Reprezentacja Ukrainy w piłce nożnej mężczyzn
Reprezentacja Ukrainy w piłce nożnej mężczyzn (ukr. Чоловіча збірна України з футболу) – narodowy zespół piłkarzy nożnych Ukrainy. Za funkcjonowanie reprezentacji odpowiedzialny jest Ukraiński Związek Piłki Nożnej.
Znak reprezentacji | |
Przydomek |
Жовто-блакитнi (Żółto-błękitni), Жовто-сині (Żółto-niebiescy) |
---|---|
Związek | |
Sponsor techniczny | |
Trener | |
Asystent trenera | |
Skrót FIFA |
UKR |
Ranking FIFA |
24. (1553.35 pkt.)[a] |
Miejsce w rankingu Elo |
23. (1831 pkt.) na 18 lipca 2023 |
Zawodnicy | |
Najwięcej występów |
Anatolij Tymoszczuk (144) |
Najwięcej bramek |
Andrij Szewczenko (48) |
Mecze | |
Pierwszy mecz Ukraina 1:3 Węgry (Użhorod, Ukraina; 29 kwietnia 1992) | |
Najwyższe zwycięstwo Ukraina 9:0 San Marino (Lwów, Ukraina; 6 września 2013) | |
Najwyższa porażka Francja 7:1 Ukraina (Saint-Denis, Francja; 6 października 2020) | |
|
Dzieje reprezentacji
edytujReprezentacja Ukrainy rozpoczęła występy międzynarodowe 29 kwietnia 1992 roku, od porażki 1:3 z Węgrami.
Wcześniej ukraińscy piłkarze grali w barwach reprezentacji Związku Radzieckiego. I to oni – zawodnicy Dynama Kijów, najbardziej utytułowanego klubu ZSRR – stanowili o jej sile w latach 80. Na początku lat 90. niektórzy Ukraińcy (np. Ilja Cymbalar, Wiktor Onopko, Oleg Salenko, Andriej Kanczelskis, Jurij Nikiforow czy Siergiej Juran) wybrali grę w barwach reprezentacji Rosji, która została ogłoszona oficjalnym następcą reprezentacji ZSRR, a Ukraina nie uczestniczyła w największych międzynarodowych rozgrywkach do 1994 r.
Trzykrotnie „Zbirna”, mając w składzie najlepszego według France Football piłkarza świata Andrija Szewczenkę, przegrywała w barażach do międzynarodowych turniejów – z Chorwacją do Mundialu 1998, ze Słowenią do Euro 2000 i z Niemcami do Mundialu 2002. W eliminacjach do Euro 2004 nie przeszła kwalifikacji do finału, zajmując dopiero trzecie miejsce w grupie 6 po przyszłym mistrzu Europy 2004 Grecji i Hiszpanii.
Futbol na Ukrainie cieszy się olbrzymim zainteresowaniem. Wpływ mają na to, oprócz ostatnich sukcesów drużyny narodowej, także regularne występy w Lidze Mistrzów Dynama Kijów i Szachtara Donieck, rozwój infrastruktury sportowej oraz podniesienie poziomu rozgrywek ligowych. W ukraińskich klubach pracuje coraz więcej znanych trenerów z zagranicy.
W 2005 roku reprezentacja prowadzona przez Ołeha Błochina zajęła pierwsze miejsce w grupie eliminacyjnej do Mundialu 2006 i po raz pierwszy w historii awansowała do finałów mistrzostw świata. Na turnieju po ograniu Arabii Saudyjskiej i Tunezji, awansowała do drugiej rundy, gdzie po rzutach karnych wygrała ze Szwajcarią. W ćwierćfinale nie dała rady przyszłym mistrzom świata Włochom.
