Raphael Saadiq (prawdziwe imię i nazwisko Charles Ray Wiggins urodzony 14 maja 1966 w Oakland, Kalifornia) – amerykański piosenkarz, muzyk, pisarz tekstów, basista, gitarzysta i producent muzyczny. Wykonawca muzyki R&B, soul w jej rdzennym wydaniu, jest jej reprezentantem od wczesnych początków swej kariery. Karierę muzyczną Saadiq zaczynał jako członek grupy muzycznej Tony! Toni! Toné! Współpracował z takimi artystami jak Larry Graham, Babyface, Mary J. Blige, Whitney Houston, Stevie Wonder, Lionel Richie, Earth, Wind & Fire, i The Bee Gees[1][2].

Raphael Saadiq
Ilustracja
Imię i nazwisko

Charles Ray Wiggins

Data i miejsce urodzenia

14 maja 1966
Oakland, Kalifornia, Ameryka

Gatunki

R&B, Soul

Zawód

Piosenkarz, Producent

Aktywność

od 1983

Wydawnictwo

Pookie Entertainment, Columbia, Sony

Strona internetowa

Wczesne lata

edytuj

Saadiq rozpoczął swą drogę do kariery muzycznej od nauki gry na gitarze basowej już w szóstym roku życia[1], śpiewać zaczął trzy lata później w lokalnej grupie gospel "The Gospel Humminbirds". W 1984 roku na krótko przed swoimi 18 urodzinami artysta usłyszał o przesłuchaniu organizowanym w San Francisco przez Sheila E., która poszukiwała muzyków na trasę koncertową Princa "Prince's Parade Tour." Na potrzeby przesłuchania artysta przybrał imię "Raphael" i otrzymał prace w zespole jako gitarzysta basowy. Trasa koncertowa trwała dwa lata a koncerty odbywały się w największych halach widowiskowych na świecie. Było to pierwsze profesjonalne muzyczne doświadczenie artysty[3].

Początki kariery muzycznej

edytuj

Po powrocie z trasy koncertowej Princa, artysta postanowił skoncentrować się na własnej karierze muzycznej i jako Raphael Wiggins wraz ze swoim bratem Dwayne Wiggins i kuzynem Timothy Christian założył grupę muzyczna Tony! Toni! Toné![4] stając się jej głównym wokalistą. Działalność zespołu przypada na lata 1987-1999 i podczas trwania kariery zespołu w połowie lat dziewięćdziesiątych artysta zmienił swoje nazwisko na Saadiq i po raz pierwszy jako Raphael Saadiq wydał swój solowy singiel zatytułowany "Ask of You" pochodzący ze ścieżki dźwiękowej do filmu " Higher Learning", który odniósł znaczący sukces na liście przebojów Billboard Hot 100. W tym czasie artysta pracował także jako wokalista i producent z Otis & Shug i EPMD. W 1999 roku po rozpadzie grupy Tony! Toni! Toné! artysta wraz z Dawn Robinson (En Vogue) i Ali Shaheed Muhammad (A Tribe Called Quest), założył zespół Lucy Pearl który wydaje tylko jeden (imienny) album.

Do roku 2002 artysta z powodzeniem pracował jako producent muzyczny z takimi artystami jak D'Angelo, Q-tip, The Roots, Erykah Badu, Jill Scott, Angie Stone, Macy Gray, Joss Stone, John Legend, Snoop Dogg, Kelis, Ludacris, T-Boz, TLC, Ghostface Killah, Luniz, Ginuwine czy Jay-Z. Wraz z D'angelo był gościnnym członkiem grupy producenckiej The Ummah, która produkowała albumy takich artystów jak A Tribe Called Quest, Slum Village i Q-tip.[5] Po dziś dzień Saadiq pozostaje aktywny jako producent muzyczny dbając o rozwój kariery także początkujących muzyków. Jest odpowiedzialny za dotychczasowy sukces amerykańskiej grupy Tha Boogie[6] reprezentujących muzykę z pogranicza Hip-Hop i R&B.

Kariera solowa

edytuj

W roku 2002 po rozpadzie swojej drugiej grupy muzycznej Lucy Pearl, posiadający spore uznanie i doświadczenie jako producent muzyczny, Saadiq wydał swój pierwszy solowy album zatytułowany "Instant Vintage", który został ciepło przyjęty przez krytykę porównującą go do takich artystów jak Stevie Wonder, Marvin Gaye i Curtis Mayfield album zajął miejsce 6 na liście U.S. Billboard Top R&B/Hip-Hop Albums a w nagraniu albumu udział biorą D'Angelo, Calvin Richardson, Angie Stone i T-Boz.

Na trzecim albumie artysty wydanym w roku 2004 zatytułowanym "Ray, Ray" gościnnie pojawiają się Joi, Allie Baba, Teedra Moses i Babyface a utwór "Rifle Love" powstał we współpracy pierwotnych grup artysty Tony! Toni! Toné! i Lucy Pearl było to jak do tej pory ostatnie oficjalnie wydane nagranie obu grup. W 2008 roku artysta wydał kolejny album zatytułowany "The Way I See It", w nagraniu którego udział wzięli The Infamous Young Spodie, The Rebirth Brass Band, Rocio Mendoza, CJ Hilton, Jay-Z, Joss Stone i Stevie Wonder. Dotychczasowy solowy dorobek artysty zamknął album z roku 2011 "Stone Rollin'" na którym gościnnie zaśpiewał Yukimi. Album zainspirowany muzyką takich artystów jak Ray Charles i Johnny Cash był jak na razie największym sukcesem artysty na światowych listach przebojów[4][7].

Dyskografia

edytuj
  • Instant Vintage (2002)
  • All Hits at the House of Blues (2003)
  • Ray Ray (2004)
  • The Way I See It (2008)
  • Stone Rollin' (2011)[4]
  • Jimmy Lee (2019)[8]

Nagrody

edytuj
  • BET Awards
    • 2009, BET Centric Award (nominacja)
  • Grammy Awards
    • 2011, Best Traditional R&B Performance "Good Man" (nominacja)
    • 2009, Best R&B Performance by a Duo or Group "Never Give You Up" (nominacja)
    • 2009, Best R&B Album The Way I See It (nominacja)
    • 2009, Best Traditional R&B Vocal Performance "Love That Girl" (nominacja)
    • 2007, Best Traditional R&B Vocal Performance "I Found My Everything" (nominacja)
    • 2005, Best R&B Performance by a Duo or Group "Show Me the Way" (nominacja)
    • 2003, Best Urban/Alternative Performance "Be Here" (nominacja)
    • 2003, Best R&B Song "Love of My Life (Ode to Hip-Hop)" (wygrana)
    • 2003, Best R&B Song "Be Here" (nominacja)
    • 2003, Best R&B Album Instant Vintage (nominacja)
    • 2003, Best Song Written for a Motion Picture of Television Special "Love of My Life (Ode to Hip-Hop)" (nominacja)
    • 1995, Best R&B Song "Anniversary" (nominacja)
  • Soul Train Awards
    • 2011, Centric Award (wygrana)
    • 2009, Best Male R&B/Soul Artist (nominacja)

Przypisy

edytuj
  NODES
Intern 1
iOS 2
mac 1
OOP 1
os 21