Podniebienie (anatomia)
Podniebienie (łac. palatum) – górna część jamy gębowej kręgowców. Stanowi ścianę między jamą gębową i nosową. U płazów, ptaków i większości gadów podniebienie jest wieloczęściowe, ażurowe, pokryte błoną śluzową. Krokodyle i ssaki mają nie tylko kostne podniebienie pierwotne, ale również podniebienie wtórne. Podniebienie ssaków składa się z twardej części przedniej, złożonej z kości międzyszczękowych i podniebiennych, oraz części miękkiej, zbudowanej z mięśni pokrytych śluzówką.
Podniebienie człowieka
edytujU człowieka dzieli się na podniebienie twarde i podniebienie miękkie zakończone języczkiem[1][2].
Fałdy podniebienia miękkiego tworzą w częściach bocznych jamy ustnej struktury skórno-mięśniowe, pomiędzy którymi znajdują się migdałki podniebienne, po jednym z każdej ze stron[2].
Podniebienie jest unerwione czuciowo nerwami podniebiennymi od zwoju skrzydłowo-podniebiennego: nerwy podniebienne mniejsze unerwiają podniebienie miękkie a nerw podniebienny większy – podniebienie twarde (czuciowo) i gruczoły podniebienne (współczulnie i przywspółczulnie). Unaczynienie podniebienia twardego prowadzi tętnica podniebienna większa zaś podniebienia miękkiego – tętnica podniebienna wstępująca, tętnice podniebienne mniejsze oraz gałązki tętnicy gardłowej wstępującej[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Jan Mikusek, Konstanty Ślusarczyk: Anatomia topograficzna: dla studentów stomatologii. Katowice: Śląska Akademia Medyczna, 1997, s. 47–49. ISBN 83-902300-5-4.
- ↑ a b Wiesław Łasiński: Anatomia głowy dla stomatologów. Wyd. 5. Warszawa: PZWL, 1985, s. 95. ISBN 83-200-0797-6.
