Roger Milla
Roger Milla (właśc. Albert Roger Mooh Miller[1], ur. 20 maja 1952 w Jaunde) – kameruński piłkarz, który grał na pozycji napastnika. Posiada także obywatelstwo francuskie.
 Roger Milla (w białej koszulce, 1989-90) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Albert Roger Mooh Miller | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
20 maja 1952 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
173 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera
edytujRoger Milla to jedna z pierwszych i najbardziej rozpoznawalnych afrykańskich gwiazd piłkarskich na arenie międzynarodowej, porównywany do gwiazd europejskich czy południowoamerykańskich. Ten międzynarodowy poziom osiągnął dopiero po skończeniu 38 lat, czyli w wieku, którym piłkarze są zwykle już po zakończeniu kariery. Pierwszym klubem Milli był Eclair Douala, do którego trafił w 1965 roku w wieku 13 lat. W 1971 roku został zawodnikiem Léopards Duala, w którym występował do 1974 roku. Dwukrotnie zdobył z nim mistrzostwo Kamerunu (1972, 1973). Następnie został zawodnikiem Tonnerre Jaunde, z którym w sezonie 1974/1975 wygrał Afrykański Puchar Zdobywców Pucharów (finał 1976).
W 1977 roku wyjechał do Francji grać w Valenciennes FC, w którym występował do 1979 roku. Następnym klubem w karierze Milli było AS Monaco, z którym w sezonie 1979/1980 zdobył Puchar Francji. Ten sukces powtórzył Puchar Francji: rok później w barwach Bastii, w której występował do 1984 roku. Następnymi klubami w karierze Milli były: AS Saint-Étienne (1984-1986), Montpellier HSC (1986-1989), JS Saint-Pierroise (1989-1990), kameruński Tonnerre Jaunde (1990-1994) i indonezyjskie kluby: Pelita Jaya (1994-1995) oraz Putra Samarinda, w której Milla w 1996 roku w wieku 44 lat zakończył piłkarską karierę.
Reprezentacja
edytujMilla zaliczył pierwszy występ w reprezentacji Kamerunu w roku 1973 przeciwko Zairowi[2]. Reprezentował swój kraj na mistrzostwach świata w Hiszpanii w 1982. Po raz pierwszy zrezygnował z występów w drużynie narodowej w 1987 roku i przeniósł się na wyspę Reunion, by tam kończyć karierę. Jednakże w 1990 Milla otrzymał telefon od prezydenta Kamerunu, Paula Biyi, który namówił Millę na powrót do reprezentacji. Milla się zgodził, w związku z czym pojechał na swój drugi w karierze mundial – MŚ 1990 we Włoszech. Milla stał się jedną z głównych gwiazd turnieju. We Włoszech zdobył 4 bramki, każde ich zdobycie celebrując charakterystycznym tańcem przy narożniku boiska, zaczynając w ten sposób swoistą modę na celebrowanie strzelonego gola w niepowtarzalny dla każdego piłkarza sposób. Dwie z tych bramek zdobył w dogrywce meczu z Kolumbią, które dały awans Kamerunowi do ćwierćfinału. Kamerun stał się pierwszą afrykańską drużyną, która awansowała w mistrzostwach świata tak daleko (potem powtórzył ten sukces Senegal na MŚ w 2002 oraz Ghana na MŚ w 2010). Milla powrócił jeszcze na mistrzostwa świata w 1994 roku w wieku 42 lat. Na MŚ w USA Kamerun odpadł w fazie grupowej, Milla zdobył jednak honorowego gola w meczu z Rosją, bijąc swój własny rekord jako najstarszy strzelec gola w turnieju mistrzostw świata.
Ponadto Milla z reprezentacją dwukrotnie zdobył Puchar Narodów Afryki (1984, 1988), grał w finale tego turnieju (1986) oraz startował na igrzyskach olimpijskich 1984 w Los Angeles.
