Ramón Fonst

kubański szermierz

Ramón Fonst Segundo (ur. 31 sierpnia 1883 w Hawanie, zm. 10 września 1959 tamże) – kubański szermierz, multimedalista olimpijski. Przewodniczący Kubańskiego Komitetu Olimpijskiego.

Ramón Fonst
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 sierpnia 1883
Hawana

Data i miejsce śmierci

10 września 1959
Hawana

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Drużyna mieszana
Igrzyska olimpijskie
złoto St. Louis 1904 szermierka
(floret drużynowo)
Reprezentacja  Kuba
Igrzyska olimpijskie
złoto Paryż 1900 szermierka
(szpada amatorzy)
złoto St. Louis 1904 szermierka
(floret)
złoto St. Louis 1904 szermierka
(szpada)
srebro Paryż 1900 szermierka
(szpada, amatorzy i zawodowcy)
Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów
złoto Meksyk 1926 floret
złoto Meksyk 1926 szabla
złoto Meksyk 1926 szpada
złoto Hawana 1930 floret
złoto Hawana 1930 szpada
złoto Panama 1938 szpada, drużynowo
srebro Panama 1938 floret, drużynowo

Życiorys

edytuj

Fonst urodził się na Kubie, jednak większość swojej młodości spędził we Francji, gdzie uczył się szermierki.

Dwukrotnie startował na igrzyskach olimpijskich. Po raz pierwszy miało to miejsce na igrzyskach w Paryżu, podczas których miał ukończone 16 lat. W szpadzie amatorów, w której wystartowało 102 zawodników (najwięcej ze wszystkich konkurencji szermierczych na tych zawodach), zdobył złoty medal – został tym samym pierwszym mistrzem olimpijskim, reprezentującym kraj z Ameryki Łacińskiej[a][1]. Wystąpił także w szpadzie amatorów i zawodowców, w której do startu stanęło po czterech najlepszych zawodników z każdej kategorii (łącznie ośmiu). Fonst wywalczył wicemistrzostwo olimpijskie, przegrywając jedynie z zawodowcem Albertem Ayatem. Pozostałe sześć pojedynków wygrał[2].

Cztery lata później wystąpił w trzech konkurencjach, zdobywając w każdej z nich złoty medal. We florecie wygrał wszystkie siedem spotkań[3]. Nie są znane dokładne rezultaty w szpadzie, lecz wiadomo, iż Fonst okazał się najlepszy wśród pięciu startujących zawodników[4]. Wraz z rodakiem Manuelem Díazem i Amerykaninem Albertsonem Van Zo Postem zwyciężył w zawodach drużynowych we florecie, pokonując drużynę amerykańską[5]. Na igrzyskach pojawił się także 20 lat później. Mając już ponad 40 lat, uczestniczył w Paryżu w szpadzie indywidualnie i drużynowo, jednak nie stanął tym razem na podium (indywidualnie dotarł do półfinału). Był też chorążym reprezentacji podczas ceremonii otwarcia igrzysk.

Po igrzyskach w Paryżu nie zakończył kariery. Nadal brał udział m.in. w igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów. W Meksyku w 1926 roku wygrał indywidualnie wszystkie konkurencje szermiercze, zdobył bowiem złote medale we florecie, szabli i szpadzie. W 1930 roku w Hawanie zwyciężył we florecie i szpadzie. Na drodze ku trzeciemu złotemu medalowi stanęła mu kontuzja kostki lub stopy, którą odniósł podczas zawodów w szabli (miał wtedy stoczone pięć pojedynków – wszystkie wygrane)[6]. W wieku niemal 55 lat zdobył medale na igrzyskach w Panamie (1938). W szpadzie został drużynowym złotym medalistą, zaś we florecie drużynowym wicemistrzem[7].

W latach 1941–1946 był przewodniczącym Kubańskiego Komitetu Olimpijskiego. Aż do śmierci pracował jako doradca w Departamencie Wychowania Fizycznego i Sportu przy kubańskim ministerstwie edukacji. Zmarł w 1959 roku w Hawanie, w wyniku powikłań związanych z cukrzycą[6].

  1. Na igrzyskach w Paryżu medale zdobyli też Constantin Henriquez i Francis Henriquez de Zubiría, mający odpowiednio korzenie kubańskie i kolumbijskie. Ich konkurencje rozgrywane były po zawodach szermierczych.

Przypisy

edytuj
  1. Épée, Individual, Men. olympedia.org. [dostęp 2020-06-08]. (ang.).
  2. Épée, Masters and Amateurs, Individual, Men. olympedia.org. [dostęp 2020-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-09)]. (ang.).
  3. Foil, Individual, Men. olympedia.org. [dostęp 2020-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-07)]. (ang.).
  4. Épée, Individual, Men. olympedia.org. [dostęp 2020-06-08]. (ang.).
  5. Foil, Team, Men. olympedia.org. [dostęp 2020-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-07)]. (ang.).
  6. a b Ramón Fonst, never ranked second. cubaheadlines.com, 2007-09-27. [dostęp 2020-06-08]. (ang.).
  7. Juegos Deportivos Centroamericanos y del Caribe. mayaguez2010.com. s. 29, 255-261. [dostęp 2020-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-27)]. (hiszp. • ang.).

Bibliografia

edytuj
  NODES
INTERN 1