Payload Assist Module
Payload Assist Module (PAM) – modułowy człon rakietowy zasilany paliwem stałym, wykorzystywany przez amerykańskie promy kosmiczne (pierwotnie zaprojektowany dla nich), a także rakiety Delta i Titan. Wykorzystywany do umieszczenia ładunku z niskiej orbity okołoziemskiej na orbitę geostacjonarną lub trajektorię ucieczkową. Montowany był na obrotowej podstawie, a po wyczerpaniu paliwa zwalniał obroty za pomocą odważników na linkach[1].
Producent | |
---|---|
Człon rakiet | |
Materiały napędowe |
stałe |
Rok pierwszego startu |
1982 |
Rok ostatniego startu |
2009 |
Koszt jednostkowy |
4 100 000 USD |
Osiągi | |
Siła ciągu przy starcie |
67,16 kN |
Impuls właściwy w próżni |
292 s |
Maks. czas działania |
88 s |
Wymiary | |
Długość |
2,04 m |
Średnica |
1,24 m |
Masa pustego |
232 kg |
Masa maksymalna |
2141 kg |
Silniki | |
Silnik 1. |
Wersje modułu
edytujIncydenty
edytuj12 stycznia 2001 człon PAM-D użyty do wyniesienia satelity GPS w 1993, zszedł z orbity i upadł na pustynnym terenie Arabii Saudyjskiej, gdzie został poprawnie zidentyfikowany[5].
Przypisy
edytuj- ↑ Payload Assist Module (PAM). GlobalSecurity.org. [dostęp 2012-07-30].
- ↑ PAM-D. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2012-07-30].
- ↑ PAM-D2. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2012-07-30].
- ↑ PAM-S. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2012-07-30].
- ↑ PAM-D Debris Falls in Saudi Arabia. [w:] The Orbital Debris Quarterly News. Vol. 6, Issue 2 [on-line]. NASA Johnson Space Center. [dostęp 2012-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-31)].
Linki zewnętrzne
edytuj- Payload Assist Module NASA Shuttle Reference Manual
- Payload Assist Module GlobalSecurity.org