Mundial 1990
edytujRoger Milla w wieku 38 lat stał się jedną z głównych gwiazd turnieju. We Włoszech zdobył 4 bramki, każde ich zdobycie celebrując charakterystycznym tańcem przy narożniku boiska, zaczynając w ten sposób swoistą modę na celebrowanie strzelonego gola w niepowtarzalny dla każdego piłkarza sposób. Dwie z tych bramek zdobył w dogrywce meczu z reprezentacją Kolumbii, które dały awans reprezentacji Kamerunu do ćwierćfinału, czym samym jego reprezentacja stała się pierwszą afrykańską drużyną, która awansowała w mistrzostwach świata tak daleko (potem powtórzył ten sukces reprezentacja Senegalu na Mundialu 2002, reprezentacja Ghany na Mundialu 2010 oraz reprezentacja Maroka na Mundialu 2022).
Mundial 1994
edytujW 1994 roku Roger Milla w wieku 42 lat wystąpił na trzecim w swoim karierze mundialu rozgrywanym w Stanach Zjednoczonych, co czyniło go przez 20 lat najstarszym graczem w historii mundialu (rekord pobity na Mundialu 2014 przez kolumbijskiego bramkarza Faryda Mondragóna – 43 lata, 3 dni). Dnia 28 czerwca 1994 roku podczas meczu z reprezentacją Rosji rozgrywanym na Stanford Stadium w Palo Alto strzelił dla swojej drużyny gola, co czyni go najstarszym strzelcem w historii mundialu, jednak jego drużyna przegrała ten mecz 1:6. Po tym turnieju Milla zakończył reprezentacyjną karierę.
Statystyki
edytujSukcesy piłkarskie
edytujLéopard de Douala
edytujTonnerre Yaoundé
edytujAS Monaco
edytujSC Bastia
edytujMontpellier HSC
edytujJS Saint-Pierroise
edytuj- Mistrzostwo Reunionu: 1989
- Puchar Reunionu: 1989
Reprezentacja Kamerunu
edytuj- Puchar Narodów Afryki: 1984, 1988
- Finał Pucharu Narodów Afryki: 1986
- Ćwierćfinał mundialu: 1990
Indywidualne
edytuj- Piłkarz Roku Afryki: 1976, 1990
- Członek FIFA 100: 2004
Po zakończeniu kariery
edytujRoger Milla po zakończeniu kariery zasiadał w sztabie szkoleniowym francuskiego Montpellier HSC, a w latach 2007-2011 trenował kameruński Tonnerre Jaunde, którego w latach 2011-2012 był dyrektorem sportowym. Roger Milla obecnie jest ambasadorem ds. Afryki. W 2004 roku został wybrany przez Pelégo na listę FIFA 100 (100 najlepszych żyjących piłkarzy w historii), a w 2007 roku najlepszym afrykańskim piłkarzem 50-lecia[6].
W 2010 roku wystąpił w reklamie Coca-Coli promującej Mundial 2010, w której zasiadał na stadionie pijąc reklamowany produkt, a we fragmencie filmu z Mundialu 1990 wykonywał taniec po zdobyciu bramki[7].
Przypisy
edytuj- ↑ Cameroon Legend Roger Milla: Profile of an Indomitable Lion (ang.)
- ↑ Oldest and youngest players and goal-scorers in international football [online], www.rsssf.com [dostęp 2018-06-27].
- ↑ Uwzględniono Kameruńska Première Division, Première Division, Division 2, Liga Indonesia.
- ↑ Uwzględniono Puchar Kamerunu, Puchar Francji, Piala Indonesia.
- ↑ Uwzględniono Afrykańskie puchary, Europejskie Puchary, Azjatyckie puchary.
- ↑ Milla is Caf's best from 50 years [dostęp:2007-01-15] (ang.)
- ↑ Coca Cola South Africa 2010 na YouTube
Linki zewnętrzne
edytuj- Statystyki na FIFA.com. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-04)]. (ang.).
- Statystyki na Weltfussball.de (niem.)
- Statystyki na Footballdatabase.eu (ang.)
- Roger Milla w bazie National Football Teams (ang.)