Roland Joffé
Roland Joffé (ur. 17 listopada 1945 w Londynie) – angielsko-francuski reżyser filmowy i telewizyjny, producent. Był dwukrotnie nominowany do Oscara za najlepszą reżyserię, za obrazy Pola śmierci oraz Misja.
Roland Joffé podczas 5. Międzynarodowego Festiwalu Kina Niezależnego Off Plus Camera w Krakowie, 2012 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód |
reżyser, scenarzysta, producent |
Lata aktywności |
od 1960 |
Życiorys i kariera
edytujJoffé urodził się w Londynie. Jest wnukiem rzeźbiarza Jacoba Epsteina[1]. Ukończył dwie niezależne szkoły: Lycée Français Charles de Gaulle w Londynie oraz Carmel College w Wallingford. Swoją oficjalną edukację zakończył na University of Manchester.
Karierę filmową zaczynał od pracy w telewizji. W kinie debiutował dzięki producentowi Davidowi Puttnamowi, z którym razem stworzyli Pola śmierci, film opowiadający o przyjaźni dwóch dziennikarzy na tle ogarniętej wojną domową Kambodży. Sam Waterston wcielił się w postać Sydneya Schanberga, debiutujący na dużym ekranie lekarz Haing S. Ngor odegrał rolę Ditha Prana, zaś John Malkovich wykreował postać Ala Rockoffa. Obraz okazał się wielkim sukcesem, zdobywając trzy Oscary i osiem nagród BAFTA, zaś sam Joffé był nominowany do obu wyróżnień za reżyserię[2].
Dwa lata później Joffé wyreżyserował Misję, również wyprodukowaną przez Puttnama; dramat historyczny rozgrywający się na terenach dzisiejszego Paragwaju, oparty na autentycznych wydarzeniach z XVIII wieku. Osady Indian Guarani, w których siedzibę mają jezuickie misje (tzw. redukcje paragwajskie), mają zostać przekazane Hiszpanom i Portugalczykom, co spotyka się z oporem części duchowieństwa. W głównych rolach wystąpili Jeremy Irons i Robert De Niro. Film zdobył szereg nagród, w tym Złotą Palmę na 39. MFF w Cannes, a także przyniósł Joffemu kolejne nominacje do Oscara i BAFTA[3].
Późniejsze dzieła Joffé nie cieszyły się już takim uznaniem krytyki i publiczności. W 1989 wyreżyserował film Projekt Manhattan z Paulem Newmanem. W 1995 na ekrany kin weszła Szkarłatna litera, w której wystąpili Demi Moore, Gary Oldman, Robert Duvall oraz Edward Hardwicke, zaś w 2000 Vatel z Gérardem Depardieu, Umą Thurman i Timem Rothem. W 2011 premierę miał film Gdy budzą się demony.
W kwietniu 2012 reżyser był gościem piątej edycji krakowskiego festiwalu Off Plus Camera[4]. Pokazano cztery filmy reżysera: Pola śmierci, Misję, Vatel oraz Gdy budzą się demony. Sam Joffé kilkakrotnie uczestniczył w spotkaniach z publicznością, pozostawił odcisk dłoni w Krakowskiej Alei Filmowej, a także od prezydenta Jacka Majchrowskiego odebrał klucze do bramy miasta.
W latach 1971–1980 był żonaty z brytyjską aktorką Jane Lapotaire. Ich synem jest reżyser Rowan Joffé (ur. 1972). Z aktorką Cherie Lunghi ma córkę Nathalie Lunghi (ur. 1986)[1].
Filmografia
edytuj- 1984: Pola śmierci (The Killing Fields)
- 1986: Misja (The Mission)
- 1989: Projekt Manhattan (Fat Man and Little Boy)
- 1992: Miasto radości (City of Joy)
- 1995: Szkarłatna litera (The Scarlet Letter)
- 1999: Żegnaj, kochanku (Goodbye, Lover)
- 2000: Vatel
- 2007: Sadysta (Captivity)
- 2008: Ty i ja (You and I)
- 2011: Gdy budzą się demony (There Be Dragons)
- 2013: The Lovers
- 2017: Pojednanie (The Forgiven)
Przypisy
edytuj- ↑ a b Roland Joffé – Biography. Internet Movie Database. [dostęp 2012-04-20]. (ang.).
- ↑ The Killing Fields – Awards. Internet Movie Database. [dostęp 2012-04-20]. (ang.).
- ↑ The Mission – Awards. Internet Movie Database. [dostęp 2012-04-20]. (ang.).
- ↑ Ewa Figura: Roland Joffé gościem specjalnym festiwalu. Off Plus Camera, 2012-03-30. [dostęp 2012-04-20]. (pol.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Roland Joffé w bazie IMDb (ang.)
- Roland Joffé w bazie Notable Names Database (ang.)