Servette FC
Servette FC – szwajcarski klub piłkarski z siedzibą w Lancy w kantonie Genewy[1]. Jest najbardziej utytułowanym zespołem we francuskojęzycznej części Szwajcarii i jedynym w kraju, który przez cały XX wiek grał w najwyższej lidze. W Swiss Super League występował nieprzerwanie od jej powstania w 1897, aż do momentu ogłoszenia bankructwa w 2005 (łącznie 108 sezonów).
| Pełna nazwa |
Association du Servette Football Club | ||
|---|---|---|---|
| Przydomek |
Les Grenats (Granatowi) | ||
| Barwy |
| ||
| Data założenia | |||
| Liga | |||
| Państwo | |||
| Kanton | |||
| Siedziba | |||
| Adres |
Route des Jeunes 16, 1227 Carouge | ||
| Stadion | |||
| Sponsor techniczny | |||
| Prezes |
Pascal Besnard | ||
| Trener | |||
| Asystent trenera |
Bojan Dimic | ||
| |||
| Strona internetowa | |||
Historia
edytujKlub Servette został założony 20 marca 1890 roku. W sezonie 1978/1979 czołowymi zawodnikami byli Umberto Barberis i Claude Andrey i powiedli oni Servette do wygrania wszystkich możliwych do zdobycia trofeów, z wyjątkiem Pucharu Zdobywców Pucharów, z którego zespół został wyeliminowany w ćwierćfinale przez późniejszego finalistę, Fortunę Düsseldorf. Barberis niedługo potem trafił do AS Monaco i w 1982 został mistrzem Francji.
Servette było jedynym klubem w Szwajcarii, który do XXI wieku grał nieprzerwanie w pierwszej lidze od czasu jej utworzenia w latach 30.
Bankructwo
edytujPo długich rządach sprawowanych przez francuskiego prezydenta Marka Rogera, który stosował politykę „zatrudnić i zwolnić piłkarzy”, nie dotrzymywał finansowych obietnic oraz ograniczył kontakty z kibicami klubu, 4 lutego 2005 zostało ogłoszone bankructwo klubu. Długi Servette wynosiły ponad 10 milionów franków szwajcarskich, a piłkarze nie dostawali wypłat od września 2004. Konsekwencją tego były odejścia czołowych piłkarzy oraz degradacja o dwie klasy niżej, czego wcześniej doświadczył rywal Servette, Lausanne Sports w 2003 roku.
W sezonie 2005/2006 klub zdołał awansować do Challenge League, czyli drugiej w hierarchii ligi Szwajcarii. W 2011 roku po 6-letniej przerwie powrócił do Super League po wygranym dwumeczu barażowym z AC Bellinzona.
Sukcesy
edytujKrajowe
edytuj- Mistrzostwa Szwajcarii:
- Puchar Szwajcarii:
- Puchar Alp:
- Puchar Ligi Szwajcarskiej:
Międzynarodowe
edytujStadion
edytuj
Obecnym stadionem klubu Servette jest wybudowany w 2003 roku Stade de Genève. Uroczysta inauguracja odbyła się 16 marca 2003. Mecz otwarcia został rozegrany pomiędzy drużyną Servette a BSC Young Boys (1-1)[3]. Z pojemnością 30.084 widzów jest trzecim pod względem wielkości obiektem w Szwajcarii. W 2008 roku odbyły się tu trzy mecze Euro 2008.
Servette przeniosło się na Stade de Genève w 2003 roku zaraz po wybudowaniu go. Wcześniej swoje mecze rozgrywało na Stade des Charmilles. Stadion ten został wybudowany w 1930 roku, a na inauguracyjny mecz przyszło 14 tysięcy widzów. Oficjalna pojemność wynosiła 30 tysięcy widzów, ale 14 października 1951 roku na mecz pomiędzy reprezentacją Szwajcarii a reprezentacją Francji przybyły 40 tysięcy fanów, co było rekordem. Odbyły się na nim 4 mecze Mistrzostw Świata 1954, 3 grupowe(Grupa A i B) oraz ćwierćfinał pomiędzy RFN i Jugosławią (2:0). W 1977 zainstalowano sztuczne oświetlenie, a w 1983 roku zadaszono obiekt w całości. Stadion stopniowo zmniejszał swoją pojemność. W 1985 zmniejszono ją do 20 tysięcy, a w 1998 do 9.250, gdy na całym obiekcie zainstalowano krzesełka. W 2000 roku zaczęto jednak budowę nowego stadionu, a 8 grudnia 2002 rozegrano ostatni mecz na starym Stade des Charmilles.
