Robin Haase
Robin Haase (ur. 6 kwietnia 1987 w Hadze) – holenderski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Londynu (2012) i Rio de Janeiro (2016).
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
6 kwietnia 1987 |
Wzrost |
191 cm |
Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny |
2005 |
Zakończenie kariery |
aktywny |
Trener |
Raymond Knaap |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
2 |
Najwyżej w rankingu |
33 (30 lipca 2012) |
Australian Open |
3R (2011) |
Roland Garros |
2R (2011–2014, 2017) |
Wimbledon |
3R (2011) |
US Open |
2R (2011, 2015, 2018) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
7 |
Najwyżej w rankingu |
29 (22 maja 2023) |
Australian Open |
F (2013) |
Roland Garros |
3R (2014, 2019, 2021) |
Wimbledon |
QF (2018) |
US Open |
QF (2017) |
Kariera tenisowa
edytujW gronie profesjonalistów od 2005 roku.
Występując jako zawodowiec w grze pojedynczej Haase wygrywał turnieje z serii ATP Challenger Tour. Na początku sierpnia 2011 roku Holender wygrał rozgrywki rangi ATP World Tour w Kitzbühel. W pojedynku finałowym pokonał Alberta Montañésa. Rok później obronił tytuł, zwyciężając w finale z Philippem Kohlschreiberem. Ponadto Haase jest finalistą 3 turniejów ATP Tour.
W grze podwójnej największym osiągnięciem Haase jest awans w styczniu 2013 roku do finału wielkoszlemowego Australian Open po wyeliminowaniu w parze z Igorem Sijslingiem m.in. debla Marcel Granollers–Marc López[1]. Finałowe spotkanie przegrali 3:6, 4:6 z bliźniakami Bobem i Mikiem Bryanami. Holender wygrał łącznie 8 tytułów deblowych i przegrał 12 finałów, wliczając w to finał Australian Open.
Od roku 2006 Haase reprezentuje Holandię w Pucharze Davisa. Do marca 2022 roku rozegrał 67 meczów – w singlu wygrał 32 pojedynki i 10 w grze podwójnej.
W 2012 i 2016 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich[2]. Odpadał w 1 rundzie zawodów singlowych i deblowych. W deblu w obu edycjach startował wspólnie z Jean-Julienem Rojerem.
Najwyżej w rankingu ATP singlistów zajmował 33. miejsce (30 lipca 2012), a rankingu deblistów na 29. pozycji (22 maja 2023).
Finały w turniejach ATP Tour
edytujLegenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (2–3)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 6 sierpnia 2011 | Kitzbühel | Ceglana | Albert Montañés | 6:4, 4:6, 6:1 |
Zwycięzca | 2. | 28 lipca 2012 | Kitzbühel | Ceglana | Philipp Kohlschreiber | 6:7(2), 6:3, 6:2 |
Finalista | 1. | 28 lipca 2013 | Gstaad | Ceglana | Michaił Jużny | 3:6, 4:6 |
Finalista | 2. | 20 października 2013 | Wiedeń | Twarda (hala) | Tommy Haas | 3:6, 6:4, 4:6 |
Finalista | 3. | 24 lipca 2016 | Gstaad | Ceglana | Feliciano López | 4:6, 5:7 |
Gra podwójna (8–12)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 22 lipca 2007 | Amersfoort | Ceglana | Rogier Wassen | Juan Pablo Brzezicki Juan Pablo Guzmán |
2:6, 0:6 |
Finalista | 2. | 9 stycznia 2011 | Ćennaj | Ceglana | David Martin | Mahesh Bhupathi Leander Paes |
2:6, 7:6(3), 7–10 |
Zwycięzca | 1. | 20 stycznia 2011 | Marsylia | Twarda (hala) | Ken Skupski | Julien Benneteau Jo-Wilfried Tsonga |
6:3, 6:7(4), 13–11 |
Finalista | 3. | 12 czerwca 2011 | Halle | Trawiasta | Milos Raonic | Rohan Bopanna Aisam-ul-Haq Qureshi |
6:7(8), 6:3, 9–11 |