Wtedy niemal wszyscy reprezentanci byli zawodnikami klubów z rodzimej ligi, najczęściej Dynama Kijów. Od kilku lat pewną pozycję w bramce miał doświadczony Ołeksandr Szowkowski (Dynamo Kijów). Przed nim grali zazwyczaj Andrij Nesmaczny (Dynamo Kijów), Andrij Rusoł (Dnipro Dniepropetrowsk), Anatolij Tymoszczuk (Bayern Monachium) i Wołodymyr Jezerski (Szachtar Donieck). Liderem drugiej linii był 35-letni rozgrywający Andrij Husin. W ataku obok największej gwiazdy i kapitana reprezentacji Andrija Szewczenki (Dynamo Kijów) występowali Andrij Woronin (FC Liverpool), Ołeksij Bielik (Szachtar Donieck) lub powracający do kadry po dwuletniej nieobecności Serhij Rebrow (Rubin Kazań).
W kolejnych eliminacjach do Euro 2008 ponownie nie zakwalifikowała się do turnieju finałowego, zajmując trzecie miejsce w grupie 2 po reprezentacji Włoch i Francji.
W eliminacjach do Mundialu 2010 zajęła drugie miejsce w grupie 6, ale przegrała w barażach do finałowego turnieju z Grecją (0:0 i 0:1).
W finałach Euro 2012 miała zapewniony start jako współgospodarz (razem z Polską). Znalazła się w grupie D razem z Anglią, Francją i Szwecją. Po jednym zwycięstwie (ze Szwecją 2:1), i dwóch porażkach (z Francją 0:2 i Anglią 0:1) z trzema punktami na koncie zakończyli swój udział w turnieju na fazie grupowej zajmując trzecie miejsce.
W eliminacjach do Mistrzostw Świata 2014 w Brazylii Ukraińcy zajęli drugie miejsce tuż za reprezentacją Anglii z 21 punktami w dziesięciu meczach po sześciu zwycięstwach, trzech remisach i jednej porażce. Oznaczało to ponowny udział w barażach, w których to rywalem ekipy ukraińskiej była Francja. Po zwycięstwie 2:0 w pierwszym meczu rozegranym w Kijowie, w meczu rewanżowym na Saint-Denis padł wynik 3:0 dla Francuzów, w wyniku czego Ukraińcom nie udało się awansować do turnieju głównego.
Udało im się za to awansować do Mistrzostw Europy 2016. W swojej grupie eliminacyjnej grali z Hiszpanią, Słowacją, Białorusią, Luksemburgiem i Macedonią. Zajęli w niej ostatecznie trzecie miejsce z dorobkiem 19 punktów w 10 meczach po sześciu zwycięstwach, jednym remisie i trzech porażkach. Zagrali więc kolejny raz w barażach tym razem z reprezentacją Słowenii. Po zwycięstwie 2:0 w pierwszym meczu we Lwowie, w rewanżowym spotkaniu rozegranym w Mariborze padł wynik 1:1 i ukraińscy piłkarze mogli świętować awans na Euro.
Na turnieju we Francji reprezentacja Ukrainy trafiła do grupy C razem z Polską, Niemcami i Irlandią Północną. Po trzech porażkach odpowiednio z: Niemcami i Irlandią Północną (po 0:2), oraz z Polską (0:1) z zerowym dorobkiem punktowym zajęli ostatnie miejsce i zakończyli udział w turnieju na fazie grupowej. Po tych nieudanych dla Ukraińców mistrzostwach selekcjoner Mychajło Fomenko rozstał się z kadrą[1]. Jego następcą na stanowisku selekcjonera reprezentacji Ukrainy został Andrij Szewczenko.
Eliminacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2020
edytuj
|
|
Lista meczów reprezentacji Ukrainy w piłce nożnej
edytujAkcesja do federacji międzynarodowych
edytujUdział w międzynarodowych turniejach
edytujIgrzyska olimpijskie
edytujUdział w igrzyskach olimpijskich | Kwalifikacje do igrzysk olimpijskich | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rok | Runda | Miejsce | M | W | R | P | B+ | B- | M | W | R | P | B+ | B- | |
1920–1992 | Ukraina była częścią ZSRR | ||||||||||||||
1996 | Nie zakwalifikowała się | 10 | 6 | 2 | 2 | 24 | 12 | ||||||||
2000 | 8 | 6 | 0 | 2 | 17 | 5 | |||||||||
2004 | 8 | 2 | 5 | 1 | 8 | 5 | |||||||||
2008 | 2 | 1 | 0 | 1 | 2 | 4 | |||||||||
2012 | 13 | 5 | 5 | 3 | 17 | 13 | |||||||||
2016 | 10 | 6 | 1 | 3 | 20 | 13 | |||||||||
2020 | 10 | 5 | 2 | 3 | 18 | 12 | |||||||||
2024 | Faza grupowa | 9/16 | 3 | 1 | 0 | 2 | 3 | 5 |
Mistrzostwa świata
edytujUdział w mistrzostwach świata | Kwalifikacje do mistrzostw świata | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rok | Runda | Miejsce | M | W | R | P | B+ | B- | M | W | R | P | B+ | B- | |
1930–1990 | Ukraina była częścią ZSRR | ||||||||||||||
1994 | Nie brała udziału | ||||||||||||||
1998 | Nie zakwalifikowała się | 12 | 6 | 3 | 3 | 11 | 9 | ||||||||
2002 | 12 | 4 | 6 | 2 | 15 | 13 | |||||||||
2006 | Ćwierćfinał | 8/32 | 5 | 2 | 1 | 2 | 5 | 7 | 12 | 7 | 4 | 1 | 18 | 7 | |
2010 | Nie zakwalifikowała się | 12 | 6 | 4 | 2 | 21 | 7 | ||||||||
2014 | 12 | 7 | 3 | 2 | 30 | 7 | |||||||||
2018 | 10 | 5 | 2 | 3 | 13 | 9 | |||||||||
2022 | 10 | 3 | 6 | 1 | 14 | 10 |
Mistrzostwa Europy
edytujUdział w mistrzostwach Europy | Kwalifikacje do mistrzostw Europy | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rok | Runda | Miejsce | M | W | R | P | B+ | B- | M | W | R | P | B+ | B- | |
1960–1992 | Ukraina była częścią ZSRR | ||||||||||||||
1996 | Nie zakwalifikowała się | 10 | 4 | 1 | 5 | 11 | 15 | ||||||||
2000 | 12 | 5 | 6 | 1 | 16 | 7 | |||||||||
2004 | 8 | 2 | 4 | 2 | 11 | 10 | |||||||||
2008 | 12 | 5 | 2 | 5 | 18 | 16 | |||||||||
2012 | Faza grupowa | 12/16 | 3 | 1 | 0 | 2 | 2 | 4 | |||||||
2016 | Faza grupowa | 24/24 | 3 | 0 | 0 | 3 | 0 | 5 | 12 | 7 | 2 | 3 | 17 | 5 | |
2020 | Ćwierćfinał | 8/24 | 5 | 2 | 0 | 3 | 6 | 10 | 8 | 6 | 2 | 0 | 17 | 4 | |
2024 | Faza grupowa | 17/24 | 3 | 1 | 1 | 1 | 2 | 4 | 10 | 6 | 2 | 2 | 15 | 10 |
Rekordziści
edytujStan na 21 września 2022[2]
Najwięcej występów w kadrze
Lp. | Nazwisko | Lata gry w kadrze |
Mecze |
---|---|---|---|
1. | Anatolij Tymoszczuk | 2000–2016 | 144 |
2. | Andrij Szewczenko | 1995–2012 | 111 |
3. | Andrij Jarmołenko* | 2009– | 110 |
4. | Rusłan Rotań | 2003–2018 | 100 |
5. | Ołeh Husiew | 2003–2016 | 98 |
6. | Andrij Piatow* | 2007– | 94 |
7. | Ołeksandr Szowkowski | 1994–2012 | 92 |