Europejskie puchary
edytujWładze Klubu
edytujRada Dyrektorów[1]
| Imię i nazwisko | Funkcja |
|---|---|
 Pascal Bernard
|
Prezydent Klubu |
 Felipe Ortiz
|
Wiceprezydent Klubu |
| Caroline Caron
|
Administrator |
| Richard Feuz
|
Dyrektor administracyjny |
| Philippe Senderos
|
Dyrektor sportowy |
Obecny skład
edytujStan na 21 grudnia 2021[4]
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 1 | BR | Steven Deana
|
| 2 | OB | Anthony Sauthier (kapitan)
|
| 3 | OB |  Gaël Clichy
|
| 4 | OB | Steve Rouiller
|
| 5 | PO |  Boris Cespedes
|
| 7 | OB | Moussa Diallo
|
| 8 | PO | Timothé Cognat
|
| 9 | PO |  Miroslav Stevanović
|
| 10 | NA |  Alex Schalk
|
| 11 | PO | Boubacar Fofana
|
| 12 | NA | Ronny Rodelin
|
| 14 | NA | Dimitri Oberlin
|
| 15 | PO | Theo Valls
|
| 17 | PO | Kastriot Imeri
|
| 19 | OB | Yoan Severin
|
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 20 | PO |  Papu Mendes
|
| 21 | NA | Nils Pédat
|
| 22 | PO | Ricardo Azevedo
|
| 23 | OB | Vincent Sasso
|
| 24 | OB | Malik Sawadogo
|
| 25 | NA | Grejohn Kyei
|
| 27 | PO | Alexis Antunes
|
| 28 | PO | David Douline
|
| 30 | OB | Noe Henchoz
|
| 32 | BR | Jeremy Frick
|
| 33 | OB | Nicolas Vouilloz
|
| 34 | OB | Roggerio Nyakossi
|
| 35 | OB |  Diogo Monteiro
|
| 40 | BR | Edin Omeragic
|
Piłkarze na wypożyczeniu
edytuj| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| OB | Mathis Magnin (w Étoile Carouge FC do 30 czerwca 2022)
| |
| OB | Lucas Monteiro (w FC Stade Nyonnais do 30 czerwca 2022)
| |
| NA | Matteo Regillo (w Étoile Carouge FC do 30 czerwca 2022)
|
Sztab szkoleniowy
edytujSztab szkoleniowy i medyczny w sezonie 2021/2022[1]
|
|
Kibice
edytujNajaktywniejsi kibice zespołu siedzą na północnej trybunie stadionu Servette. Ultrasi nazywają się Section Grenat. Inne grupy kibicowskie to m.in. North Fans, Maroons czy Deutschschweiz'86 (niemieckojęzyczni kibice zespołu).
Trenerzy
edytuj
Teddy Duckworth (1919-29)- Frido Barth (1929)
- Teddy Duckworth (1930)
Karl Rappan (1932-35)- Weisz (1935-36)
- Pache and Albert Guinchard (1936-37)
- Otto Hoëss (1937)
- André Abegglen (1937-42)
- Léo Wionsowski (1942-43)
- Fernand Jaccard (1943-48)
- Karl Rappan (1948-53)
- Albert Châtelain (1953-54)
- Karl Rappan i Albert Châtelain (1954-55)
- Karl Rappan i Theo Brinek (1955-56)
- Karl Rappan (1956-57)
Jenő Vincze (1957-58)- Frank Séchehaye (1958-59)
- Jean Snella (1959-63)
- Lucien Leduc (1963-66)
- Roger Vanlanthen (1966)
- Béla Guttmann (1966-67)
- Gilbert Dutoît (1967)
- Jean Snella (1967-71)
- Henri Gillet (1971-72)
Jürgen Sundermann (1972-76)- Peter Pazmandy (1976-82)
- Guy Mathez (1982-85)
- Jean-Marc Guillou (1985-86)
- Thierry De Choudens (1986-88)
- Jean-Claude Donzé (1988-89)
- Péter Pázmándy (1989-90)
- Ruud Krol (1990)
- Gilbert Gress (1990-91)
Jean Thissen (1991)- Bernard Mocellin, Jacky Barlie i Heinz Hermann (1991)
- Michel Renquin (1991-93)
Ilija Petković (1993-95)- Bernard Challandes (1995)
- Umberto Barberis (1995-96)
- Vujadin Boškov (1996-97)
- Guy Mathez (1997)
- Gérard Castella (1997-99)
Boško Đurovski (1999)- René Exbrayat (1999-00)
- Lucien Favre (2000-02)
- Roberto Morinini (2002-03)
Adrian Ursea (2003)- Marco Schällibaum (2003-04)
- Adrian Ursea i
Stefano Ceccaroni (2004) - Diego Sessolo (2004-05)
- Jean-Michel Aeby (2005-08)
- Michel Sauthier (2008-08)
- Gérard Castella (2008-09)
- William Niderhauser (2009)
- João Resende Alves (2009-)[5]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Luca Perone, Organigramme - servettefc.ch | SFC [online], www.servettefc.ch [dostęp 2021-12-21] (fr.).
- ↑ Achievements [online], servettefc.ch [dostęp 2011-02-17] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-16] (ang.).
- ↑ Stade de Genève [online], servettefc.ch [dostęp 2011-02-17] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-16] (ang.).
- ↑ Equipe - servettefc.ch | SFC [online], www.servettefc.ch [dostęp 2021-12-21].
- ↑ SERVETTE F. C. - Trainer [online], www.super-servette.ch/ [dostęp 2011-02-17] (ang.).