Przewód żółciowy wspólny
Przewód żółciowy wspólny (łac. ductus choledochus) – w anatomii kręgowców droga przepływu żółci z pęcherzyka żółciowego i wątroby do dwunastnicy[1]. Powstaje z przewodu wątrobowego wspólnego, który łącząc się z przewodem pęcherzykowym, staje się przewodem żółciowym wspólnym[2].
U człowieka przewód żółciowy wspólny ma średnicę ok. 5 mm oraz długość ok. 7 cm[2]. W jego przebiegu wyróżnia się części: naddwunastniczą, zadwunastniczą, trzustkową i śródścienną. Część naddwunastnicza biegnie w obrębie więzadła wątrobowo-dwunastniczego na prawo od tętnicy wątrobowej właściwej i do przodu od żyły wrotnej. Część zadwunastnicza biegnie od przodu od żyły głównej dolnej i na prawo od żyły wrotnej, a część trzustkowa pomiędzy głową trzustki a częścią zstępującą dwunastnicy. Część śródścienna uchodzi zwykle wraz z przewodem trzustkowym głównym (Wirsunga) na brodawce większej (brodawce Vatera) na ścianie tylno-przyśrodkowej części zstępującej dwunastnicy[2][3]. U końca zwykle rozszerza się tworząc bańkę wątrobowo-trzustkową, inaczej uchyłek Vatera (łac. ampulla hepatopancreatica, diverticulum Vateri)[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Henryk Szarski, Przewód pokarmowy kręgowca. Wielkie gruczoły zaścienne, [w:] Henryk Szarski (red.), Anatomia porównawcza kręgowców. Część druga, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 552, ISBN 83-01-02274-4.
- ↑ a b c d Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 299.
- ↑ Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 314.
Bibliografia
edytuj- Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, ISBN 978-83-200-4501-7.