Finalista | 4. | 27 stycznia 2013 | Australian Open | Twarda | Igor Sijsling | Bob Bryan Mike Bryan |
3:6, 4:6 |
Finalista | 5. | 18 maja 2014 | Rzym | Ceglana | Feliciano López | Daniel Nestor Nenad Zimonjić |
4:6, 6:7(2) |
Zwycięzca | 2. | 27 lipca 2014 | Gstaad | Ceglana | Andre Begemann | Rameez Junaid Michal Mertiňák |
6:3, 6:4 |
Finalista | 6. | 8 sierpnia 2015 | Kitzbühel | Ceglana | Henri Kontinen | Nicolás Almagro Carlos Berlocq |
7:5, 3:6, 9–11 |
Finalista | 7. | 26 lutego 2017 | Marsylia | Twarda (hala) | Dominic Inglot | Julien Benneteau Nicolas Mahut |
4:6, 7:6(9), 5–10 |
Zwycięzca | 3. | 6 stycznia 2018 | Pune | Twarda | Matwé Middelkoop | Pierre-Hugues Herbert Gilles Simon |
7:6(5), 7:6(5) |
Zwycięzca | 4. | 11 lutego 2018 | Sofia | Twarda (hala) | Matwé Middelkoop | Nikola Mektić Alexander Peya |
5:7, 6:4, 10–4 |
Zwycięzca | 5. | 21 lipca 2018 | Umag | Ceglana | Matwé Middelkoop | Roman Jebavý Jiří Veselý |
6:4, 6:4 |
Finalista | 8. | 5 stycznia 2019 | Doha | Twarda | Matwé Middelkoop | David Goffin Pierre-Hugues Herbert |
7:5, 4:6, 4–10 |
Finalista | 9. | 21 kwietnia 2019 | Monte Carlo | Ceglana | Wesley Koolhof | Nikola Mektić Franko Škugor |
7:6(3), 6:7(3), 9–11 |
Zwycięzca | 6. | 21 lipca 2019 | Umag | Ceglana | Philipp Oswald | Oliver Marach Jürgen Melzer |
7:5, 6:7(2), 14–12 |
Finalista | 10. | 28 lipca 2019 | Hamburg | Ceglana | Wesley Koolhof | Oliver Marach Jürgen Melzer |
2:6, 6:7(3) |
Finalista | 11. | 11 sierpnia 2019 | Montreal | Twarda | Wesley Koolhof | Marcel Granollers Horacio Zeballos |
5:7, 5:7 |
Zwycięzca | 7. | 13 lutego 2022 | Rotterdam | Twarda (hala) | Matwé Middelkoop | Lloyd Harris Tim Pütz |
4:6, 7:6(5), 10–5 |
Finalista | 12. | 24 lipca 2022 | Gstaad | Ceglana | Philipp Oswald | Tomislav Brkić Francisco Cabral |
4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 8. | 12 lutego 2023 | Montpellier | Twarda (hala) | Matwé Middelkoop | Maxime Cressy Albano Olivetti |
7:6(4), 4:6, 10–6 |
Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)
edytujTurniej | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | – | 2R | – | 1R | 3R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | – | 1R | – | – | 0 / 12 | 4–12 |
French Open | – | 1R | – | 1R | 2R | 2R | 2R | 2R | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | – | – | – | – | 0 / 11 | 5–11 |
Wimbledon | – | 1R | – | 2R | 3R | 1R | 1R | 2R | 2R | 2R | 1R | 2R | 2R | NH | – | – | – | 0 / 11 | 8–11 |
US Open | 1R | – | – | – | 2R | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | 2R | 1R | – | – | – | 0 / 10 | 3–10 | |
Wygrane turnieje | 0 / 1 | 0 / 3 | 0 / 0 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 0 | 0 / 1 | 0 / 0 | 0 / 0 | 0 / 42 | N/A |
Bilans spotkań | 0–1 | 1–3 | 0–0 | 1–3 | 6–4 | 1–4 | 1–4 | 2–4 | 2–4 | 1–4 | 1–4 | 2–4 | 2–4 | 0–0 | 0–1 | 0–0 | 0–0 | N/A | 20–44 |
Przypisy
edytuj- ↑ Haase/Sijsling upset Granollers/Lopez to reach Australian Open Doubles final, „Tennis World USA” [dostęp 2018-05-01] (ang.).
- ↑ Robin Haase Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-05-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-13] (ang.).
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-27] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-27] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-27] (ang.).