Prymitywizm (sztuka)
Prymitywizm to kierunek w sztuce cywilizacji zachodniej dążący do naśladowania sztuki tzw. "ludów pierwotnych", a także odnoszący się do sztuki ludowej, sztuki naiwnej, oraz do sztuki artystów amatorów[1]. Określenie prymitywizm jest też używany w stosunku do europejskiego malarstwa przedrenesansowego, zwłaszcza szkoły włoskiej i holenderskiej[2][3]. Prymitywizm polega na upraszczaniu oraz często deformacji i stylizowaniu, skłonności do skrajnego realizmu.
Przedstawiciele prymitywizmu
edytuj- Henri Rousseau (malarstwo)
- Camille Bombois (malarstwo)
- Louis Vivin (malarstwo)
- André Bauchant (malarstwo)
- Morris Hirshfield (malarstwo)
- Grandma Moses (malarstwo)
- Theofilos (malarstwo)
- Ivan Generalić (malarstwo)
- Władysław Rybkowski (malarstwo)
- Nikifor Krynicki (malarstwo)
- Teofil Ociepka (malarstwo)
- Karol Kostur (malarstwo)
- Erwin Sówka (malarstwo)
- Marek Krauss (malarstwo)
- Alina Dawidowicz (malarstwo)
- Aleksander Słomiński (rzeźba, malarstwo)
- Stanisław Zagajewski (rzeźba)
- Edward Sutor (rzeźba)
- Marian Henel (tkactwo)
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytujBibliografia
edytuj- Schreiber H., Koncepcja „sztuki prymitywnej”, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2012
- Ziemba A., Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 2001
- Turner J., The Dictionary of Art, Oxford University Press, t. 25, Londyn 1998
Encyklopedie internetowe (ruch artystyczny):