Pawieł Abramow

Pawieł Abramow
Data i miejsce urodzenia	23 kwietnia 1979 ; Moskwa
Wzrost	198 cm
Pozycja	przyjmujący
Kariera seniorska
1996–1999	MGFSO Moskwa
1999–2001	Iskra Odincowo
2001–2003	Dinamo Moskwa
2003–2005	Toray Arrows
2005–2009	Iskra Odincowo
2009–2010	Jastrzębski Węgiel
2010–2012	Iskra Odincowo
2012–2013	Ural Ufa
2013–2014	Gubiernija Niżny Nowogród
Kariera reprezentacyjna
	Rosja

Pawieł Abramow (ros. Павел Абрамов; ur. 23 kwietnia 1979 w Moskwie) – rosyjski siatkarz, grający na pozycji przyjmującego.

Ma żonę Margaritę i córkę Alexandrę (ur. 24 sierpnia 2007).

Jest absolwentem centrum edukacji „Olympus”. Jego pierwszym trenerem był Peter V. Shevyakov. Ponadto jest też absolwentem Uniwersytetu Moskiewskiego Wydział Geografii, który ukończył w roku 2002 (Zakład Geografii Fizycznej Świata).

Kariera siatkarską rozpoczął w 1996 w zespole MGFSO, który rywalizował w drugiej lidze rosyjskiej. Pierwszy wielki sukces Abramow osiągnął na mistrzostwach świata juniorów w 1999 roku, gdzie był najlepiej atakującym i zagrywającym zawodnikiem, a w rankingu przyjmujących zajął drugie miejsce. Ponadto zdobył złoty medal oraz został uznany najbardziej wartościowym zawodnikiem (MVP) turnieju. W tym samym roku zaczął grać w Iskrze Odincowo.

W 2001 zadebiutował w pierwszej reprezentacji Rosji i w moskiewskim klubie Dinamo. W 2003 przeniósł się do Japonii i spędził dwa sezony w zespole V-League Toray Arrows, po czym powrócił do Iskry Odincowo, gdzie spędził cztery następne sezony. W sezonie 2009/2010 występował w Jastrzębskim Węglu. Sezon był bardzo udany dla Abramowa, który odbudował formę i został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem (MVP) Pucharu Polski, wygranego przez jego zespół. Został uznany również najlepiej atakującym zawodnikiem. W finale mistrzostw Polski Jastrzębianie ulegli jedynie niekwestionowanemu liderowi polskiej siatkówki w ostatnich latach – PGE Skrze Bełchatów. Po roku Abramow przeniósł się do rosyjskiej Superligi do Iskry Odincowo, wraz ze swoim trenerem z Jastrzębia – Roberto Santillim.

Dla rosyjskiej drużyny narodowej Abramow grał nieprzerwanie do 2007 roku. Zdobył z nią w 2004 zdobył brązowy medal na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach, a także srebrny na Mistrzostwach Europy w 2005 roku. Zdobył również cztery medale mistrzostw Europy. W turnieju Ligi Światowej 2002, który zakończył się wygraną rosyjskiego zespołu, Abramow zdobył dwie nagrody indywidualne. Został najlepszym atakującym i przyjmującym. Do kadry powrócił w trakcie zawodów Ligi Światowej w 2010 roku.

Został odznaczony tytułem Zasłużonego Mistrza Sportu.