Przemysław Saleta
Przemysław Saleta (ur. 7 marca 1968 we Wrocławiu) – polski kickbokser i bokser wagi ciężkiej[1], mistrz świata w kick-boxingu, a także mistrz Polski, Europy i interkontynentalny w zawodowym boksie, aktor, osobowość telewizyjna.
 Przemysław Saleta (2018) | |
| Pseudonim |
Chemek |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
7 marca 1968 |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
194 cm |
| Styl walki |
praworęczny |
| Kategoria wagowa | |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk |
52 |
| Zwycięstwa |
44 |
| Przez nokauty |
22 |
| Porażki |
8 (8 KO) |
| Remisy |
0 |
| |
| Strona internetowa | |
Wczesne lata
edytujLata młodości spędził w Bystrzycy Kłodzkiej[2].
W latach 1986–1990 studiował handel zagraniczny na Wydziale Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki, zaś od 1990 wychowanie fizyczne w Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie[3][4][5][6]. Był też studentem Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie[6]. Żadnego kierunku studiów nie ukończył[6][7][8].
Kariera sportowa
edytujW młodości startował z sukcesami w kick-boxingu, w formule full contact.
W 1991 rozpoczął starty w zawodowym boksie. W 2002 osiągnął największy sukces w karierze, gdy pokonał w Dortmundzie przez techniczny nokaut Luana Krasniqi, zdobywając mistrzostwo Europy EBU w wadze ciężkiej. Tytuł stracił niecałe trzy miesiące później na rzecz Sinana Şamila Sama. Do 2006 stoczył łącznie 50 walk, z czego wygrał 43 (21 przez nokaut).
W 2007 podpisał kontrakt z organizacją Konfrontacja Sztuk Walki i zadebiutował w mieszanych sztukach walki (stoczył dwa pojedynki). Choć w 2010, po wygranej z Marcinem Najmanem zapowiedział, że była to prawdopodobnie jego ostatnia walka w karierze[9], 5 listopada 2011 powrócił, aby stoczyć rewanż z Najmanem na zasadach K-1 podczas gali MMA Attack 1. Zwyciężył w pierwszej rundzie wskutek kontuzji Najmana[10]. Następnie, 23 lutego 2013 w Ergo Arenie w Gdańsku pokonał Andrzeja Gołotę poprzez nokaut w szóstej rundzie. Był to pojedynek pożegnalny boksera z zawodową karierą[11]. 26 września 2015 w Łodzi przegrał przed czasem z Tomaszem Adamkiem (50-4, 30 KO) – w przerwie przed szóstą rundą poddał się z powodu kontuzji barku[12].
Działalność pozasportowa
edytuj
Zajmuje się komentowaniem wydarzeń sportowych w polskich stacjach telewizyjnych i radiowych. W latach 1997–2000 był związany ze stacją RTL7, w latach 2000–2003 – ze stacją Polsat Sport, a od 2003 – ze stacją Eurosport. W lipcu 2020 ponownie został dziennikarzem komentującym na kanałach sportowych Polsatu i w systemie pay per-wiew walki bokserskie oraz różnych innych sztuk walki, m.in.: MMA[13].
W 1995 zadebiutował jako aktor epizodyczną rolą Komandosa w filmie Młode wilki (1995), zagrał także tę postać w filmie Młode wilki 1.2 (1997)[14]. Zagrał także drobne role w filmach: Sztos (1997), Zakochani (2000), Cudzoziemiec (2002) i Skazany na bluesa (2005), Skrzydlate świnie (2010) i Licencja na wychowanie (2011), a także serialach: Klasa na obcasach (1998), Lokatorzy (2002)[14], Rodzinka (2003) Faceci do wzięcia (2007), 39 i pół (2008), Daleko od noszy (2008) i Na dobre i na złe (2008)[14]. W 2009 występował w roli Kacpra Sablickiego, byłego boksera i narzeczonego Anny Bilewskiej (Agnieszka Włodarczyk) w serialu Polsatu Pierwsza miłość. W 2012 pojawił się gościnnie w filmie Bokser, który był inspirowany biografią Salety; w rolę boksera wcielił się Szymon Bobrowski.