8. | Jewhen Konoplanka* | 2010– | 86 |
9. | Serhij Rebrow | 1992–2006 | 75 |
10. | Andrij Woronin | 2002–2012 | 74 |
Stan na 21 września 2022[2]
Najwięcej goli w kadrze
Lp. | Nazwisko | Lata gry w kadrze |
Gole (Mecze) |
---|---|---|---|
1. | Andrij Szewczenko | 1995–2012 | 48 (111) |
2. | Andrij Jarmołenko* | 2009– | 45 (110) |
3. | Jewhen Konoplanka* | 2010– | 17 (86) |
4. | Serhij Rebrow | 1992–2006 | 15 (75) |
5. | Ołeh Husiew | 2003–2016 | 13 (98) |
6. | Serhij Nazarenko | 2003–2012 | 12 (56) |
7. | Jewhen Sełezniow | 2008–2018 | 11 (58) |
8. | Andrij Worobiej | 2000–2008 | 9 (68) |
Andrij Husin | 1993–2006 | 9 (71) | |
10. | Timierłan Husejnow | 1993–1997 | 8 (14) |
Artem Kraweć* | od 2012 | 8 (23) | |
Artem Miłewski | 2006–2012 | 8 (50) | |
Andrij Woronin | 2002–2012 | 8 (74) | |
Rusłan Rotań | 2003–2018 | 8 (100) |
Stan na 10 czerwca 2019 r.[3]
Kapitanowie reprezentacji
# | Nazwisko | Lata gry w kadrze |
Mecze kapitana (Mecze ogółem) |
---|---|---|---|
1 | Andrij Szewczenko | 1995–2012 | 58 (111) |
2 | Anatolij Tymoszczuk | 2000–2016 | 41 (144) |
3 | Ołeh Łużny | 1992–2003 | 39 (52) |
4 | Rusłan Rotań | 2003–2018 | 25 (100) |
5 | Jurij Kalitwincew | 1995–1999 | 13 (22) |
= | Ołeksandr Hołowko | 1995–2004 | 13 (58) |
7 | Ołeksandr Szowkowski | 1993–2012 | 12 (92) |
8 | Andrij Piatow* | od 2006 | 9 (89) |
9 | Ołeksandr Kuczer | 2006–2017 | 8 (57) |
10 | Jewhen Konoplanka* | od 2010 | 5 (73) |
11 | Hennadij Łytowczenko | 1993–1994 | 4 (4) |
= | Jurij Maksymow | 1992–2002 | 4 (27) |
13 | Serhij Diriawka | 1992–1995 | 3 (9) |
= | Andrij Husin | 1993–2006 | 3 (71) |
15 | Andrij Połunin | 1992–1995 | 2 (9) |
= | Andrij Rusoł | 2004–2010 | 2 (49) |
= | Władysław Waszczuk | 1996–2007 | 2 (63) |
18 | Jurij Szełepnycki | 1992 | 1 (1) |
= | Jewhen Drahunow | 1992 | 1 (2) |
= | Ołeksij Mychajłyczenko | 1992–1994 | 1 (2) |
= | Serhij Tretjak | 1992 | 1 (2) |
= | Ihor Petrow | 1994 | 1 (3) |
= | Serhij Kowałeć | 1992–1994 | 1 (10) |
= | Serhij Beżenar | 1992–1997 | 1 (23) |
= | Wjaczesław Szewczuk | 2006–2016 | 1 (56) |
= | Serhij Rebrow | 1992–2007 | 1 (75) |
Stan na 5 września 2020 r.
Bramkarze reprezentacji
# | Nazwisko | Lata gry w kadrze |
Najwięcej goli straconych w kadrze (Mecze ogółem) |
---|---|---|---|
1 | Ołeksandr Szowkowski | 1994–2012 | 76 (92) |
2 | Andrij Piatow* | od 2006 | 71 (94) |
3 | Ołeh Susłow | 1994–1997 | 15 (12) |
4 | Andrij Dykań | 2010–2012 | 11 (8) |
= | Dmytro Tiapuszkin | 1994–1995 | 11 (7) |
6 | Witalij Rewa | 2001–2003 | 10 (9) |
= | Maksym Łewycki | 2000–2002 | 10 (8) |
8 | Wjaczesław Kernozenko | 2000–2008 | 8 (5) |
9 | Ihor Kutepow | 1992–1993 | 6 (4) |
10 | Dmytro Szutkow | 1993–2003 | 4 (5) |
= | Ołeksandr Pomazun | 1992–1993 | 4 (4) |
= | Andrij Kowtun | 1993 | 4 (2) |
Stan na 5 września 2020 r.
