Piotr Szadkowski
Piotr Szadkowski (ur. 19 października 1898 w Opatówku, zm. 15 października 1926 tamże) – plutonowy Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie Antoniego oraz Marii z domu Czernik. W rodzinnej miejscowości ukończył szkołę powszechną, a następnie wyuczył się zawodu kołodzieja od ojca, który pracował w tym zawodzie. Był członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej[1].
W listopadzie jako ochotnik wstąpił w szeregi Wojska Polskiego, gdzie otrzymał przydział do 8 kompanii 2 pułku piechoty i w którym otrzymał awans na stopień plutonowego[1]. Razem z pułkiem walczył na froncie podczas trwającej wojny polsko-bolszewickiej. Wykazał się odwagą podczas walk w okolicy wsi Czerniawka, kiedy nagle poderwał kompanię do ataku na pozycje nieprzyjaciela zapobiegając przed grożącym jej okrążeniem. Za czyn ten został wyróżniony nadaniem Krzyża Srebrnego Orderu Virtuti Militari[2][3].
Po zakończeniu wojny w dalszym ciągu mieszkał w Opatówku, gdzie trudnił się rzemiosłem oraz handlem. Pracując założył również koło Związku Strzeleckiego. Zmarł po ciężkiej chorobie. Pochowany został na miejscowym cmentarzu. Rodziny nie założył[3].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 2216[3]
- Krzyż Walecznych[3]
Przypisy
edytuj- ↑ a b Polak (red.) 1993 ↓, s. 205.
- ↑ Sitko 1928 ↓, s. 47.
- ↑ a b c d Polak (red.) 1993 ↓, s. 206.
Bibliografia
edytuj- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Józef Sitko: Zarys historji wojennej 2-go pułku piechoty legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.