Od stycznia do listopada 2007 był redaktorem naczelnym polskiego wydania czasopisma „Gentleman’s Magazine”.
Był bohaterem reportażu dokumentalnego Polsat Sport Przemysław Saleta – Historia kariery (2013), uczestnikiem programów rozrywkowych: Gwiazdy tańczą na lodzie (2007), Fort Boyard (2008), Taniec z gwiazdami (2010)[15], Kocham cię, Polsko! (2012), Celebrity Splash! (2015) i Azja Express (2016)[16], jurorem w programie Gwiezdny cyrk (2008) oraz prowadzącym programy: Gadżety Salety (2008)[17] i Wojownicy (2009). Był także gościem programów: Szymon Majewski Show (2007), Kuba Wojewódzki (2008), Anna Dymna – Spotkajmy się (2008)[18], Pasje gwiazd (2009), Misiek Koterski Show (2009), Aleja gwiazd (2011), Dzień z mistrzem (2011), As wywiadu (2012) i Kulisy sportu (2013).
W 2019 włączył się w akcję społeczną Fundacja Faktu i serwisu internetowego Plejada.pl „Zdrowie jest męskie”, biorąc udział w sesji zdjęciowej do kalendarza na rok 2020[19]. W 2021 wystąpił w charytatywnej gali bokserskiej Collins Charity Fight Night[20].
Życie prywatne
edytujBył dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żoną, modelką Ewą Pacułą, ma córkę Nicole[21]. Z drugą żoną, Ewą Byzdrą, ma córkę Nadię[21]. W kwietniu 2008 oświadczył się Ewie Wiertel, jednak w styczniu 2009 zerwali zaręczyny[22]. W latach 2018–2021 był związany z fotomodelką Karoliną Woźniak[23][24]. Miał brata Aleksandra, który zmarł tragicznie w czerwcu 2022, w wieku 53 lat[25].
5 grudnia 2007 w warszawskim szpitalu przy ul. Lindleya przeszedł operację usunięcia nerki. Nerka została przeszczepiona jego córce Nicole, która od kilku lat poddawana była dializom. 11 grudnia 2007 wskutek powikłań po zabiegu wystąpiła u niego niewydolność oddechowa i krwotok wewnętrzny. Konieczna była operacja. Jednym z podejrzeń była zatorowość płucna. Prawdopodobną przyczyną problemów była uogólniona reakcja organizmu na powstały stan zapalny (sepsa)[26]. 13 grudnia 2007 został wybudzony ze śpiączki farmakologicznej[27][28][29]. 17 grudnia 2007 stan Salety poprawił się na tyle, że pozwolono mu samodzielnie wstać z łóżka. 18 grudnia 2007 wieczorem opuścił szpital i święta spędził w domu[30].
Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015[31]. W 2016 opublikował list, w którym stwierdził, że „za rządów PiS atmosfera zrobiła się duszna”, dlatego wyjechał z kraju[32].
Biegle posługuje się językiem angielskim, ponadto komunikuje się w językach rosyjskim i niemieckim[14].
