Rozchodnik ościsty
Rozchodnik ościsty (Petrosedum rupestre (L.) P.V. Heath[4][3]) – gatunek roślin z rodziny gruboszowatych. Występuje w południowej, zachodniej i środkowej Europie oraz w Azji Mniejszej[3]. Rodzimy także w Polsce, gdzie rośnie w zachodniej i środkowej części kraju[5]. Uprawiany bywa jako roślina ozdobna.
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
rozchodnik ościsty | ||
Nazwa systematyczna | |||
Petrosedum rupestre (L.) P.V.Heath Sussex Cact. Succ. Soc. Yearb. 1987: 56 (1987)[3] | |||
Synonimy | |||
|
Morfologia
edytuj- Pokrój
- Pędy kwiatonośne, o wysokości do 30 cm, nieliczne, początkowo haczykowato zagięte oraz słabo ulistnione. Pędy płonne gęsto ulistnione i sinawozielone, płożące się, tworzą gęste darnie.
- Liście
- Grube, równowąskowałeczkowate, w nasadzie u spodu z tępym wyrostkiem.
- Kwiaty
- Duże, złocistożółte lub cytrynowożółte, zebrane w szczytowe baldachogrona.
- Owoce
- Wzniesiony mieszek.
Biologia i ekologia
edytujBylina, hemikryptofit. Rośnie na skałach, piaszczyskach i w lasach sosnowych. Kwitnie od czerwca do sierpnia, zapylany jest przez owady.
Zastosowanie
edytujRoślina ozdobna. Tworzy bardzo ładne, jasnozielone kępy szczelnie zakrywające podłoże. Podczas kwitnienia pokrywa się dywanem kwiatów bardzo chętnie odwiedzanych przez pszczoły. Rozmnaża się z sadzonek, Nie ma wymagań co do gleby, wytrzymuje dobrze suszę. Najlepiej rośnie na słonecznym stanowisku. Rozmnaża się go poprzez sadzonki wiosną i latem[6].
Przypisy
edytuj- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-07-11] (ang.).
- ↑ a b c d Petrosedum rupestre (L.) P.V.Heath, [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-02-12] .
- ↑ Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39 – 91, 2016. DOI: 10.3372/wi.46.46105.
- ↑ Adam Zając, Maria (red.) Zając: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 511. ISBN 83-915161-1-3.
- ↑ Bolesław Chlebowski, Kazimierz Mynett: Kwiaciarstwo. Warszawa: PWRiL, 1983. ISBN 83-09-00544-X.
Bibliografia
edytuj- Halina Strzelecka (red.), Józef Kowalski (red.): Encyklopedia zielarstwa i ziołolecznictwa. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13132-2.
- BioLib: 169418
- EoL: 583422
- Flora of North America: 250092131
- FloraWeb: 23907
- GBIF: 5362043
- identyfikator iNaturalist: 168748
- IPNI: 275994-1
- ITIS: 505107
- NCBI: 91145
- Plant Finder: 279395
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2489552
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:275994-1
- Tela Botanica: 62332
- identyfikator Tropicos: 8900164