Wikipedia

Sammy Hagar

Samuel Roy Hagar (ur. 13 października 1947 w Salinas) – amerykański wokalista oraz gitarzysta znany głównie ze współpracy z zespołem Van Halen, w którym zastąpił Davida Lee Rotha. Był członkiem zespołu w latach 1985–1996 i 2004–2006. Razem z zespołem nagrał 4 albumy studyjne, aż został zastąpiony w 1996 r. przez znanego z zespołu Extreme Gary-ego Cherone, po czym w 2004 r. powrócił na krótki, dwuletni okres.

Sammy Hagar
Ilustracja
Sammy Hagar (2008)
Imię i nazwisko

Samuel Roy Hagar

Data i miejsce urodzenia

13 października 1947
Salinas

Instrumenty

gitara

Gatunki

rock albumowy[1], rock stadionowy[1], heavy metal[1], glam metal[1], hard rock[1]

Zawód

muzyk, wokalista, autor tekstów

Aktywność

od 1967

Wydawnictwo

Capitol Records, Geffen Records, MCA Records, Cabo Wabo Music, Beyond Music, Loud & Proud, Roadrunner Records, Silverline Records, earMUSIC

Powiązania

The Waboritas, The Other Half, Los Tres Gusanos

Zespoły
Van Halen (1985–1996, 2004–2006)
Chickenfoot (od 2008)
The Circle (od 2015)
Montrose (1973–1976)
HSAS (1983–1984)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Znany jest również z zespołów Montrose, HSAS, The Waboritas, The Circle, czy Chickenfoot, oraz z kariery solowej – nagrał kilkanaście solowych albumów, z których status najbardziej znanych przebojów obejmowały między innymi I Can’t Drive 55, One Way to Rock, Turn Up The Music czy Give to Live.

W 2006 roku piosenkarz został sklasyfikowany na 12. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów według Hit Parader[2].

Publikacje

edytuj

Dyskografia

edytuj
Zobacz więcej w artykule Chickenfoot, w sekcji Dyskografia.
Albumy solowe
Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
USA
[3] 		UK
[4] 		GER
[5]
Nine on a Ten Scale
  • Data: maj 1976
  • Wydawca: Capitol Records
 167 – –
Sammy Hagar
  • Data: styczeń 1977
  • Wydawca: Capitol Records
 89 86 –
Musical Chairs
  • Data: październik 1977
  • Wydawca: Capitol Records
 100 – –
Street Machine
  • Data: wrzesień 1979
  • Wydawca: Capitol Records
 71 38 –
Danger Zone
  • Data: 21 czerwca 1980
  • Wydawca: Capitol Records
 85 25 –
Standing Hampton
  • Data: styczeń 1982
  • Wydawca: Geffen Records
 28 84 –
Three Lock Box
  • Data: 30 listopada 1982
  • Wydawca: Geffen Records
 17 – –
VOA
  • Data: 23 lipca 1984
  • Wydawca: Geffen Records
 32 – –
  • USA: platynowa płyta[6]
I Never Said Goodbye
  • Data: 23 czerwca 1987
  • Wydawca: Geffen Records
 14 – –
  • USA: złota płyta[6]
Marching to Mars
  • Data: 20 maja 1997[7]
  • Wydawca: MCA Records
 18 – –
Cosmic Universal Fashion
  • Data: 18 listopada 2008[8]
  • Wydawca: Roadrunner Records
 95 – –
Sammy Hagar & Friends
  • Data: 11 września 2013[9]
  • Wydawca: Frontiers Records
 23 92 79
„–” oznacza, że album nie był notowany.
Sammy Hagar & The Waboritas
Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście
USA
[3] 		USA Ind.
[3]
Red Voodoo
  • Data: 23 marca 1999[10]
  • Wydawca: MCA Records
 22 –
Ten 13
  • Data: 24 października 2000[11]
  • Wydawca: Beyond Music
 52 –
Not 4 Sale
  • Data: 8 października 2002
  • Wydawca: Cabo Wabo Music
 181 11
Livin’ It Up!
  • Data: 25 lipca 2006[12]
  • Wydawca: Cabo Wabo Music
 50 –
„–” oznacza, że album nie był notowany.
Inne
Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście
USA
[3] 		USA Ind.
[3]
Lite Roast (oraz Vic Johnson)
  • Data: 14 października 2014[13]
  • Wydawca: Mailboat Records
 188 40