Osiągnięcia
edytujLista walk w boksie
edytuj| Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przegrana | 44-8 |  Tomasz Adamek
|
RTD | 5 | 26.09.2015 | Łódź | |
| Wygrana | 44-7 | Andrzej Gołota
|
TKO | 6 | 23.02.2013 | Gdańsk | |
| Wygrana | 43-7 |  Ed Perry
|
UD | 6 | 17.02.2006 | Reading | |
| Przegrana | 42-7 | Oliver McCall
|
TKO | 4 | 13.08.2005 | Chicago | |
| Wygrana | 42-6 |  Raman Sukhaterin
|
UD | 6 | 29.04.2005 | Świebodzice | |
| Przegrana | 41-6 |  Luan Krasniqi
|
TKO | 1 | 26.04.2003 | Schwerin | |
| Przegrana | 41-5 |  Sinan Şamil Sam
|
TKO | 7 | 12.10.2002 | Schwerin | Stracił tytuł mistrza Europy w wadze ciężkiej. |
| Wygrana | 41-4 | Luan Krasniqi
|
TKO | 9 | 20.07.2002 | Dortmund | Zdobył tytuł mistrza Europy w wadze ciężkiej. |
| Wygrana | 40-4 | Mihail Bekish
|
UD | 6 | 23.02.2002 | Włocławek | |
| Wygrana | 39-4 |  Oleksandr Myleiko
|
UD | 6 | 24.11.2001 | Łódź | |
| Wygrana | 38-4 |  Ratko Draskovic
|
UD | 10 | 26.05.2001 | Warszawa | Zdobył tytuł Polski w wadze ciężkiej. |
| Wygrana | 37-4 | Yuriy Yelistratov
|
UD | 6 | 26.06.1999 | Jaworzno | |
| Wygrana | 36-4 |  Jozef Balogh
|
TKO | 1 | 24.02.2001 | Nowy Sącz | |
| Wygrana | 35-4 |  Biko Botowamungu
|
UD | 8 | 03.02.2001 | Warszawa | |
| Przegrana | 34-4 |  Fred Westgeest
|
TKO | 6 | 18.09.1999 | Gdańsk | Stracił interkontynentalny tytuł IBO w wadze ciężkiej. |
| Wygrana | 34-3 |  Rodolfo Marin
|
KO | 2 | 26.06.1999 | Wrocław | |
| Wygrana | 33-3 |  Asmir Vojnovic
|
TKO | 10 | 17.04.1999 | Warszawa | Zdobył interkontynentalny tytuł IBO w wadze ciężkiej. |
| Wygrana | 32-3 |  Antoine Palatis
|
TKO | 6 | 12.12.1998 | Frankfurt nad Menem | |
| Wygrana | 31-3 | Gilberto Williamson
|
PTS | 8 | 19.09.1998 | Oberhausen | |
| Wygrana | 30-3 | Lorenzo Boyd
|
TKO | 4 | 16.05.1998 | Poznań | |
| Wygrana | 29-3 |  Ferenc Deák
|
TKO | 1 | 20.03.1998 | Frankfurt nad Menem | |
| Wygrana | 28-3 | Wesley Martin
|
PTS | 8 | 06.12.1997 | Offenbach am Main | |
| Wygrana | 27-3 | Mike Robinson
|
PTS | 8 | 13.06.1997 | Oberhausen | |
| Wygrana | 26-3 | Yuriy Yelistratov
|
PTS | 8 | 10.05.1997 | Frankfurt nad Menem | |
| Przegrana | 25-3 | Željko Mavrović
|
KO | 1 | 09.12.1995 | Stuttgart | O tytuł mistrza Europy w wadze ciężkiej. |
| Wygrana | 25-2 | Bradley Rone
|
PTS | 8 | 26.08.1995 | Chicago | |
| Wygrana | 24-2 | Lajos Eros
|
PTS | 8 | 27.05.1995 | Kilonia | |
| Wygrana | 23-2 | Willie Jake
|
PTS | 8 | 28.02.1995 | Indianapolis | |
| Wygrana | 22-2 | George O’Mara
|
TKO | 2 | 10.12.1994 | Los Angeles | |
| Wygrana | 21-2 | Brian LaSpada
|
PTS | 8 | 05.11.1994 | Stateline | |
| Przegrana | 20-2 | John McClain