Bramkarze reprezentacji
# | Nazwisko | Lata gry w kadrze |
Najwięcej meczów w kadrze (bramki stracone) |
---|---|---|---|
1 | Andrij Piatow* | od 2007 | 94 (71) |
2 | Ołeksandr Szowkowski | 1994–2012 | 92 (80) |
3 | Ołeh Susłow | 1994–1997 | 12 (15) |
4 | Witalij Rewa | 2001–2003 | 9 (10) |
5 | Andrij Dykań | 2010–2012 | 8 (11) |
= | Maksym Łewycki | 2000–2002 | 8 (10) |
7 | Dmytro Tiapuszkin | 1994–1995 | 7 (11) |
8 | Wałerij Worobjow | 1994–1999 | 6 (2) |
9 | Denys Bojko* | od 2014 | 5 (3) |
= | Dmytro Szutkow | 1993–2003 | 5 (4) |
= | Wjaczesław Kernozenko | 2000–2008 | 5 (8) |
- Gwiazdką oznaczono piłkarzy branych pod uwagę przy ustalaniu obecnego składu.
Jubileuszowe bramki w kadrze
Gol | Piłkarz | Data | Mecz |
---|---|---|---|
1 | Iwan Hecko | 29 kwietnia 1992 | Ukraina 1 – 3 Węgry |
100 | Andrij Woronin | 12 października 2002 | Ukraina 2 – 0 Grecja |
200 | Andrij Szewczenko | 14 października 2009 | Andora 0 – 6 Ukraina |
300 | Artem Kraweć | 14 czerwca 2015 | Ukraina 3 – 0 Luksemburg |
Trenerzy reprezentacji Ukrainy
edytujSzkoleniowiec | O | od | do | M | W | R | P | B+ | B- |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wiktor Prokopenko | 1992 | 3 | 0 | 1 | 2 | 2 | 5 | ||
Mykoła Pawłow | 1992 | 1 | 0 | 1 | 0 | 1 | 1 | ||
Łeonid Tkaczenko | |||||||||
Ołeh Bazyłewycz | 1993 | 1994 | 11 | 4 | 3 | 4 | 13 | 14 | |
Mykoła Pawłow | 1992 | 2 | 0 | 0 | 2 | 0 | 3 | ||
Wołodymyr Muntian | |||||||||
Jożef Sabo | 1994 | 2 | 1 | 1 | 0 | 3 | 0 | ||
Anatolij Końkow | 1995 | 7 | 3 | 0 | 4 | 8 | 13 | ||
Jożef Sabo | 1996 | 1999 | 32 | 15 | 11 | 6 | 44 | 26 | |
Walery Łobanowski | 2000 | 2001 | 18 | 6 | 7 | 5 | 20 | 20 | |
Łeonid Buriak | 2002 | 2003 | 19 | 5 | 6 | 8 | 18 | 23 | |
Ołeh Błochin | 2003 | 2007 | 46 | 21 | 14 | 11 | 65 | 40 | |
Ołeksij Mychajłyczenko | 2008 | 2009 | 21 | 12 | 5 | 4 | 31 | 16 | |
Myron Markewicz | 2010 | 4 | 3 | 1 | 0 | 9 | 3 | ||
Jurij Kalitwincew | 2010 | 2011 | 8 | 1 | 5 | 2 | 10 | 13 | |
Ołeh Błochin | 2011 | 2012 | 18 | 7 | 3 | 8 | 27 | 28 | |
Andrij Bal | 2012 | 2 | 0 | 1 | 1 | 0 | 1 | ||
Ołeksandr Zawarow | 2012 | 1 | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 | ||
Mychajło Fomenko | 2012 | 2016 | 37 | 24 | 6 | 7 | 67 | 22 | |
Andrij Szewczenko | 2016 | 2021 | 51 | 25 | 13 | 13 | 71 | 59 |
Stan na 3 lipca 2021
Aktualna kadra
edytuj26 osobowa kadra na Mistrzostwa Europy 2020, które odbywają się w dniach 11 czerwca 2021 – 11 lipca 2021. Występy i gole aktualne na 20 czerwca 2021.
