Richard O’Kane

Richard Hetherington „Dick” O’Kane (ur. 2 lutego 1911 w Dover w stanie New Hampshire, zm. 16 lutego 1994 w Petalumie) – amerykański kontradmirał (Rear Admiral), podczas II wojny światowej najskuteczniejszy amerykański dowódca okrętu podwodnego, który w okresie dowodzenia USS „Tang” (15 października 1943 – 24 października 1944) w stopniu komandora – zatopił 24 statki japońskie o łącznym tonażu 93.824 BRT. Przed objęciem dowództwa USS „Tang”, służył pod komendą Dudleya „Musha” Mortona, jako pierwszy oficer na najsłynniejszym amerykańskim okręcie podwodnym II wojny światowej – USS „Wahoo”, w rejsach które przyniosły „Wahoo” miano „One-Sub Wolf Pack” („jednookrętowe wilcze stado”). Odznaczony m.in. Medalem Honoru – najwyższym amerykańskim odznaczeniem wojennym. Absolwent United States Naval Academy.

Richard O’Kane

24 zwycięstwa
Rear Admiral
Data i miejsce urodzenia	2 lutego 1911 Dover (New Hampshire)
Data i miejsce śmierci	16 lutego 1994 Petaluma
Przebieg służby
Lata służby	1934–1957
Siły zbrojne	US Navy
Stanowiska	I oficer USS „Wahoo” d-ca USS „Tang”
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa • działania podwodne na Pacyfiku
Odznaczenia

Zmarł 16 lutego 1994, został pochowany na Cmentarzu Narodowym Arlington. Jego imię nosi niszczyciel USS „O’Kane” (DDG-77).

Odznaczenia i wyróżnienia

• Medal Honoru
• Krzyż Marynarki Wojennej – dwukrotnie
• Srebrna Gwiazda – trzykrotnie
• Legia Zasługi z odznaką waleczności
• Purpurowe Serce
• Medal Pochwalny Marynarki Wojennej z odznaką waleczności
• Combat Action Ribbon
• Prisoner of War Medal
• Presidential Unit Citation – trzykrotnie
• American Defense Service Medal – dwukrotnie
• American Campaign Medal
• Asiatic-Pacific Campaign Medal
• Medal Zwycięstwa w II Wojnie Światowej
• National Defense Service Medal