|
TKO | 1 | 27.08.1994 | Bushkill | |
| Wygrana | 20-1 |  Terry Dixon
|
PTS | 8 | 03.08.1994 | Bristol | |
| Wygrana | 19-1 | Carl Williams
|
PTS | 10 | 28.04.1994 | Tulsa | |
| Wygrana | 18-1 | Dennis Andries
|
UD | 12 | 23.03.1994 | Cardiff | Zdobył tytuł WBC International w wadze cruiser. |
| Wygrana | 17-1 | Lopez McGee
|
TKO | 4 | 03.03.1994 | Hammond | |
| Wygrana | 16-1 | James Wilder
|
KO | 8 | 29.01.1994 | Bismarck | |
| Wygrana | 15-1 | Grady Smith
|
UD | 12 | 03.12.1993 | Orlando | Obronił tytuł mistrza stanu Floryda w wadze cruisher. |
| Wygrana | 14-1 | Guy Sonnenberg
|
TKO | 6 | 22.10.1993 | Orlando | Obronił tytuł mistrza stanu Floryda w wadze cruisher. |
| Wygrana | 13-1 | Eddie Curry
|
KO | 4 | 24.09.1993 | Gulf Shores | |
| Wygrana | 12-1 | Jimmy Bills
|
PTS | 8 | 04.09.1993 | Las Vegas | |
| Wygrana | 11-1 | Tim Richards
|
KO | 4 | 11.08.1993 | South Bend | |
| Wygrana | 10-1 | Dale Jackson
|
TKO | 4 | 24.07.1993 | Atlantic City | |
| Wygrana | 9-1 | David McCluskey
|
TKO | 5 | 30.04.1993 | Orange Beach | |
| Wygrana | 8-1 |  Cordwell Hylton
|
TKO | 4 | 22.10.1992 | Londyn | |
| Wygrana | 7-1 | Ernest Simmons
|
UD | 12 | 23.06.1992 | Tallahassee | Zdobył zwakowany tytuł stanu Floryda w wadze cruisher. |
| Wygrana | 6-1 | Jose Pedro Riveron
|
KO | 2 | 13.06.1992 | Miami | |
| Wygrana | 5-1 | Fred Adams
|
SD | 6 | 10.04.1992 | St. Petersburg | |
| Wygrana | 4-1 | Isaiah Slaughter
|
KO | 4 | 27.03.1992 | Tampa | |
| Przegrana | 3-1 | Tim Martin
|
KO | 5 | 20.02.1992 | Rosemont | |
| Wygrana | 3-0 | Anthony Abrams
|
TKO | 5 | 25.01.1992 | Tampa | |
| Wygrana | 2-0 | Ian Bulloch
|
TKO | 8 | 13.10.1991 | Warszawa | |
| Wygrana | 1-0 | Steve Paolilli
|
KO | 1 | 29.07.1991 | Pensacola | Debiut w zawodowym boksie |
| Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przegrana | 0-1 | Albert Sosnowski
|
Decyzja | 3 | 3:00 | Collins Charity Fight Night | 02.06.2021 | Warszawa
|
Lista walk w MMA
edytuj| Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wygrana | 1-1 | Marcin Najman (0-1)
|
Poddanie (duszenie przedramieniem) | 1 | 3:14 | KSW 14: Dzień Sądu | 18.09.2010 | Łódź
|
| Przegrana | 0-1 | Martin Malchasjan (27-9-1)
|
Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 2:43 | KSW 7 | 02.06.2007 | Warszawa
|
Lista walk w kick-boxingu
edytuj| Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wygrana | 2-0 | Marcin Najman (0-0)
|
TKO (kontuzja nogi) | 1 | 0:58 | MMA Attack 1 | 05.11.2011 | Warszawa
|
| Wygrana | 1-0 | Marcin Różalski (4-2)
|
Decyzja (jednogłośna) | 12 | 5:00 | 25. GBZ – Boxing Europe & Glormax | 27.02.2005 | Wrocławek
|