Filmografia

edytuj
Tytuł Rok Rola Uwagi Źródło
„The Road to Rachel” 2011 jako on sam film dokumentalny, reżyseria: Donald J. Koko [14]
„Texxas Jam '78" 2012 film dokumentalny, reżyseria: James Austin [15]
„Supermensch: The Legend of Shep Gordon” 2013 film dokumentalny, reżyseria: Beth Aala, Mike Myers [16]
„The Other One: The Long, Strange Trip of Bob Weir” 2014 film dokumentalny, reżyseria: Mike Fleiss [17]
„Guitar Man” 2015 film dokumentalny, reżyseria: Eric Paul Fournier [18]

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d e Stephen Thomas Erlewine: Sammy Hagar Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2015-06-24]. (ang.).
  2. ↑ Hit Parader’s Top 100 Metal Vocalists of All Time. www.hearya.com. [dostęp 2010-06-16]. (ang.).
  3. ↑ a b c d e Sammy Hagar Billboard Chart History. www.billboard.com. [dostęp 2015-06-24]. (ang.).
  4. ↑ Sammy Hagar Uk Chart History. www.officialcharts.com. [dostęp 2017-01-04]. (ang.).
  5. ↑ Sammy Hagar/Longplay-Chartverfolgung. www.musicline.de. [dostęp 2017-01-11]. (niem.).
  6. ↑ a b c d RiAA: Sammy Hagar. www.riaa.com. [dostęp 2015-06-24]. (ang.).
  7. ↑ Stephen Thomas Erlewine: Sammy Hagar Marching to Mars review. www.allmusic.com. [dostęp 2015-06-24]. (ang.).
  8. ↑ Stephen Thomas Erlewine: Sammy Hagar Cosmic Universal Fashion review. www.allmusic.com. [dostęp 2015-06-24]. (ang.).
  9. ↑ Stephen Thomas Erlewine: Sammy Hagar Sammy Hagar & Friends review. www.allmusic.com. [dostęp 2015-06-24]. (ang.).
  10. ↑ Alex Henderson: Sammy Hagar Red Voodoo review. www.allmusic.com. [dostęp 2015-06-24]. (ang.).
  11. ↑ Jason Anderson: Sammy Hagar Ten 13 review. www.allmusic.com. [dostęp 2015-06-24]. (ang.).
  12. ↑ Stephen Thomas Erlewine: Sammy Hagar / Sammy and the Wabos Livin’ It Up! review. www.allmusic.com. [dostęp 2015-06-24]. (ang.).
  13. ↑ Stephen Thomas Erlewine: Sammy Hagar / Vic Johnson Lite Roast review. www.allmusic.com. [dostęp 2015-06-24]. (ang.).
  14. ↑ The Road to Rachel (2011). www.imdb.com. [dostęp 2017-01-11]. (ang.).
  15. ↑ Texxas Jam '78 (2012). www.imdb.com. [dostęp 2017-01-11]. (ang.).
  16. ↑ Supermensch: The Legend of Shep Gordon (2013). www.imdb.com. [dostęp 2017-01-11]. (ang.).
  17. ↑ The Other One: The Long, Strange Trip of Bob Weir (2014). www.imdb.com. [dostęp 2017-01-11]. (ang.).
  18. ↑ Guitar Man (2015). www.imdb.com. [dostęp 2017-01-11]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sammy_Hagar&oldid=72295779”
  NODES
Intern 2
iOS 1
mac 1
multimedia 1
os 34