl[4]. W sierpniu 1944 roku Niemcy zamordowali tam około 1500 osób i spalili zwłoki 6000 ofiar rzezi na Woli. Wydarzenia te upamiętnia tablica pamiątkowa projektu Karola Tchorka ustawiona w latach 50. XX wieku[5].
Po wojnie park został odrestaurowany, z zachowaniem pierwotnego układu kompozycyjnego. W miejscu dawnej glinianki zbudowano amfiteatr na 3000 osób[6]. Po roku 2000 został on zadaszony dachem namiotowym na 4 masztach, z 2000 miejsc siedzących na widowni. Od tego czasu jest to miejsce popularnych koncertów weekendowych.
W 2019 w parku w ramach realizacji projektu zgłoszonego do budżetu obywatelskiego powstała tężnia solankowa[7], w 2021 rozbudowano plac zabaw dla dzieci[8].
Przypisy
edytuj- ↑ Park Sowińskiego. [w:] Urząd m.st. Warszawy [on-line]. zielona.um.warszawa.pl. [dostęp 2018-01-25].
- ↑ Józef Kazimierski, Ryszard Kołodziejczyk, Żanna Kormanowa, Halina Rostkowska (red.): Dzieje Woli. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 714.
- ↑ Irena Grzesiuk-Olszewska: Warszawska rzeźba pomnikowa. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003, s. 96. ISBN 83-88973-59-2.
- ↑ Piotr Bartnik. Ziu w Warszawie. „Stolica”, s. 76, sierpień-wrzesień 2016.
- ↑ Stanisław Ciepłowski: Wpisane w kamień i spiż. Inskrypcje pamiątkowe w Warszawie XVII–XX w.. Warszawa: Argraf, 2004, s. 344. ISBN 83-912463-4-5.
- ↑ Marian Chruszczewski: Wola w okresie PRL [w:] Dzieje Woli. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 425.
- ↑ Wyborcza.pl [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2022-05-15].
- ↑ 110 - Powiększenie i modernizacja placu zabaw w Parku Sowińskiego - budżet obywatelski w Warszawie [online], 110 - Powiększenie i modernizacja placu zabaw w Parku Sowińskiego - budżet obywatelski w Warszawie [dostęp 2022-05-15] (pol.).
Bibliografia
edytuj- Karol Mórawski (red.), Leksykon Wolski, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, Warszawa 1997