Filmografia
edytuj- 1997: Młode wilki 1.2 jako „Komandos”
- 1997: Sztos – obsada aktorska jako „Gruchy”, gracz w kasynie
- 1998: Klasa na obcasach jako Costello
- 2000: Zakochani jako Lipski, mąż Rudzi
- 2002: Lokatorzy jako Emil, chłopak Zuzi
- 2002: Cudzoziemiec (The Foreigner) jako strażnik w rezydencji Van Akenów
- 2003: Rodzinka jako pan Przemek, pacjent Leszczyńskiego (odc.7)
- 2004–2009: Pierwsza miłość jako Kacper „Rzeźnik” Sablicki, były bokser wagi ciężkiej, przyjaciel, a potem narzeczony i niedoszły mąż Anny Bilewskiej
- 2005: Skazany na bluesa jako ochroniarz Grubera
- 2007: Faceci do wzięcia – obsada aktorska (odc. 51)
- 2008: 39 i pół jako on sam (odc. 12)
- 2008: Daleko od noszy jako Artur, ochroniarz doktora Kidlera (odc. 156 „Kidler pod ochroną”)
- 2008: Na dobre i na złe jako gwiazdor (odc. 327)
- 2009: 39 i pół – obsada aktorska (odc 15 w roli samego siebie)
- 2010: Skrzydlate świnie jako ochroniarz
- 2011: Licencja na wychowanie jako trener boksu
- 2011: Bokser – obsada aktorska (gościnnie)
- od 2020: Gliniarze – Artur Król, informator działający pod przykrywką gangstera
- od 2023: Na sygnale jako Serdel
Przypisy
edytuj- ↑ a b BoxRec: Przemyslaw Saleta [online], BoxRec [dostęp 1991-07-29] (ang.).
- ↑ Przemysław Saleta: Bokser bez ciosu i szczęki, za to z otwartą głową | Polska Times [online], polskatimes.pl [dostęp 2020-04-13] (pol.).
- ↑ To jasnowidz wywróżył Salecie takie życie. wiadomosci.dziennik.pl, 12 grudnia 2007. [dostęp 2021-03-24]. (pol.).
- ↑ Arkadiusz Bartosiak, Łukasz Klinke: Przemysław Saleta. wywiadowcy.pl, lipiec 2008. [dostęp 2021-03-24]. (pol.).
- ↑ Esgiehowa podróż w czasie. facebook.com, 18 stycznia 2013. [dostęp 2021-03-24]. (pol.).
- ↑ a b c Hubert Kęska: Saleta: Życie ryzykiem pisane. sporteuro.pl, 6 sierpnia 2015. [dostęp 2021-03-24]. (pol.).
- ↑ Robert Małolepszy: Przemysław Saleta: Bokser bez ciosu i szczęki, za to z otwartą głową. polskatimes.pl, 25 lutego 2013. [dostęp 2021-03-24]. (pol.).
- ↑ Przemysław Franczak, Łukasz Madej: Przemysław Saleta: "Walka z Adamkiem? To możliwe". nowiny24.pl, 4 listopada 2014. [dostęp 2021-03-24]. (pol.).
- ↑ Saleta po walce z Najmanem: „Osiągnąłem swój cel”. ringpolska.pl, 19 września 2010. [dostęp 2011-07-31].
- ↑ a b Najman vs Saleta. Kontuzja Najmana, SALETA WYGRAŁ. Zapis relacji NA ŻYWO i ZDJĘCIA z gali MMA Attack [online], sport.se.pl [dostęp 2023-10-24].
- ↑ Polsat Boxing Night: Gołota vs. Saleta. bokser.org. [dostęp 2012-12-29]. (pol.).
- ↑ ŁR PAP, Tomasz Adamek pokonał Przemysława Saletę. I zamierza dalej boksować [online], Newsweek, 27 września 2015 [dostęp 2023-10-24] (pol.).
