Sancho VI Mądry
Sancho VI Mądry (hiszp. el Sabio, ur. ok. 1133, zm. 27 czerwca 1194) – król Nawarry w latach 1150–1194.
Król Nawarry | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia |
Jimenez |
Data urodzenia |
ok. 1133 |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka |
Małgorzata de l'Aigle |
Żona |
Sancha Kastylijska |
Dzieci |
Sancho VII Mocny |
Był synem Garcii Ramireza i jego pierwszej żony – Małgorzaty de l'Aigle oraz pierwszym władcą tytułującym się królem Nawarry. Okres jego rządów charakteryzują ciągłe wojny z Katalończykami i Aragonią. W czasie swego panowania nadał[1] przywilej fuero wielu miastom, m.in. Vitorii i San Sebastian. Zmarł w Pampelunie.
W 1157 poślubił Sanchę Kastylijską, córkę Alfonsa VII Imperatora. Z tego związku urodziło się czworo dzieci:
- Sancho VII Mocny, król Nawarry,
- Ramiro, biskup Pampeluny,
- Berengaria, żona króla Anglii – Ryszarda Lwie Serce,
- Blanka, żona hrabiego Szampanii – Tybalda III, późniejsza regentka Szampanii, a potem także Nawarry.
Przypisy
edytuj- ↑ Manuel Tunón de Lara, Julio Valdeón Baruque, Antonio Domínguez Ortiz: Historia Hiszpanii. Szymon Jędrusiak (tłum.). Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych, 1997, s. 133. ISBN 83-7052-226-2.