Nr | Imię i
nazwisko |
Data
urodzenia |
Występy | Gole | Klub |
---|---|---|---|---|---|
Bramkarze | |||||
1 | Heorhij Buszczan | 31 maja 1994 | 9 | 0 | Dynamo Kijów |
12 | Andrij Piatow (c) | 28 czerwca 1984 | 97 | 0 | Szachtar Donieck |
23 | Anatolij Trubin | 1 sierpnia 2001 | 2 | 0 | Szachtar Donieck |
Obrońcy | |||||
2 | Eduard Sobol | 20 kwietnia 1995 | 21 | 0 | Club Brugge |
4 | Serhij Krywcow | 15 marca 1991 | 23 | 0 | Szachtar Donieck |
13 | Illa Zabarny | 1 września 2002 | 11 | 0 | Dynamo Kijów |
16 | Witalij Mykołenko | 29 maja 1999 | 18 | 0 | Dynamo Kijów |
21 | Ołeksandr Karawajew | 2 czerwca 1992 | 36 | 1 | Dynamo Kijów |
22 | Mykoła Matwijenko | 2 maja 1996 | 39 | 0 | Szachtar Donieck |
24 | Ołeksandr Tymczyk | 20 stycznia 1997 | 4 | 0 | Dynamo Kijów |
25 | Denys Popow | 17 lutego 1999 | 1 | 0 | Dynamo Kijów |
Pomocnicy | |||||
3 | Heorhij Sudakow | 1 września 2002 | 3 | 0 | Szachtar Donieck |
5 | Serhij Sydorczuk | 2 maja 1991 | 39 | 3 | Dynamo Kijów |
6 | Taras Stepanenko | 8 sierpnia 1989 | 63 | 3 | Szachtar Donieck |
7 | Andrij Jarmołenko | 23 października 1989 | 97 | 42 | West Ham United |
8 | Rusłan Malinowski | 4 maja 1993 | 40 | 6 | Atalanta BC |
10 | Mykoła Szaparenko | 4 października 1998 | 15 | 0 | Dynamo Kijów |
11 | Marlos | 7 czerwca 1988 | 27 | 1 | Szachtar Donieck |
14 | Jewhenij Makarenko | 21 maja 1991 | 12 | 0 | KV Kortrijk |
15 | Wiktor Cyhankow | 15 listopada 1997 | 28 | 6 | Dynamo Kijów |
17 | Ołeksandr Zinczenko | 15 grudnia 1996 | 42 | 6 | Manchester City |
18 | Roman Bezus | 26 września 1990 | 23 | 5 | KAA Gent |
20 | Ołeksandr Zubkow | 3 sierpnia 1996 | 12 | 1 | Ferencvárosi TC |
Napastnicy | |||||
9 | Roman Jaremczuk | 27 listopada 1995 | 27 | 10 | KAA Gent |
19 | Artem Biesiedin | 31 marca 1996 | 17 | 2 | Dynamo Kijów |
26 | Artem Dowbyk | 21 czerwca 1997 | 2 | 0 | Dnipro-1 |
Źródło[4]:
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Po EURO może wrócić do lasu. Fomenko żegna się z kadrą [online] [dostęp 2016-07-02] .
- ↑ a b Профайл збірної України. Гвардійці: у топ-10 – три гравці з команди Андрія Шевченка – Офіційний сайт Української асоціацїї футболу.
- ↑ Шевчук – 25-й у історії збірної України капітан ᐉ UA-Футбол.
- ↑ Ukraina, [w:] baza Transfermarkt (drużyny) [dostęp 2020-11-27] .
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona związku. ffu.org.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-17)]. (ukr.).
- Profil na stronie FIFA. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-19)]. (ang.).
- Profil na National Football Teams (ang.)
- RSSSF – archiwum wyników 1992-. mindspring.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-25)]. (ang.).
- RSSSF – archiwum zawodników z największą liczbą występów i goli (ang.)