- ↑ Przemysław Saleta i Paweł Kołodziej wzmacniają Polsat Sport [online], Media2.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
- ↑ a b c d Przemysław Saleta. gudejko.pl.
- ↑ Rusza jedenasta edycja „Tańca z gwiazdami”. [w:] Wirtualne Media [on-line]. wirtualnemedia.pl, 2010-03-05. [dostęp 2015-02-16]. (pol.).
- ↑ Sergiusz Królak: „Azja Express”: zobacz, kto się pojawi w nowym programie TVN. [w:] Plejada.pl [on-line]. plejada.pl, 2016-06-16. [dostęp 2016-09-22]. (pol.).
- ↑ Polsatplay.pl – oficjalna strona internetowa Telewizji POLSAT Play [online], polsatplay.pl [dostęp 2018-09-05] (pol.).
- ↑ Fundacja Anny Dymnej „Mimo Wszystko”.
- ↑ Luiza Nowak: „Zdrowie jest męskie”: akcja charytatywna Fundacji Faktu i serwisu Plejada. Kogo zobaczymy w charytatywnym kalendarzu?. [w:] Plejada.pl [on-line]. plejada.pl, 2019-11-04. [dostęp 2019-11-15]. (pol.).
- ↑ Bracia Collins, Kazimierz Marcinkiewicz i Albert Sosnowski na wspólnym ringu w szczytnym celu [online], TVN24, 2 czerwca 2021 [dostęp 2023-07-03] (pol.).
- ↑ a b Gwiazdy i celebryci [online], kobieta.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
- ↑ PRZEMYSŁAW SALETA I EWA WIERTEL Koniec miłości [online], gala.pl [dostęp 2019-11-13] (pol.).
- ↑ Ukochana Przemysława Salety zdecydowała się na zabieg usunięcia implantów [online], Onet Sport, 13 listopada 2019 [dostęp 2019-11-13] (pol.).
- ↑ Aleksandra Głowińska, Przemysław Saleta znów jest singlem! [online], plejada.pl, 24 czerwca 2021.
- ↑ Nie żyje brat Przemysława Salety. Finał tragicznej historii. 2022-12-15.
- ↑ Saleta w stanie śpiączki! – eurosport.interia.pl [online], sport.interia.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
- ↑ Przemysław Saleta przytomny, ale pod respiratorem – Onet.pl Sport – 12.12.2007 [online] [dostęp 2017-11-26].
- ↑ Przemysław Saleta odzyskał przytomność – Onet.pl Wiadomości – 12.12.2007 [online] [dostęp 2017-11-26].
- ↑ Lekarze dementują dobre wiadomości o Salecie – WP Wiadomości [online], wiadomosci.wp.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
- ↑ Saleta zbiera siły – Onet.pl Sport – 17.12.2007 [online] [dostęp 2017-11-26].
- ↑ Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała Lista. dziennik.pl, 2015-03-16. [dostęp 2015-03-21].
- ↑ Przemysław Saleta ucieka z Polski przed rządami PiS.
- ↑ Kazimierz Marcinkiewicz pokazał klasę w walce z Rafałem Collinsem na gali Collins Charity Fight Night. Walka wieczoru nie wyłoniła jednak zwycięzcy [online], sport.se.pl [dostęp 2023-10-03].
- ↑ Przemysław Saleta ("Chemek") | Boxer Page [online], Tapology [dostęp 2023-10-24] (ang.).
- ↑ Przemyslaw Saleta vs Marcin Rozalski K1 [low quality]. [dostęp 2021-08-25].
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona internetowa boksera
- Oficjalna strona zakupu programu Nokaut 25
- Lista zawodowych walk bokserskich Przemysława Salety
- Lista walk w mieszanych sztukach walki
- Przemysław Saleta w bazie filmpolski.pl
- Przemysław Saleta w bazie Filmweb
- Przemysław Saleta w bazie IMDb (ang.)