Sedacja

Ten artykuł od 2016-12 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Uwagi: Całkowity brak przypisów.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Sedacja (uspokojenie) – obniżenie aktywności ośrodkowego układu nerwowego za pomocą środków farmakologicznych bez wyłączenia świadomości (możliwe jest jednak częściowe jej ograniczenie). Dochodzi wówczas do tak zwanego efektu sedatywnego polegającego na zmniejszeniu napięcia i niepokoju, często w połączeniu z sennością^[1].

Stosowane niegdyś w tym celu leki uspokajające (sedativa), np. barbiturany, straciły obecnie na znaczeniu na rzecz małych dawek anksjolityków działających bardziej specyficznie, np. benzodiazepiny. Osobną grupę, nadal będącą w powszechnym użyciu, stanowią roślinne leki uspokajające, otrzymywane z takich roślin, jak kozłek lekarski (Valeriana officinalis) – waleriana, a także chmiel zwyczajny (Humulus lupulus) czy miłek wiosenny (Adonis vernalis).

W szczególnie uzasadnionych przypadkach, w celu ulżenia chorym w stanach terminalnych, bywa stosowana tzw. sedacja paliatywna(inne języki)^[2]^[3]^[4].

Przypisy

↑ KrzysztofK. Dymura KrzysztofK., JarosławJ. Woroń JarosławJ., AndrzejA. Skowroński AndrzejA., Leki a prowadzenie pojazdów, „Bezpieczeństwo teoria i praktyka”, 2013 .
↑ N.I. Cherny, on behalf of the ESMO Guidelines Working Group, ESMO Clinical Practice Guidelines for the management of refractory symptoms at the end of life and the use of palliative sedation, „Annals of Oncology”, 25 Suppl 3, 2014, iii143–iii152, DOI: 10.1093/annonc/mdu238, PMID: 25210083 (ang.).
↑ Trudne do opanowania objawy towarzyszące umieraniu. Omówienie zaleceń ESMO 2014 - strona 2 [online], Medycyna Praktyczna [dostęp 2022-11-14] .
↑ MartynaM. Tomczyk MartynaM. i inni, Sedacja paliatywna u dorosłych – wybrane aspekty etyczne, „Medycyna Paliatywna”, 6 (2), 2014, s. 76–80 [dostęp 2022-11-14] .

Bibliografia

Bogdan Kamiński, Andrzej Kübler, Janusz Andres: Anestezjologia i intensywna terapia: podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2000, s. 28-29, 149-156. ISBN 83-200-2399-8.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[1] KrzysztofK. Dymura KrzysztofK., JarosławJ. Woroń JarosławJ., AndrzejA. Skowroński AndrzejA., Leki a prowadzenie pojazdów, „Bezpieczeństwo teoria i praktyka”, 2013 .

[Cherny-2] N.I. Cherny, on behalf of the ESMO Guidelines Working Group, ESMO Clinical Practice Guidelines for the management of refractory symptoms at the end of life and the use of palliative sedation, „Annals of Oncology”, 25 Suppl 3, 2014, iii143–iii152, DOI: 10.1093/annonc/mdu238, PMID: 25210083 (ang.).

[MP-3] Trudne do opanowania objawy towarzyszące umieraniu. Omówienie zaleceń ESMO 2014 - strona 2 [online], Medycyna Praktyczna [dostęp 2022-11-14] .

[Tomczyk-4] MartynaM. Tomczyk MartynaM. i inni, Sedacja paliatywna u dorosłych – wybrane aspekty etyczne, „Medycyna Paliatywna”, 6 (2), 2014, s. 76–80 [dostęp 2022-11-14] .

[1]

[2]

[3]

[4]